طرفداری | پیش از آغاز مسابقات جهانی ۲۰۲۵ زاگرب، دو تیم ایران و آذربایجان به عنوان مدعیان قهرمانی در رقابت‌های کشتی فرنگی به شمار می‌رفتند، چیزی که هرگز قابل پیش‌بینی نبود، قهرمانی ایران با اختلاف امتیاز دوبرابری نسبت به آذربایجانی‌ها بود که سال گذشته از چهار طلای مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی، سه طلا را از آن خود کرده بودند.
درحالیکه در زاگرب تیم ایران با سعید اسماعیلی در ۶۷ کیلو، غلامرضا فرخی در ۸۲ کیلو، محمدهادی ساروی در ۹۷ کیلو و امین میرزازاده در ۱۳۰ کیلو صاحب طلا شد و درنهایت هم ۱۸۰ امتیاز به دست آورد، آذربایجانی‌ها امسال فقط یک طلا گرفتند؛ با اولوی غنی‌زاده در ۷۲ کیلو و ۸۹ امتیاز در رده دوم قرار گرفتند. ضمن اینکه چند کشتی‌گیر شاخص و مدعی آنها از جمله الدانیز عزیزلی و حسرت جعفروف مغلوب حریفان ایرانی‌شان شدند.
صباح شریعتی که تا المپیک برای تیم ملی آذربایجان کشتی گرفت و بعد از آن به کادرفنی این تیم اضافه شد، در گفت‌و‌گو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا، به سوالات در مورد نبودش در زاگرب، شایعه خداحافظی الدانیز عزیزلی، رقابت قانم و غنی‌زاده در فینال ۷۲ کیلو و البته موضوع امیررضا معصومی صحبت کرد.
نفر سوم المپیک ۲۰۱۶ ریو درخصوص اینکه چرا در اولین میدان جهانی که به عنوان مربی به کادرفنی این تیم اضافه شده بود، تیم آذربایجان را در کرواسی همراهی نکرد، گفت:
قرار بود بروم، اما مشکل ویزا داشتم. بعد از اینکه از کشتی خداحافظی کردم وزارت ورزش آذربایجان اسم من را از لیست ورزشکاران بیرون آورده و حالا زمان می‌برد که دوباره در سیستم اداری نام من را به عنوان مربی رد کنند و هنوز این کار انجام نشده و من با مشکل ویزا مواجه میشوم درحالیکه قبلا با پاسپورت آذربایجان به عنوان ورزشکار با مسئله ویزا مواجه نبودم. کوتاهی هم از طرف فدراسیون کشتی آذربایجان نبود، انجام این کار در وزارت ورزش‌شان طول کشید.
وی ادامه داد:
من تابعیت آذربایجان را ندارم، بلکه کارت اقامت دارم. زمانی که برای‌شان کشتی می‌گرفتم، تابعیت ورزشی گرفته بودم، اما شناسنامه و کارت ملی آذربایجان را ندارم و به لحاظ ورزشی دوتابعیتی هستم.
مربی تیم ملی آذربایجان در مورد اینکه آیا فکرش را می‌کردند که ایران با این اختلاف نسبت به تیم‌شان قهرمان جهان شود؟، گفت:
ما هم فکر می‌کردیم رقابت اصلی‌مان با ایران است، چون در اکثر اوزان کشتی‌گیران خوب و مدعی دارد ولی تیم ما هم کمی به هم ریخت. در ۶۰ کیلو نیهات ممدلی شانس طلا بود که دنده‌اش آسیب دید. دو سه دو برای‌مان کشتی گرفت و بعد به همین خاطر باخت. یا ۸۲ کیلوی‌مان (کوربان کوربانوف) را حتی شانس طلا می‌دانستیم ولی به ژاپنی باخت. در ۶۳ کیلو هم مراد ممدوف کتفش آسیب دیده بود. او به ۳-۴ اردوی جهانی ما نیامد و فقط اردوی آخر بود. کرم کمال را برد، اما فکر می‌کنم کشتی‌گیر ایران را دست کم گرفته بود یا بدنش خالی کرد. من اصلا فکرش را نمی‌کردم ببازد. یا الدانیز عزیزلی، فکر می‌کنم مقابل پیام احمدی غافلگیر شد. خب پیام خیلی خوب است، اما عزیزلی اگر کشتی‌گیر ایران را می‌برد، در فینال خیلی راحت کشتی‌گیر گرجستانی را شکست می‌داد و قهرمان جهان می‌شد، اما به پیام احمدی باخت و درنهایت سوم شد.
صباح شریعتی که در این سال‌ها رفاقت طولانی و عمیقی با الدانیز عزیزلی داشته، دررابطه با اینکه عنوان شده او بعد از باخت در جهانی زاگرب اعلام بازنشستگی کرده است، تاکید کرد:
اتفاقا خبر را در ایران دیدم و با الدانیز صحبت کردم. گفت نگفتم خداحافظی کردم، گفتم دارم رویش فکر می‌کنم. الدانیز عزیزلی خسته شده، سالهاست در سطح اول کشتی می‌گیرد. سه تا بچه دارد، می‌گوید دوست دارم خداحافظی کنم و به زندگی‌ام برسم. یک ویلای بیرون از باکو دارد. دلش می‌خواهد کشتی نگیرد و آنجا زندگی کند. البته خداحافظی هم کند اینطور نیست که دیگر در کشتی نباشد. می‌ماند، بعید است بگذارند رئیس فدراسیون شود، چون اینجا سیاستمدار‌ها را رئیس فدراسیون می‌گذارند که بتواند بودجه و پول بیاورد؛ اما الدانیز می‌تواند کنارش کار فنی انجام دهد. او درد کشتی و کشتی‌گیر را می‌داند، فضای کشتی را خوب می‌شناسد. خوب است که قصد ندارد از کشتی فاصله بگیرد.
عضو ایرانی تیم ملی آذربایجان هم معتقد است که عزیزلی همچنان توان کشتی گرفتن در سطح بالا تا چند سال دیگر را دارد:
البته که همچنان توانش را دارد که تا چند سال دیگر هم در سطح اول جهان کشتی بگیرد، ولی گاهی آدم خسته می‌شود. من هم دیگر خسته شده بودم که خداحافظی کردم. به او بعد از جهانی گفتم بیا مسابقات اروپایی طلایت را بگیرد و بعد خداحافظی کن. گفت دارد به این فکر می‌کند، برایش تصمیم سختی است. خودش می‌گفت به این فکر کرده بودم اگر طلا بگیرم حتما بعد از زاگرب خداحافظی کنم، ولی الان که طلا نگرفتم برایم تصمیم سختی است.
دارنده نشان‌های سنگین‌وزن قهرمانی اروپا درباره کشتی سعید اسماعیلی با حسرت جعفروف یکی از شانس‌های آذربایجانی‌ها برای کسب طلا در فینال ۶۷ کیلوگرم گفت:
گفته بودم که کشتی حساسی می‌شود، چون هر دو از خوب‌های جهانند، جوان و فنی. دیدید که کشتی آسانی هم برای سعید اسماعیلی نشد. او همه حریفانش را با امتیاز عالی برده بود، اما کشتی‌اش با حسرت جعفروف خیلی نزدیک و ۲-1 شد. حسرت یک لحظه اشتباه کرد و با همان یک اشتباه کشتی را باخت. او خاکش خیلی خوب است، ولی خب سعید هم کشتی‌گیر بی‌نظیری است. از آن کشتی‌گیران که ۳۰-۴۰ سال یک بار مثل او می‌آید، اگر همین روند را ادامه دهد، چند طلای المپیک می‌تواند بگیرد.
مربی تیم ملی فرنگی آذربایجان دررابطه با اینکه چقدر اعتراض تیم ایران به نحوه کشتی گرفتن ابراهیم قانم فرانسوی در مصاف با دانیال سهرابی، منجر به توجه داوران به ضربه زدن‌های این کشتی‌گیر در مصاف فینال با اولوی غنی‌زاده شد؟، عنوان کرد:
صددرصد تاثیر داشت. این پسره (ابراهیم قانم) را از قبل هم می‌شناختیم که در کشتی کله می‌زند. اگر فقط یک برخورد بود خب می‌گوییم طبیعی است. در کشتی با دانیال سهرابی او را داغون کرد، لب و ابرو و چانه و... اینها که اتفاقی نمی‌تواند باشد. در بوکس هم اینطوری نمی‌زنند. با اولوی هم مشخص بود آمده که بزند. ۴۰ ثانیه مانده بود به پایان، یک ضربه زد و زیر چشمش ترکید که دو امتیاز دادند و این کاملا به حق بود. اگر این امتیاز را نمی‌دادند و قانم طلا می‌گرفت این خیلی نامردی بود.
و قهرمانی تیم ملی ایران؟، صباح شریعتی گفت:
بهشان تبریک گفتم، آدم لذت می‌برد اینقدر تیم همدل و خوبی بودند. همه چیز هم از نظر من در این موفقیت دخیل است، کار از فدراسیون شروع می‌شود و به کادرفنی می‌رسد و بعد هم کشتی‌گیران. دبیر خیلی خوب دارد کار می‌کند، شاید عده‌ای مخالفش باشند، اما از نظر مدیریتی کارش بی‌نظیر است. جوایزی که به بچه‌ها می‌دهد، اردو‌هایی که برگزار می‌کند. فدراسیون بستر خوب فراهم کرده و حسن آقای رنگرز هم کارش درست است. او مربی فوقالعادهای است. تیم را خیلی خوب اداره می‌کند و به معنای واقعی رهبری و بزرگی می‌کند. من در این چند سال که تیمش روی سکو بوده و حتی این قهرمانی، ندیدم که یک بار هم خودش روی سکو برود و جام بگیرد. مربیانش را می‌فرستد. ما مربیانی قبلا داشتیم که هر دفعه خودشان جام را بالای سر بردند.
شریعتی با اشاره به بدن‌های فوق‌العاده آماده کشتی‌گیران ایران در این مسابقات، گفت:
اصلا نمی‌شود از بدنسازی خوب تیم ایران صحبت نکرد. ما هم مربی بدنساز آمریکایی آورده بودیم، ولی سرمربی ما آنجور بهش اعتماد نمی‌کند و در کارش دخالت دارد ولی مربی بدنسازی ایران کارش را درست انجام داد. ما با بچه‌های آذربایجان صحبت می‌کردیم همه آخر سر گفتند دم‌شان گرم، چقدر آمادگی جسمانی‌شان عالی بود. ایران چه کار کرده که اینقدر آماده‌اند. خواستند بفهمند سبک بدنسازی ایران به چه شکل بوده که همان کار را انجام دهیم. حقیقت این است که بچه‌های ایران از نظر فنی هم خوبند، اما شاید واقعا شماره یک دنیا نباشند، اما از نظر روحی و ذهنی واقعا بی‌نظیرند. جنگنده‌اند، آنالیزشان خوب است. در این مسابقات خیلی خوب حریفان را آنالیز کرده بودند و نسخه حریفان را خوب پیچیدند.
و ماجرای امیررضا معصومی و چند بار حضورش در باکو برای پیوستن به تیم ملی آزاد آذربایجان؟، صباح شریعتی در این خصوص تصریح کرد:
این تصمیمی است که باید خودش بگیرد. به او گفتند که اگر بدون رضایت‌نامه بیاید خب سه سال نمی‌تواند کشتی بگیرد و باید صبر کند. مسابقه رسمی نمی‌رود و شاید چند تورنمنت غیررسمی باشد که آنجا بتواند کشتی بگیرد. یک راه دیگرش هم این است که بماند و بجنگد و در ایران فیکس شود. باید خوب فکرهایش را بکند، فکر همه چیز را که بعدا پشیمان نشود.
عضو سنندجی تیم ملی آذربایجان که مربی کشتی‌گیران سه وزن ۸۷، ۹۷ و ۱۳۰ کیلوگرم این تیم در اردوی جهانی بود، در خاتمه درخصوص قراردادش با آذربایجانی‌ها نیز تاکید کرد:
قرارداد من تا المپیک ۲۰۲۸ هست، اما هروقت بخواهم می‌توانم بیایم، زمانی که کشتی هم می‌گرفتم همینطور بود و اجباری نبود. کشتی‌گیران سه وزن بالا زیر نظر من تمرین می‌کنند. کشتی‌گیر ۸۷ کیلوی‌مان در اروپایی مدال گرفت خیلی با او کار کرده بودم، اما بد آورد. اسلام عباسوف در تورنمنت مجارستان سوم شده بود و آنجا علیرزایف روس را هم برد. احمدی‌یف تا پارسال یک دور بیشتر کشتی نمی‌گرفت، اما این بار در زاگرب ۵ کشتی سنگین گرفت. نیکولاز کاخلاشویلی گرجستانی‌الاصل تیم ایتالیا را برد، بعد هم قرقیز که نفر سوم المپیک بود. آرتور الکسانیان را ضربه فنی کرد و به آرتور سارگسیان روس باخت و با شکست مجارستان برنز گرفت. سنگین‌وزن ما هم یک سال رویش کار کردم، اگر بمانم ایده‌هایی برای سنگین وزن و پشتوانه‌سازی دارم که بتوانیم روی کشتی‌گیران ۱۸-۱۹ ساله سرمایه‌گذاری کنیم.
