طرفداری | لو فریگنو (Lou Ferrigno) زاده نهم نوامبر 1951 در شهر نیویورک سیتی آمریکا است. او فرزند یک ستوان پلیس به نام مت فریگنو است و اصالتی ایتالیایی دارد. فریگنو در کودکی به دلیل عفونت گوش، دچار کم‌شنوایی شد و 75 درصد شنوایی‌اش را از دست داد. عجیب نبود که در مدرسه، لو با تمسخر هم‌شاگردی‌هایش همراه باشد. آزار و اذیت بچه‌های دیگر، باعث شد تا فریگنوی جوان با خواندن داستان‌های کمیک همانند «هالک» و «مرد عنکبوتی» به مفهوم «قدرت» علاقه زیادی داشته باشد. او از همان کودکی، خود را همانند «هالک» تصور و در خیال خود با افرادی که او را مورد تمسخر قرار می‌دادند، تسویه حساب می‌کرد. او پس از مدتی راهی باشگاه بدن‌سازی شد اما نظرات ناامیدکننده مربی باشگاه بدن‌سازی، لو را به تمرین انفرادی در زیرزمین خانه کشاند.
او در خانه با وسایل شخصی‌ساز خود همانند دسته جارویی که به دو سطل محتوی سیمان متصل شده بود، ورزش‌های سنگینی را انجام می‌داد؛ به گونه‌ای که به مرور، قدرت بدنی او در حد شرکت در مسابقات بدن‌سازی شده بود. او هم‌زمان با ورزش در تحصیلات نیز کوشا بود و در دبیرستان فنی بروکلین، فلزکاری را به صورت کامل آموخت. او پس از پایان تحصیلات در دبیرستان، وارد مسابقات بدن‌سازی شد و نخستین حضورش در این عرصه را با قهرمانی نوجوانان حرفه‌ای آقای آمریکا به پایان رساند. او سپس در آقای نوجوانان آمریکا به رتبه چهارم رده‌بندی و رتبه پنجم «بهترین عضله» رسید. فریگنو در سال 1972، رتبه دوم حرفه‌ای آقای آمریکا به میزبانی انجمن WBBG را کسب کرد و سپس رتبه دوم کلاس بلندقد مستر یونیورس را به دست آورد. لو آن‌قدر شوق ساختن عضلات خود را داشت که به نوعی خود را در باشگاه ورزشی خود، زندانی کرده بود.
او در سال 1973، نخستین حضورش در مسابقات انجمن IFBB را تجربه و به رتبه نخست آقای آمریکا و یونیورس این سال رسید. او در هر دو آوردگاه به رتبه نخست کلاس قدی خود به علاوه رده‌بندی کلی دست یافت. پس از قهرمانی به‌یادماندنی در مستر اینترنشنال و یونیورس 1974، این بدن‌ساز عازم مسابقات مهم مستر المپیای همین سال شد. او با عملکرد امیدوارکننده خود در مسابقات پیشین و هم‌چنین، بدن آماده‌اش، جدی‌ترین رقیب آرنولد شوارتزنگر در راه قهرمانی مستر المپیا بود. بسیاری اعتقاد داشتند که فریگنو، بدن‌سازی است که به سلطه بی‌چون و چرای آرنولد در مستر المپیا پایان می‌دهد. فریگنو در دسته سنگین‌وزن، رقابت جالبی را با آرنولد داشت و درنهایت، موفق نشد تا او را از تخت سلطنت دور کند. پس از نایب قهرمانی مستر المپیای 1974، فریگنو در سال 1975، باز هم آرنولد را پیش‌روی خود می‌دید و این بار هم، نتوانست رتبه‌ای بالاتر از این بدن‌ساز افسانه‌ای به دست بیاورد. این بار، او در رتبه سوم، پس از آرنولد و سرژ نوبرت قرار گرفت.
در حالی که تصور می‌شد پس از پایان ماجراجویی‌های آرنولد در مستر المپیا، فریگنو، جانشین خلف او باشد، او از حضور در مسابقات بدن‌سازی کناره‌گیری کرد و در تصمیمی عجیب راهی ورزش فوتبال کانادایی شد. او برای تورنتو آرگوناتس در لیگ فوتبال کانادایی به میدان رفت اما پس از دو بازی، به دلیل شکستن پای بازیکن رقیب در یک درگیری، از این ورزش دور شد. او برای امرار معاش، در کنار ورزش به کار در فلزکاری مشغول شد اما پس از سه سال کار و مشاهده آسیب شدید یکی از همکاران‌اش، قید ساعتی 10 دلار درآمد خود را زد. چالش بعدی او، حضور در مسابقات مردان قوی بود. فریگنو در راه این مهم، یکی از شرکت‌کنندگان مسابقات قوی‌ترین مردان جهان یا استرانگمن 1977 بود. بهترین آیتم‌های فریگنو در این دوره، مکس ددلیفت و خم کردن میله بود که 10 امتیاز را برایش به همراه داشت. او به لطف عملکرد عالی در این دو آیتم، با 27.5 امتیاز به رتبه چهارم استرانگمن این سال رسید.
در سال 1977، یک ماجراجویی جدید و مهیج نیز در زندگی فریگنو شروع شد. او که در کودکی، همواره رویای تبدیل‌شدن به «هالک»، شخصیت محبوب داستان‌های کمیک آمریکایی را داشت، برای بازی در سریال جدید «هالک شگفت‌انگیز» انتخاب شد. بیل بیکسبی، بازیگر محجوب آمریکایی، نقش «دکتر بنر» را بازی می‌کرد که بر اثر آزمایشاتش روی مغزش به حداکثر قدرت بدنی رسید و تبدیل به هیولایی با نام «هالک» شد. نقش این هیولای سبزرنگ که تغییریافته «دکتر بنر» بود را فریگنو برعهده گرفته بود. او به مدت 82 اپیزود در سریال و سپس چند فیلم تلویزیونی، نقش هالک را بازی کرد و به رابطه‌ای شاگردگونه با همتای دیگرش در سریال یعنی بیکسبی رسید. پس از درخشش در نقش «هالک»، فریگنو به ستاره عرصه فیلم و سریال تبدیل شد و در ساخته‌های دیگری به ایفای نقش پرداخت. از جمله سریال‌های فریگنو، پس از هالک، «مرکز تروما»، «مت هاستون»، «بلاگردان»، «عرصه شب» و... بود. او در فیلم‌هایی همانند «پمپاژ آهن»، «هرکول‌ها»، «سه گلادیاتور شگفت‌انگیز»، «سندباد و هفت دریا»، «قفس» و «همه چیز عادلانه است» نیز حضور داشت و به مرور در ساخته‌های دیگری نیز بازی کرد و هم‌چنان نیز در این عرصه فعال است. او در ابتدا به دلیل مشکلات شنوایی خود با کمک یک متخصص، صحبت‌های دیگر بازیگران را متوجه می‌شد اما ظهور سمعک‌های میکروسکوپی، کار او را در این مهم، آسان‌تر کرد.
او پس از شهرت در فیلم‌ها و سریال‌های مختلف به مستر المپیا بازگشت و در مسابقات سال 1992 این آوردگاه شرکت کرد. فریگنو در این سال به رتبه دوازدهم مستر المپیا، یک رتبه بالاتر از الک گورلی و یک رتبه پایین‌تر از استیو بریزبوا، رسید. او در سال 1993 نیز رتبه دهم را به دست آورد تا پس از نایب قهرمانی المپیا مسترز 1994، از دنیای بدن‌سازی خداحافظی کند. او به دلایل خانوادگی و حضور بیش‌تر در کنار همسر و فرزندانش از رقابت‌های بدن‌سازی خداحافظی کرد زیرا اعتقاد داشت که تربیت فرزند شایسته از بدن آماده مهم‌تر است. او پس از پایان ورزش، یک باشگاه ورزشی را در نزدیکی خانه‌اش افتتاح کرد و میزبان ستارگان مختلف دنیای هنر و ورزش آمریکا بود. او در اواخر دوران زندگی مایکل جکسون نیز با این ستاره دنیای موسیقی، تمرینات ورزشی انجام می‌داد و به تناسب اندام جکسون کمک می‌کرد. او در سال 2010 به عنوان یک داوطلب به کلانتری لس آنجلس کمک کرد تا بتواند با مهاجرت غیرقانونی مقابله کنند. او پس از شرکت در کلاس‌های آموزشی، در سال 2013، معاون ویژه کلانتری شهر اوهایو در ایالت دِلاوِر شد. نام او با رسیدن به تالار مشاهیر ورزش در سال 2017، جادوانه شد.
از سری خاطرات ورزشی
فلاویو باچانینی، بدن‌ساز 146 سانتیمتری مستر المپیا؛ از نقشآفرینی در آتیلا تا نایب قهرمانی المپیا مسترز
والری برومل، مرد طلایی پرش ارتفاع المپیک 1964؛ از تولد در کاوش زمینشناسی تا نوشتن نمایشنامه، پس از تصادف
درک هو، موجسوار مطرح هاوایی؛ از خرده جنایات تا قهرمانی جهان در سال 1993
راجر کالارد، بدن‌ساز آمریکایی و بازیگر فیلم و سریال؛ از آقای میشیگان تا واندر وومن
