طرفداری | در هشتم ژوئیه ۲۰۱۴ و در دقیقه ۲۳ آن نیمه‌نهایی تاریخی جام جهانی که با نتیجه‌ای فراموش‌نشدنی به پایان رسید، مهاجم ۳۶ ساله و باتجربه آلمان از یک توپ برگشتی بهترین بهره را برد. با آن ضربه دقیق، نه‌تنها گل دوم آلمان را در پیروزی تاریخی ۷-۱ مقابل برزیل به ثمر رساند، بلکه با به ثمر رساندن شانزدهمین گل خود در تاریخ جام‌های جهانی، از رکورد رونالدو نازاریو عبور کرد و تاریخ‌ساز شد.
در دنیای پرزرق‌وبرق و پرهیاهوی فوتبال مدرن، جایی که اغلب خودنمایی و جنجال‌های رسانه‌ای وجود دارد، میروسلاو کلوزه میراثی بزرگ برای خود رقم زد. او فراتر از یک مهاجم گلزن بود؛ کلوزه نمادی از فروتنی، بازی جوانمردانه و تعهدی عمیق بود که در دنیای پرزرق‌وبرق و اغلب بی‌ثبات فوتبال مدرن، کمیاب است. نام او نه‌تنها به‌عنوان بهترین گلزن تاریخ تیم ملی آلمان در تاریخ حک شده، بلکه مهم‌تر از آن، به‌عنوان آقای گل تاریخ جام جهانی نیز در کتاب رکوردهای فیفا جاودانه شده است.
بااین‌حال، مسیر حرفه‌ای کلوزه گواهی بود بر این حقیقت که رکوردها تنها بخشی از داستان را بازگو می‌کنند. تأثیر واقعی او در میراثی نهفته است که بر روح فوتبال بر جای گذاشت؛ میراثی که حاصل یک عملکرد منظم، باثبات و استثنایی در طول یک دوران حرفه‌ای طولانی و قابل تحسین بود، نه اوج و فرودهای لحظه‌ای.
آغاز یک افسانه
مسیری که میروسلاو کلوزه طی کرد، به‌هیچ‌عنوان ساده نبود. او از مادری لهستانی و پدری آلمانی زاده شد که هر دو ورزشکار حرفه‌ای بودند. در هشت سالگی به آلمان مهاجرت کرد، درحالی‌که تنها به زبان‌های لهستانی و فرانسوی سخن می‌گفت. سال‌های ابتدایی‌اش با چالش‌هایی همراه بود؛ از جمله نادیده گرفته شدن از سوی مدارس فوتبال محلی به دلیل جثه به نسبت کوچکش؛ اما هیچ‌یک از این موانع نتوانست سد راه ارادۀ پولادین او شود.
او مسیر حرفه‌ای خود را در 21 سالگی از باشگاه «FC 08 Homburg» آغاز کرد و سپس در سال 1999 به کایزرسلاوترن پیوست، باشگاهی که در آن برای نخستین‌بار توانست توانایی‌های گلزنی خود را در سطح اول فوتبال آلمان به نمایش بگذارد. در نهایت نیز عملکرد درخشان او در این تیم، با ۴۴ گل در ۱۲۰ بازی بوندسلیگا، توجه وردربرمن را جلب کرد.
کلوزه در وردربرمن (۲۰۰۴ تا ۲۰۰۷) به یکی از مهاجمان ترسناک بوندسلیگا تبدیل شد. با ۵۳ گل در ۸۹ بازی، جایزه بهترین فوتبالیست سال آلمان در سال ۲۰۰۶ را دریافت کرد و در دو فصل متوالی 05-2004 و 06-2005) در تیم منتخب فصل مجله معتبر کیکر قرار گرفت. این عملکرد زمینه‌ساز انتقال او به بایرن مونیخ در سال ۲۰۰۷ شد؛ جایی که بزرگ‌ترین موفقیت‌های باشگاهی‌اش را در آن تجربه کرد.
بر بام فوتبال آلمان
در سال ۲۰۰۷ میروسلاو کلوزه به غول فوتبال آلمان، بایرن مونیخ پیوست. در طول چهار فصل، او دو قهرمانی بوندسلیگا (۰۸–۲۰۰۷ و ۱۰–۲۰۰۹) و دو قهرمانی دی‌اف‌بی پوکال را تجربه کرد. او در ۱۵۰ بازی ۵۳ گل برای باواریایی‌ها به ثمر رساند. بااین‌حال، در میان هواداران، دیدگاهی دوگانه نسبت به او وجود داشت: برخی از هواداران آلمانی، با توجه به استانداردهای بالای بایرن مونیخ، او را خریدی کاملاً موفق نمی‌دانستند، درحالی‌که هواداران خارجی باشگاه که خاطره درخشش او در تیم ملی را در ذهن داشتند، همواره با دیده تحسین به او می‌نگریستند.
این نشان می‌دهد که میراث یک بازیکن در باشگاه‌هایی در سطح بایرن مونیخ، تنها به جام‌ها محدود نمی‌شود؛ بلکه به سبک بازی، انتظارات و ارتباط با هواداران نیز بستگی دارد. البته نباید فراموش کرد که کلوزه با وجود رقابت تنگاتنگ با مهاجمان بزرگی چون لوکا تونی و ماریو گومز، با ثبت ۲۴ گل در ۹۸ بازی لیگ و ایفای نقشی کلیدی در قهرمانی سوپرکاپ آلمان در سال ۲۰۱۰، ارزش‌های خود را به اثبات رساند. بااین‌حال، در فصل پایانی‌اش تنها یک گل در ۲۰ بازی به ثمر رساند و در سال ۲۰۱۱ از بایرن مونیخ جدا شد.
رنسانس رومی؛ عقاب آلمان در آسمان لاتزیو
در سال ۲۰۱۱، میروسلاو کلوزه با امضای قراردادی سه ساله به لاتزیو پیوست؛ انتقالی که زندگی حرفه‌ای او را دوباره شکوفا کرد. او در نخستین بازی‌اش در سری آ مقابل میلان گلزنی کرد و با به ثمر رساندن گل پیروزی‌بخش در دقیقه ۹۳ دربی حساس شهر رم، تیمش را به یک برد شیرین و به‌یادماندنی رساند. گلی که باعث شد جایگاه ویژه‌ای در قلب هواداران لاتزیو پیدا کند.
در طی پنج فصل، کلوزه آمار ۶۳ گل و ۳۵ پاس گل در ۱۷۱ بازی ثبت کرد و به هفتمین گلزن برتر تاریخ باشگاه تبدیل شد و نام خود را در کنار گوران پاندف، به‌عنوان بهترین گلزن غیر ایتالیایی تاریخ باشگاه لاتزیو، جاودانه کرد. مهم‌ترین افتخار او با لاتزیو، قهرمانی کوپا ایتالیا در سال ۲۰۱۳ بود که با پیروزی مقابل آاس رم در فینال رقم خورد.
بااین‌حال، فراتر از گل‌ها، رفتار جوانمردانه‌اش نیز دل‌ها را ربود. در دیداری حساس مقابل ناپولی در سپتامبر ۲۰۱۲، او پس از به ثمر رساندن گلی که با برخورد توپ به دستش وارد دروازه شده بود، با صداقتی کم‌نظیر به سوی داور رفت، به اشتباه خود اعتراف کرد و باعث مردود شدن گل شد.
خوشحالی گل میروسلاو کلوزه مقابل آاس رم
هواداران عاشق او شدند و لقب «کینگ میرو» را به او دادند و هنگام خداحافظی‌اش لباس‌هایی با نوشته «Danke Miro» بر تن کردند. آخرین حضور او با پیراهن لاتزیو در سال ۲۰۱۶ و در جریان شکست ۴-۲ مقابل فیورنتینا رقم خورد؛ دیداری که در آن، کلوزه موفق شد تک گل خود را از روی نقطه پنالتی به ثمر برساند و با گلزنی با هواداران وداع کند.
مرد رکوردها در تیم ملی؛ پادشاه جام جهانی
میروسلاو کلوزه فراتر از باشگاه‌ها، در تیم ملی آلمان به اسطوره‌ای جاودانه بدل شد. او در سال ۲۰۰۱ برای نخستین بار پیراهن مانشافت را بر تن کرد و در نخستین بازی‌اش در مقدماتی جام جهانی برابر آلبانی، موفق به گلزنی شد و در بازی بعدی خود نیز مقابل فنلاند، هت‌تریک کرد. آغازی که تنها پیش‌نمایش کوچکی از آنچه در راه بود، محسوب می‌شد.
با ۷۱ گل در ۱۳۷ بازی، او بهترین گلزن تاریخ تیم ملی آلمان است. او در چهار جام جهانی (۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴) شرکت کرد و تنها بازیکنی است که چهار مدال از این رقابت‌ها دارد: یک طلا (۲۰۱۴)، یک نقره (۲۰۰۲) و دو برنز (۲۰۰۶ و ۲۰۱۰).
رکوردشکنی میروسلاو کلوزه مقابل برزیل
در جام جهانی ۲۰۰۲، کلوزه با پنج گل (همگی با ضربه سر) درخشان ظاهر شد و به آلمان کمک کرد تا به فینال برسد. در جام جهانی ۲۰۰۶، به‌عنوان بهترین گلزن رقابت‌ها کفش طلا را کسب کرد. در ۲۰۱۰، با چهار گل دیگر نقش پررنگی در رسیدن آلمان به نیمه‌نهایی داشت. بااین‌حال، اوج دوران ملی‌اش در سال ۲۰۱۴ بود؛ زمانی که آلمان با رهبری یواخیم لوو به چهارمین عنوان قهرمانی جهان دست یافت.
لحظه اوج او نیز در همین تورنمنت رقم خورد. در نیمه‌نهایی مقابل برزیل، او گل دوم آلمان را در دقیقه ۲۳ به ثمر رساند؛ شانزدهمین گل او در تاریخ جام جهانی که او را بالاتر از رونالدو نازاریو قرار داد. این گل، در خاک برزیل و مقابل برزیل، در یکی از تاریخی‌ترین بازی‌های جام جهانی (برد ۷-۱)، برای او بسیار نمادین بود.
محبوب بزرگان و هواداران فوتبال
بدون شک میروسلاو کلوزه نامی جاودان در تاریخ فوتبال آلمان و جهان است و شاید بهترین توصیف از شخصیت این اسطوره، از زبان اتو رهاگل، سرمربی او در کایزرسلاوترن، بیان شده باشد.
خیلی فروتن‌تر از آن بود که ستاره شود؛ اما ضربات سر و پاس‌هایش بی‌نقص بودند.
یواخیم لوو، سرمربی پیشین تیم ملی آلمان نیز که بهترین لحظات را با کلوزه تجربه کرده، آن را الگویی تمام و کمال برای سایر بازیکنان دانسته است.
میروسلاو کلوزه آن چیزی است که من از بازیکنانم می‌خواهم، تعهد کامل، بازی فداکارانه و تمام‌کنندگی بی‌نقص. او وجدان رختکن ما بود، ساکت، متمرکز و همیشه قابل اتکا.
کلوزه از آن دست ستاره‌هایی نبود که با درخشش خیره‌کننده و حرکات نمایشی به دنبال جلب توجه باشد؛ او در اصیل‌ترین حالت ممکن یک بازیکن آلمانی بود، کارآمد، دقیق و همیشه در لحظات حساس، کاری را که باید، برای رساندن تیمش به موفقیت انجام می‌داد.
یکی از بهترین توصیف از حس هواداران نسبت به او، در جمله یکی از طرفداران بایرن مونیخ خلاصه شود: «او شاید پرزرق‌وبرق نبود؛ اما بازیکن ما بود و هرگاه گل می‌زد، انگار که بازی را برده بودیم». در لاتزیو نیز او توانست در دل هواداران جای بگیرد و به بخشی فراموش‌نشدنی از تاریخ این باشگاه تبدیل شود. «او با قلب خود بازی می‌کرد و این در رم، یعنی همه‌چیز».
یک میراث جاودانه
زمانی که میروسلاو کلوزه در سال ۲۰۱۶ کفش‌هایش را آویخت، فوتبال یکی از بهترین تمام‌کننده‌های خود را از دست داد. بااین‌حال، میراثی که او از خود بر جای گذاشت، بسیار فراتر از خاطرات بازی‌هایش، همچنان زنده و پایدار است.
او اکنون دانش و تجربه‌اش را در عرصه مربیگری صرف پرورش نسل بعدی می‌کند، با همان آرامش در رفتار که امضای دوران بازی‌اش بود. آفتاب شاید بر یکی از بی‌ادعاترین اسطوره‌های فوتبال غروب کرده باشد؛ اما بر نسل بی‌شماری از جوانانی که در رد پایش قدم خواهند گذاشت، در حال طلوع است.
در تالار مشاهیر فوتبال، کلوزه با قامتی استوار ایستاده است و وجود او، یادآور این حقیقت است که حماسه‌های واقعی نه با تیترهای پرزرق‌وبرق، بلکه با ثبات بی‌وقفه، حرفه‌ای بودن و داشتن روحیه‌ای تسلیم‌ناپذیر نوشته می‌شوند. داستان او فراموش‌نشدنی است، رکوردهایش به‌سختی شکسته می‌شود و میراثش جاودان است.
تمام گلهای میروسلاو کلوزه در جام جهانی
