طرفداری | دراژان یرکوویچ (Drazan Jerkovic) زاده شش اوت ۱۹۳۶ در شهر شیبنیک در یوگسلاوی سابق و کرواسی کنونی است. او در پست مهاجم نوک بازی می‌کرد. یرکوویچ، فوتبال را از باشگاه دینامو زاگرب آغاز کرد و در سال ۱۹۵۴ به تیم اصلی این باشگاه رسید. پس از یک بازی در نخستین فصل، یرکوویچ به بازیکن اصلی دینامو تبدیل شد و توانست به آمارهای ۱۲ بازی و ۹ گل در فصل ۵۶-۱۹۵۵، ۱۵ بازی و ۹ گل در فصل ۵۷-۱۹۵۶، ۲۲ بازی و ۱۷ گل در فصل ۵۸-۱۹۵۷، ۱۴ بازی و هفت گل در فصل ۵۹-۱۹۵۸ و ۱۶ بازی و ۱۶ گل در فصل ۶۰-۱۹۵۹ دست یابد.
شماره ۹ دینامو زاگرب که نامش را در سراسر یوگسلاوی، سرشناس کرده بود، در دهه ۶۰ میلادی نیز به درخشش خود ادامه داد و آمارهای هشت بازی و پنج گل در فصل ۶۱-۱۹۶۰، ۱۹ بازی و ۱۶ گل در فصل ۶۲-۱۹۶۱، ۱۴ بازی و ۱۲ گل در فصل ۶۳-۱۹۶۲، چهار بازی در فصل ۶۴-۱۹۶۳ و ۱۷ بازی و پنج گل در فصل ۶۵-۱۹۶۴ را به ثبت رساند. او با پیراهن دینامو در تورنمنت‌های قاره‌ای همچون میتروپا، فیرز کاپ و جام برندگان اروپا بازی کرد و موفق به گلزنی برابر بایرن مونیخ و بارسلونا شد. یک قهرمانی در لیگ و سه قهرمانی جام حذفی یوگسلاوی، ماحصل حضور این بازیکن در جمع آبی‌پوشان زاگرب بود. او پس از جدایی از دینامو در سال ۱۹۶۵ و ثبت ۳۲۲ گل در ترکیب این باشگاه، راهی خنت بلژیک شد و پس از ثبت یک گل در سه بازی، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. مصدومیت، عاملی بود که دنیای فوتبال را از ادامه درخشش این بازیکن، محروم کرد.
در رده ملی، یرکوویچ مدت‌ها پشت خط تیم ملی یوگسلاوی بود و به عنوان بازیکن نیمکت‌نشین در اردوهای این کشور حضور پیدا می‌کرد. پس از حضور بدون بازی در جام جهانی ۱۹۵۸، نخستین بازی ملی یرکوویچ برابر انگلستان در سال ۱۹۶۰ به ثبت رسید. او سپس عازم یورو ۱۹۶۰ شد تا با بریس خود برابر فرانسه، یوگسلاوی را به فینال این تورنمنت برساند. او در فینال این مسابقات برابر شوروی قرار گرفت و یک پاس گل داد تا با مجموع دو گل و یک پاس گل، یکی از آقای گل‌های نخستین دوره تاریخ یورو شود.
او سپس راهی جام جهانی ۱۹۶۲ شد و تیم ملی یوگسلاوی را در این تورنمنت همراهی کرد. او در دومین بازی مرحله گروهی به یک گل برابر اروگوئه و در سومین بازی به دو گل برابر کلمبیا رسید. او در ادامه تورنمنت که با رتبه سوم یوگسلاوی همراه بود، یک گل دیگر در مرحله نیمه نهایی برابر چکسلواکی زد تا با چهار گل، یکی از آقای گل‌های این دوره از جام‌های جهانی شود. او با دو آقای گلی در دو تورنمنت ملی، یکی از برترین مهاجمان وقت اروپا شد. عمر فوتبال ملی یرکوویچ، پس از آقای گلی جام جهانی، چندان طولانی نبود و با بازی برابر اتریش در سال ۱۹۶۴ به پایان خود رسید. ۲۱ بازی، ۱۱ گل و یک پاس گل، آمار نهایی این بازیکن در رده ملی بود. او در یک بازی غیر رسمی برای تیم ملی کرواسی، پیش از سقوط یوگسلاوی نیز بازی کرده بود.
پس از پایان فوتبال، مهاجم گلزن کروات تصمیم گرفت تا به دنیای مربی‌گری ورود کند. یرکوویچ در ابتدا کارش را به عنوان سرمربی دینامو زاگرب در سال ۱۹۷۱ در دینامو زاگرب شروع کرد و سپس در تیم‌های کلاگن‌فورت اتریش، ویلاچر، دینامو وینکوفچی و اِن‌کی زاگرب ادامه داد. او در سال ۱۹۷۸، مدت خیلی کوتاهی سرمربی یوگسلاوی شد و پس از فروپاشی این کشور، نخستین سرمربی تاریخ تیم ملی کرواسی در بازی‌های رسمی شد. یرکوویج، بازیکنان مستعد کشورش را جمع کرد و آن‌ها را برابر آمریکا، رومانی و اسلوونی به زمین فرستاد. پس از این سه بازی، یرکوویچ دیگر در مربی‌گری دیده نشد. ابتلا به دیابت، باعث شد تا پای چپ یرکوویچ در سال ۲۰۰۸، قطع شود. او پس از این اتفاق اظهار داشت که به دلیل گلزنی‌هایش با پای راست، چندان مشکلی با از دست دادن پای چپش ندارد. هفت روز بعد، در روز ۹ دسامبر ۲۰۰۸، مهاجم سابق تیم ملی یوگسلاوی در سن ۷۲ سالگی درگذشت. دراژان یرکوویچ، از اسطوره‌های فوتبال کرواسی و یوگسلاوی سابق بوده و در میان فوتبال‌دوستان اروپایی، بسیار شناخته‌شده است. ضربات قیچی برگردان دراژان، از امضاهای فوتبالی او بود که کل تماشاگران استادیوم را به هیجان می‌کشاند. بسیاری اعتقاد دارند که ضربات قیچی این بازیکن با اساطیری چون پله برابر است.
از سری خاطرات فوتبالی
