یک سال مانده به جام جهانی و تمام تیم ها با بازی های تدارکاتی خوب سطح خود را بالا می برند.اما ما چطور؟
بگذارید ۳ بازی اخر ایران را ببینیم:
ایران-ازبکستان
ایران-هند
ایران-تاجیکستان
سه بازی اخر ایران این ها بودند اما اگر نگاهی به رقبای خود بندازیم مثل کره یا ژاپن یا حتی عربستان،نی بینیم که آنها در حال بازی با تیم های صعود کرده به جام جهانی یا تیم های اروپایی هستند.
ایران با این بازی ها تنها به دنبال رنکینگ فیفا بود که ان هم بخاطر تساوی با تیم سه رقمی و باخت برابر ازبکستان از دست رفت.
حالا بگذارید ببینیم در این مقطع کنونی اخراج قلعه نویی از تیم ملی که شایعاتش دو دستگی در بین هواداران را به وجود آورده است را بررسی کنیم:
قلعه نویی تنها افتخاری که دارد کافا ۲۰۲۳ است که آخرین برد ما برابر ازبکستان در آنجا بود.
در جام ملتهای آسیا هم ایران به نیمه نهایی صعود کرد ولی به قطر در ان بازی باخت.
این کارنامه نشان می‌دهد تا قلعه نویی کار سختی را در کافا در پیش رو نداشته و تنها خاطره خوش از خودش را در بازی خاطره انگیز برابر ژاپن به جا گذاشته که با باخت برابر قطر خیلی زود فراموش شد.
اما خیلی ها می نویسند از صعود بی دردسر او به جام جهانی.
باید خدمت دوستانی که از صعود بی دردسر ایران به جام جهانی گفته اند بگویم که جام جهانی ۴۸ تیمه است و قطعا صعود بی دردسر است چون که تیم هایی مثل اردن و ازبکستان هم برای اولین بار صعود کردند و این هیچ افتخار خاصی محسوب نمی شود چون مثل قبل ۳۲ تیمه نیست که صعود در چند مرحله بسیار سخت باشد.
نکته ی بعدی بازی های بد تیم ملی در برابر تیم های ضعیف هست که تیم ملی در تمام ان بازی ها بسیار متزلزل در بخش دفاعی بازی می کرد مثل بازی با قرقیزستان و کره شمالی.
ایران مثل قیمت در برابر تیم های ضعیف جشنواره گل به راه نمی انداخت و با برد حداقلی همه ان بازی ها را می گذراند.
بازی های تیم ملی تماشاگر پسند نبودند و بازیکنان تکنیک خاصی نداشتند و تیم هیچ سبک و تاکتیک جذابی نداشت.
تیم ملی با بازی های بدی که به نمایش گذاشت نشان داد که در جام جهانی قطعا موفقیتش بسیار سخت خواهد بود.
نکته دیگر کادر فنی بی تجربه و ضعیف است.
آندرانیک تیموریان که تجربه ی خاصی ندارد،هومن افاضلی که همیشه با تیم هایش سقوط می کند و رحمان رضایی و سعید الهوی که تجربه ندارند‌این کادر قطعا نمی‌تواند در برابر تیم هایی مثل اسپانیا،آرژانتین و برزیل و فرانسه به کمکی کند که هیچ حتی باعث باخت فجیعی بشود که آبروی تیم ملی در کل جام برود.
کادر فنی باعث بی اعتمادی مردم نسبت به تیم شده.
نکته ی اخر این است که قلعه نویی قطعا در ایران مربی بزرگی بوده اما کادر فنی که هیچ تجربه ی داخلی مناسبی ندارند و خودش که فقط در داخل کار کرده قطعا در بزرگترین آوردگاه جهانی فوتبال نمی تواند موفق باشد و کار بسیار سختی را پیش رو دارد‌مردم هم دوست دارند پس از سالها برای اولین بار در جام جهانی ۴۸ تیمه که بسیار صعود کردن در ان راحت تر است بتوانند رنگ یک شانزدهم نهایی را ببینند.
قلعه نویی در کافا نتایج بدی گرفته و در مقدماتی جام جهانی با بازی های بد و خط دفاعی متزلزل نشان داده که نمی توان در جام جهانی به این مربی اعتماد کرد.
ایا الان زمان مناسبی برای تغییر مربی است؟
ایا باید سرمربی در اخر عوض شود؟
نظر شما چیست
