طرفداری | دو هفته پیش بود که پنجره نقل و انتقالات تابستانی 2025 با رکوردی تازه در زمینه‌ی میزان هزینه‌ها و البته تکرار الگوهایی آشنا بسته شد. یکی این الگوها، مراجعه‌ی مجدد باشگاه‌های لیگ برتر انگلیس به بوندسلیگا برای خرید ستاره‌های جدید بود.
انتقال فلوریان ویرتس به لیورپول با 116 میلیون پوند از بایرلورکوزن، پیوستن هوگو اکیتیکه به لیورپول از آینتراخت فرانکفورت با 79 میلیون پوند، پایان جستجوی نیوکاسل برای جذب مهاجم با خرید 65 میلیون یورویی نیک ولتماده از اشتوتگارت، منتقل شدن بنیامین ششکو به منچستریونایتد در ازای 72 میلیون پوند از لایپزیش و انتقال ژاوی سیمونز به تاتنهام با 52 میلیون یورو از لایپزیش از جمله این انتقال‌های بزرگ بودند.
از طرف دیگر باشگاه‌های آلمانی معمولا به‌دنبال خرید استعدادهای جوان انگلیسی هستند و انتقال جوب بلینگام به دورتموند با 27 میلیون پوند، گواه همین موضوع بود. اگرچه حالا روند تازه‌ای هم شکل گرفته است؛ بوندسلیگا به یک مسیر فرار برای بازیکنان مازاد لیگ برتر انگلیس تبدیل شده است. انتقال کارنی چوکووئمکا و آرون آنسلمینو به دورتموند و پیوستن فابیو سیلوا به دورتموند که به ترتیب با 24 میلیون پوند، قرضی و 19.5 میلیون پوند انجام شدند، از مثال‌های مربوط به این موضوع هستند.
فابیو سیلوا نتوانست مهاجم ثابت وولورهمپتون شود و مدام به تیم‌های مختلف قرض داده می‌شد
این روند نشان می‌دهد تیم‌های بوندسلیگا و لیگ 1 فرانسه برای پر کردن جای خالی ستارگان خود، به‌سراغ بازیکنانی در لیگ برتر می‌روند که بدون شک مستعد هستند اما در میان انبوه ستاره‌های این لیگ، فرصتی برای عرض اندام ندارند. برای مثال، چلسی باشگاهی است که بی‌وقفه بازیکن می‌خرد، بدون آن‌که توان استفاده از همه‌ی آن‌ها را داشته باشد.
همین آنسلمینو که راهی دورتموند شده، یک مدافع 20 ساله‌ی آرژانتینی است که با 14 میلیون پوند از بوکاجونیورز به چلسی آمد و بلافاصله به بوکا قرض داده شد. در ژانویه‌ی 2025، آنسلمینو به چلسی برگشت اما فقط یک بار برای این تیم به میدان رفت؛ یک حضور کوتاه از دقیقه 118 بازی مقابل بنفیکا در یک‌چهارم نهایی جام جهانی باشگاه‌ها. او خیلی سریع پی برد که جایگاهی در چلسی ندارد اما شرایط در این باشگاه، ناگهانی تغییر می‌کند. مثلاً در تابستان گذشته تروو چالوبا در لیست مازاد چلسی بود اما حالا او مهره‌ای کلیدی در خط دفاعی تیم انزو مارسکا است.
این یعنی بازیکنان مازاد لیگ برتر باید در جای دیگری به‌دنبال فرصت باشند. آنسلمینو تنها چند روز بعد از امضای قرارداد با دورتموند، مقابل اونیون برلین در سیستم سه دفاعه جای گرفت. در این مسابقه، دورتموند به‌شکلی نادر کلین‌شیت کرد و 3-0 پیروز شد.
آرون آنسلمینو که در چلسی جایگاهی نداشت، خیلی سریع وارد ترکیب دورتموند شد
دورتموند مدتی است که از سیاست پیدا کردن استعدادهای نهفته در فوتبال انگلیس در نقل‌وانتقالات پیروی می‌کند. مثلاً آن‌ها بازیکنانی مثل جیدون سانچو و جیمی گیتنز را وقتی جذب می‌کنند که در آکادمی‌های باشگاه‌های بزرگ مثل منچسترسیتی حضور دارند اما قرار نیست در تیم اصلی فرصتی بیابند. چوکووئمکا، هافبک 21 ساله‌ی دورتموند طی سه فصل حضور در چلسی فقط 32 بازی انجام داد. او در نیم‌فصل دوم فصل 25-2024 به‌طور قرضی برای دورتموند بازی کرد و مذاکرات دو تیم برای دائمی‌سازی قرارداد زمان برد اما نیت دورتموند از ابتدا مشخص بود.
کارنی چوکووئمکا در دورتموند، در مسیر سانچو و گیتنز
معمولا باشگاه‌های بوندسلیگایی برای جذب استعداد و بازیکن آینده‌دار به فرانسه و بعضاً شمال اروپا روی می‌آورند؛ به‌خصوص آکادمی‌های پاری سن ژرمن و رن سال‌هاست که فوتبال آلمان را تغذیه می‌کنند اما تلاش برای جذب بازیکنان لیگ برتری، رویکردی رایج‌تر در میان باشگاه‌های بزرگ فوتبال آلمان طی سال‌های آینده خواهد شد. حتی بایرن مونیخ هم نگاه خودش برای تقویت تیم را به لیگ برتر انگلیس معطوف کرده است و این فقط شامل خرید ستاره‌ای ثابت شده مثل لوئیس دیاز 60 میلیون پوندی نمی‌شود.
بایرن مونیخ برای عمق دادن به ترکیب خط حمله‌اش، سراغ انتقال‌های قرضی رفت. هدف اول آن‌ها کریستوفر انکونکو از چلسی بود که او در نهایت راهی میلان شد اما بایرن در نهایت به‌رغم کشمکش‌های زیاد، نیکولاس جکسون را از چلسی در یک انتقال قرضی گران‌قیمت جذب کرد. اصرار جکسون برای پیوستن به بایرن مونیخ به‌صورت قرضی با بند خرید اجباری 56 میلیون پوندی نشان می‌دهد این مهاجم 24 ساله نه‌تنها خواهان ترک چلسی بود، بلکه باور دارد در فوتبال آلمان فرصت‌های بیشتری خواهد یافت. او در استمفوردبریج خیلی خوش‌اقبال نبود اما بایرن مونیخ بر این باور است که جذب او یک تصمیم هوشمندانه است چون در کنار تقویت خط حمله، فشار روی هری کین نیز کم می‌شود.
نیکولاس جکسون با وجود مخالفت اولیه‌ی چلسی، در نهایت به خواسته‌اش رسید
لایپزیش، نایب‌قهرمان پیشین بوندسلیگا که تجربه‌ی حضور در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان را دارد، در دوران گذار و بازسازی است و به یک هافبک هجومی برای جانشینی ژاوی سیمونز نیاز دارد. لایپزیش به‌جای راه‌حل‌های سنتی خود یعنی مراجعه به اردیویسه هلند یا لیگ 1 فرانسه، جذب هاروی الیوت هافبک تهاجمی 22 ساله‌ی لیورپول را هدف قرار داده بود؛ که البته او در نهایت راهی استون ویلا شد.
خیلی از این بازیکنان از سوی هواداران تیم‌های لیگ برتر به‌سادگی «بنجل» نامیده می‌شوند اما باشگاه‌های بزرگی مثل بایرن مونیخ و دورتموند از این بازیکنان انتظار درخشش و از میان برداشتن تردیدها را دارند. خلاف ششکو و ولتماده در لیگ برتر انگلیس، این بازیکنان مازاد در فوتبال آلمان احتمالاً متحمل فشار کمتری خواهند شد.
ترجمه‌ی یادداشت Constantin Eckner از وب‌سایت The Times
