طرفداری | عثمان دمبله، برنده توپ طلا 2025 در بخشی از سخنانش پس از دریافت این جایزه گفت:
از تمام باشگاه‌هایی که برایشان بازی کردم، تشکر می‌کنم. من با بازی برای بارسلونا به رویایم رسیدم، در کنار اسطوره‌هایی مثل لیونل مسی و آندرس اینیستا بازی کردم و از آن‌ها چیزهای زیادی یاد گرفتم.
طولی نکشید که مسی، رکورددار این جایزه، به دمبله پیام داد.
تبریک عثمان! تبریک، من واقعاً برایت خوشحالم. تو لایقش بودی.
انتخاب و تصمیم برنده توپ طلا از سوی مجله فرانس فوتبال، سال‌ها برای نسل‌های قدیمی‌تر طرفداران فوتبال، مثل خود من، مورد احترام ویژه بود. اما در دوران رقابت نفس‌گیر و جنون‌آمیز دو نابغه تاریخ فوتبال، لیونل مسی و کریستیانو رونالدو، همراه با ظهور ده‌ها رسانه و شبکه اجتماعی، مراسم و انتخاب توپ طلا بسیار بحث‌برانگیز و جنجالی شده است؛ بحث‌ها و برخوردهایی که هرگز تا پیش از این وجود نداشت.
امروزه، از کودکان پنج شش ساله تا زنان و مردانی در سنین بالا و بقیه افراد در این بین، درباره نتایج توپ طلا اظهار نظر می‌کنند و تقریباً هیچ‌کس به‌راحتی این انتخاب‌ها را نمی‌پذیرد. هرکس ساز خودش را می‌زند و با آمار متعدد و بی‌پایان درصدد اثبات و حمایت از بازیکن مورد علاقه خود است.
همین سال گذشته بود، باشگاه رئال مادرید به دلیل عدم انتخاب وینیسیوس جونیور تصمیم گرفت مراسم را به‌کلی تحریم کند و حتی در مراسم امسال هم این قهر و تحریم ادامه یافت.
در حالی‌که، کل‌کل و بحث بی‌پایان پاریسی‌ها و بارسایی‌ها همچنان ادامه دارد؛ هواداران تیم کاتالان معتقدند رافینیا شایستگی بیشتری برای دریافت جایزه داشته است!
نوشته‌ای که می‌خوانید، مدتی قبل، پس از قهرمانی پاری‌سن‌ژرمن در اروپا درباره عثمان دمبله آماده کرده بودم، اما فرصتی برای ارائه آن پیدا نشد. شاید حالا بهترین زمان باشد تا با کمی اضافات و اصلاح، آن را به اشتراک بگذارم.
بارها به بهانه‌های مختلف اشاره کرده‌ام، به جوایز فردی در ورزش‌های تیمی اهمیت زیادی نمی‌دهم. اما بر اساس آنچه بارها هم طی فصل گذشته نوشته‌ام، وقتی دمبله با پاری‌سن‌ژرمن نخستین‌بار قهرمانی اروپا را جشن گرفت، سرنوشت توپ طلا عملاً معلوم بود و برنده شدن او در مراسم دوشنبه‌شب، جای تعجب چندانی نداشت. از این‌همه های‌وهوی پس از آن را حقیقتاً درک نمی‌کنم.
اگر رقابت خیره‌کننده مسی و رونالدو را طی یک دهه کنار بگذاریم (که بی‌شک ویژه‌ترین رقابت انفرادی در تاریخ فوتبال را شکل دادند)، فرمول تصاحب توپ طلا بسیار ساده است: «معمولاً» تیم شما باید حتماً یکی از جام‌های مهم اروپایی یا بین‌المللی (مثلاً لیگ قهرمانان یا جام جهانی و ملت‌ها) را فتح کند و بازیکن، عموماً از بین مهاجمان، باید نمایش درخشانی به‌خصوص از نظر گلزنی در لیگ داخلی یا اروپا داشته باشد. مطمئن باشید اگر لیورپول یا بارسلونا قهرمان اروپا می‌شدند، صلاح یا یامال این جایزه را از آن خود می‌کردند، اگرچه تغییری در جر و بحث‌ها میان مخالفان و موافقان حاصل نمی‌شد.
پس بیایید به برنده احترام بگذاریم، هرچند باید اعتراف کنم عثمان دمبله اصلاً و ابداً بازیکن محبوب من نبوده و هیچ‌گاه در فهرست بازیکنان مورد علاقه‌ام قرار نداشته و احتمالاً قرار هم نخواهد گرفت. با چشمان من، سبک بازی، نوع دویدن، ضربه‌ها و گل‌ها و استایل کلی او نمونه خاص و فراموش‌نشدنی نیست. نظر من اهمیت چندانی ندارد؛ واقعیت این است که دو نابغه بزرگ تاریخ فوتبال، معیارها و انتظارات یک نسل کامل از فوتبال را با همیاری رسانه‌ها به‌طور کامل تغییر دادند.
اگرچه احتمالاً دمبله در سیاهه بزرگان و دوستداران فوتبال جایی نخواهد داشت، ولی مانند رودری در مجموعه تمامی تیم و کار گروهی ارزش‌هایش را به رخ کشید و شکوفا شد و در انتخابات امسال چه بخواهیم و چه نه، دوست داشته باشیم یا خیر، دمبله یکی از بهترین‌های فصل بود؛ تیمش همه جام‌های ممکن را برد، گل‌های زیادی زد و یکی از بزرگ‌ترین جوایز فردی ممکنه را به‌دست آورد: «توپ طلا».
بیایید قبول کنیم ساده نیست. بازیگری که با آن شرایط از بارسلونا جدا شد و خیلی‌ها شروع‌نکرده، تمام‌شده‌اش می‌دانستند، ولی طی دوره کوتاهی آنچه را که در بالاترین سطح ممکن وجود داشت، از آن خود کرد؛
مفت چنگش! گوارای وجودش!
کلاهتان را به احترام از سر بردارید.
امیرحسین صدر
25 سپتامبر 2025
عثمان دمبله برندهی توپ طلای 2025
حدود یک سال پیش، مربی پاری سن ژرمن، لوئیس انریکه، عثمان دمبله را از سفر به لندن برای بازی مقابل آرسنال در لیگ قهرمانان کنار گذاشت. چند روز قبل از آن، دمبله و انریکه پس از یک اختلاف، با هم به مشکل خوردند و انریکه تصمیم گرفت بهتر است دمبله را به‌طور کامل کنار بگذارد.
انریکه گفته بود:
اگر کسی انتظارات تیم را رعایت نکند یا به آن احترام نگذارد، آماده بازی نیست. من اینجا هستم تا تیمی بسازم و در آینده ممکن است عثمان دمبله هم در این تیم جای داشته باشد.
آینده از راه رسید، پاری‌سن‌ژرمن شکل و شمایل دیگری گرفت و دمبله هم نقش اصلی را بر عهده گرفت؛ «بازی در نقش شماره نه کاذب».
پاری سن ژرمن در اکتبر گذشته مقابل آرسنال شکست خورد، اما در آوریل دوباره در ورزشگاه امارات در مقابل تیم لندنی قرار گرفت. این‌بار، در بازی رفت نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان، دمبله تنها گل بازی را به ثمر رساند و فصل ۲۵-۲۰۲۴ را با ۳۵ گل و ۱۶ پاس گل در ۵۳ بازی به پایان رساند و PSG سه‌گانه، از جمله اولین قهرمانی در لیگ قهرمانان را به‌دست آورد!
در آن شب در مونیخ، پس از پیروزی ۵-۰ پاریسی‌ها مقابل اینتر، انریکه به تحسین دمبله پرداخت، اگرچه دمبله در قلع‌وقمع ایتالیایی‌ها گلی نزده بود.
انریکه در تمجید ستاره تیمش گفت:
من توپ طلا را به آقای عثمان دمبله می‌دهم. نحوه دفاع او به‌تنهایی می‌تواند شایسته توپ طلا باشد. این‌گونه است که شما یک تیم را رهبری می‌کنید؛ گل‌ها، رهبری، دفاع، نحوه پرسینگ... عثمان توپ طلای من است. بدون هیچ شکی!
پسری اهل شهر ورنون در نرماندی فرانسه که مادرش ترکیبی از دو ملیت موریتانی و سنگال و پدرش اهل مالی است، مسیر خود را تا قله فوتبال در روز دوشنبه کامل کرد؛ زمانی که در تئاتر دو شاتله پاریس برنده توپ طلای مردان شد.
دمبله کار خود را در باشگاه رن در شمال غرب فرانسه آغاز کرد و پس از رد پیشنهاد لیگ برتر انگلیس، در سن ۱۹ سالگی به بورسیا دورتموند پیوست. او پس از یک فصل در آن‌جا زیر نظر توماس توخل، در سال ۲۰۱۷ با انتقالی به ارزش ۱۳۵.۵ میلیون پوند به بارسلونا رفت و دومین بازیکن گران‌قیمت جهان شد.
در سال ۲۰۲۱، ژاوی، سرمربی وقت بارسلونا، تأکید کرد:
اگر به‌درستی از دمبله استفاده شود، می‌تواند بهترین بازیکن جهان باشد.
ژاوی کسی بود که فوتبال دمبله را احیا کرد
اما سال ۲۰۲۳ و پس از مصدومیت‌های متعدد، بارسلونا او را با رقمی بیش از ۴۳.۵ میلیون یورو به پاری‌سن‌ژرمن فروخت. پاری‌سن‌ژرمن این رقم را برای بازیکنی که هنوز به اوج نرسیده بود کافی و مناسب می‌دانست، ضمن آن‌که با معیارهای آن‌ها برای جذب بازیکنان فرانسوی تطابق زیادی داشت.
رفاقت او با کیلیان امباپه نیز در این انتقال نقش مهمی داشت و وقتی امباپه در سال ۲۰۲۴ به اسپانیا و رئال مادرید مهاجرت کرد، راه برای تبدیل شدن دمبله به ستاره اصلی تیم کاملاً گشوده شد.
ژولین لورن، کارشناس فرانسوی فوتبال، در مورد دمبله تأکید می‌کند؛
جواهری بود که باید به شکل صحیح صیقل داده می‌شد و این همان کاری است که انریکه و پاری‌سن‌ژرمن موفق به انجامش شدند.
لورن اضافه می‌کند؛
وقتی انریکه او را برای بازی مقابل آرسنال به بازی نگرفت، این به نفع عثمان شد. کم‌کم فهمید و خوب متوجه شد انریکه چه می‌خواهد و چه انتظاراتی دارد. این اولین نقطه عطف فصل بود؛ قدرت‌نمایی‌ای از سمت انریکه، اما در عین حال برای دمبله مانند یک کاتالیزور عمل کرد. نکته کلیدی دیگر، تغییر پست او از جناحین به شماره ۹ بود.
خیلی از افرادی که زمانی با او کار کرده‌اند، حتی اولین مربی‌اش در رن، رولان کوربیس، می‌دانستند بهترین پست دمبله شماره نه یا ده است، اما چون سرعت و تکنیک بالایی داشت، خیلی راحت بود تا او را در کناره‌ها قرار دهند. برای انریکه، آوردن او به مرکز و ساختن تیم بر محوریت او، یک نقطه عطف بزرگ بود؛ نه فقط برای دمبله بلکه برای کل تیم پاری‌سن‌ژرمن. وقتی به بازی دوم مقابل آرسنال نگاه می‌کنید، دمبله بازیکن کاملاً متفاوتی بود و کل تیم هم متفاوت شده بود.
اطرافیان دمبله معتقدند او اکنون جهش عظیم خود را که بیش از ده سال پیش نشان داده بود، انجام داده است. کلیپ جالبی از دوران نوجوانی او در رن وجود دارد که وقتی از دمبله می‌پرسند راست‌پا است یا چپ‌پا،
می‌گوید: «اوووممم... چپ.»
مصاحبه‌گر سپس می‌پرسد پس چرا پنالتی‌ها را با پای راست می‌زنی؟ دمبله پاسخ می‌دهد: «چون با پای راستم بهتر شوت می‌زنم.»
پنالتی او مقابل آلیسون زمانی که پاری‌سن‌ژرمن فصل گذشته لیورپول را از لیگ قهرمانان اروپا حذف کرد، هنوز در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌شود؛ دمبله طوری وانمود کرد که با پای چپ شوت خواهد زد، اما ناگهان مسیر خود را عوض کرد و با پای راست شلیک کرد.
خوشحالی دمبله پس از شکست دادن لیورپول
لورن در این‌باره می‌گوید:
حتی اگر الان هم از توخل درباره دمبله بپرسید، چشمانش برق می‌زند و می‌گوید: خدای من. به‌ندرت استعدادهایی مثل او را می‌بینید. آن فصل او در دورتموند خارق‌العاده بود و به همین دلیل بارسلونا آن‌قدر برایش هزینه کرد. اگرچه شاید آن انتقال انتخاب درستی برای او نبود، اما بارسلونا و بازی کنار لیونل مسی و لوییس سوارز در نیوکمپ را نمی‌توان به‌راحتی رد کرد.
استعداد ذاتی همیشه در او وجود داشته، اما دمبله خوب فهمید تنها نمی‌تواند فقط به آن تکیه کند. در بارسلونا، او به یکی از جریمه‌شده‌ترین بازیکنان باشگاه تبدیل شد و نگرانی‌های جدی درباره نظم و حرفه‌ای‌گری‌اش وجود داشت. او در طول حضورش در بارسلونا ۱۴ مصدومیت عضلانی داشت و ۷۸۴ روز را دور از میادین گذراند، اما در سال‌های اخیر، چنان‌که در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذاشت، بیشتر به جزئیات کوچک اما مهم اهمیت می‌دهد و از این‌رو متخصص تغذیه، آشپز و فیزیوتراپ شخصی به خدمت گرفته است.
یکی از دوستانش می‌گوید:
عثمان آن‌قدر خوب بود که به چیزی جز فوتبال فکر نمی‌کرد. مطمئن بود اگر تا ساعت دو و سه صبح هم پلی‌استیشن بازی کند، باز هم در دیدار روز بعد عالی بازی خواهد کرد. اما وقتی اوضاع در بارسلونا سخت و به‌هم ریخته شد، خوب فهمید مثل یک بازیکن حرفه‌ای زندگی نکرده است. فقط مدتی طول کشید تا ناگهان به بلوغ برسد. ازدواج در سال ۲۰۲۱ و پدر شدن برایش اهمیت بالایی داشت و باعث شد مسئولیت‌پذیرتر شود و بفهمد نظم خارج از زمین چقدر برای موفقیتش ضروری است.
خاطرم هست، کریم بنزما، آخرین فرانسوی که برنده توپ طلا شد، گفته بود؛
ای کاش زودتر متوجه اهمیت نظم و انضباط خارج از زمین مسابقه شده بودم.
ظاهراً این جمله در ذهن دمبله باقی مانده است. و اینک او ششمین فرانسوی است که توپ طلا را به‌دست می‌آورد، پس از ریموند کوپا (۱۹۵۸)، میشل پلاتینی (۱۹۸۳، ۱۹۸۴، ۱۹۸۵)، ژان-پیر پاپن (۱۹۹۱)، زین‌الدین زیدان (۱۹۹۸) و بنزما (۲۰۲۲). هیچ کشوری به‌اندازه فرانسه برنده توپ طلا نداشته است.
عثمان دمبله در جمع تاریخ‌سازان فرانسوی
هفته گذشته، وقتی بارها و بارها درباره دمبله و توپ طلا از انریکه پرسیده شد، او ترانه «عثمان، توپ طلا» را خواند. حالا پیراهن‌های PSG با نام دمبله در خیابان‌های پاریس دیده می‌شود، نه پیراهن‌های نیمار یا امباپه.
بن لیتلتون، یکی از اولین خبرنگارانی که دمبله را در ۱۶ سالگی در «کوپا ۹۰ COPA90» معرفی کرد، به نکته‌ای که جدا از قریحه و استعداد، عمیقاً به آن باور دارم، اشاره می‌کند؛
ما نقش تصادف و شانس را در مسیر حرفه‌ای افراد دست‌کم می‌گیریم؛ چطور ممکن است، لوییس انریکه و دمبله به PSG آمدند و همزمان امباپه از تیم رفت، این مثل یک طوفان کامل بود که همه چیز را شست و برد و تغییر داد.
این طوفان، فرصتی برای انریکه فراهم کرد تا مسیر تازه‌ای بسازد و حالا توپ طلا به بهترین بازیکن بهترین تیم سال رسیده است. خاطرمان باشد ۹ نفر از بازیکنان «پی‌اس‌جی» فصل ۲۵-۲۰۲۴ جزو ۳۰ نامزد توپ طلا بودند. دقیقاً نمی‌دانم ولی احتمالاً رکوردی با همراهی رئال مادرید و بارسلونا است!
این افتخار، پاداشی است برای ایده و تفکری که جمع مهم‌تر از فرد است.
مانند رودری در من‌سیتی در فصل پیش از آن که موفق شد توپ طلا را تصاحب کند، دمبله هم کار تیمی PSG را بزرگ‌تر می‌کند. مسلماً لامین یامال از نظر استعدادهای فردی نزدیک‌تر به مسی و رونالدو است و دیر یا زود توپ طلای خود را خواهد گرفت، اما عثمان در آن مجموعه استثنایی، لیگ قهرمانان اروپا، جام جهانی، لالیگا، لیگ یک فرانسه و جام‌های داخلی را برده است.
فقط دو نفر از فوتبالیست‌های فعال فاتح توپ طلا، جام جهانی و لیگ قهرمانان شده‌اند:
لیونل مسی و عثمان دمبله
در گذشته‌ای نه‌چندان دور بسیاری شک داشتند که آیا دمبله روزی به پتانسیل حقیقی خود خواهد رسید یا خیر، به‌ویژه زمانی که در فینال جام جهانی ۲۰۲۲ پیش از پایان نیمه اول تعویض شد. اما همان‌طور که در بایوی اینستاگرامش نوشته: «ایمان داشته باش.»
همین ایمان و باور با کمی تغییر و اصلاح و تنظیم، همه چیز را جفت‌وجور کرد تا او ناگهان به اوج برسد. داستان او یادآور این است؛ نباید کسی را دست‌کم گرفت و باید به توانایی افراد باور داشت. ظهور، سقوط و ظهور دوباره او قابل ستایش و تمجید است.
حالا با تصاحب «توپ طلا»، نام «عثمان دمبله» در کنار بزرگان فوتبال ثبت شده است. این حقیقتی محض و واقعی است!
