طرفداری | تونی پیرسون (Tony Pearson) زاده 11 ژانویه 1957 در شهر ممفیس در ایالت تنسی آمریکا است. او دومین فرزند کوچک از هشت فرزند سم پیرسون، کارگر ذغال سنگ و تحویل‌دهنده یخ و دیزی پیرسون خانه‌دار بود. در دو سالگی تونی، پدر و مادرش از یکدیگر جدا شدند و حضانت تونی برعهده عمه‌اش قرار گرفت. عمه تونی نیز قادر به نگهداری صحیح از او نبود تا تونی پس از مدتی به پرورشگاه منتقل شود. تونی از دوران مدرسه، شدیداً به کشتی علاقه‌مند بود و در مسابقات مختلف آن شرکت می‌کرد اما پس از مدتی، مصدومیت از ناحیه زانو، او را از این ورزش دور کرد.
پس از مصدومیت زانو، او به تمرینات وزنه‌برداری روی آورد تا پروژه توان‌بخشی خود را شروع کند. در دل همین تمرینات بود که واکنش بدن تونی به تمرینات وزنه، بسیار جالب توجه بود و باعث شد تا او، مسیرش را به سوی بدن‌سازی بکشاند. او با توصیه مربی دبیرستان خود، وارد باشگاه ورزشی جورج ترنر شد تا در کنار چندین بدن‌ساز مطرح، این حرفه را شروع کند. جورج ترنر، پتانسیل زیادی را در جوان اهل ممفیس می‌دید و تصمیم گرفت تا از او، یک قهرمان بسازد. زیرنظر ترنر، عضلات تونی به مقدار 9 کیلوگرم رشد داشتند و او را مهیای حضور در مسابقات جدی بدن‌سازی کردند. او برای حضور در این مسابقات، با تنها 75 هزار دلار، عازم کالیفرنیا شد تا مدتی بی‌خانمانی را برای رسیدن به منزل مقصود، تحمل کند.
حضور در باشگاه گلد ونیز که به «مکه بدن‌سازی» مشهور بود، تونی را با آرنولد شوارتزنگر آشنا کرد. آرنولد که از ست‌های بی‌پایان اسکوات با وزنه‌های سنگین و رشد خوش فرم زانوهای تونی به وجد آمده بود، او را به جو وایدر معرفی کرد تا بدین ترتیب، مقاله‌ای از تونی در مجله «Muscle Builder» چاپ شود. نخستین آوردگاه این بدن‌ساز با قهرمانی در گولدز کلاسیک 1976 AAU در کلاس کوتاه‌قد نوجوانان و رده‌بندی کلی آن همراه بود. در سال 1977، او به رتبه نخست بخش جوانان آقای لس آنجلس و آقای کالیفرنیای جنوبی و رتبه سوم جوانان آقای آمریکا، دست یافت. پس از قهرمانی مسابقات جوانان آقای آمریکا و آقای USA در بخش جوانان، تونی توانست در بخش بزرگسالان آقای آمریکا نیز حضور یابد و به رتبه نخست کلاس مدیوم و رده‌بندی کلی آن برسد. او در این سال، رتبه نخست کلاس کوتاه‌قد آقای کالیفرنیا و رتبه دوم میان‌وزن انتخابی USA ورلد انجمن IFBB را کسب کرد.
این بدن‌ساز در سال 1979 به موفقیت‌های بیشتری در حرفه‌اش رسید و قهرمانی المپوس و حرفهای مستر ورلد WBBG و قهرمانی آمریکای انجمن WABBA را به دست آورد. حاصل سال 1980 او، رتبه سوم حرفه‌ای‌های قهرمانی جهان WABBA، رتبه پنجم جام جهانی حرفهای WABBA و قهرمانی یونیورس پرو NABBA بود. او در سال 1981، عازم مسابقات مختلف جایزه بزرگ بدن‌سازی شد و رتبه‌های سوم یونیورس پرو IFBB، چهارم کاپ حرفهای کانادا و جام گرندپری، پنجم گرندپری ولز، ششم گرندپری بلژیک و هفتم جام جهانی حرفهای را به دست آورد. او در سال 1982، نخستین حضورش در مسابقات شب قهرمانان را با رتبه ششم که همانند رتبه‌اش در جام جهانی حرفهای IFBB همین سال بود، به پایان رساند. حاصل ماجراجویی‌های تونی در جایزه بزرگ‌های سال 1983، قهرمانی دنور، رتبه دوم پورتلند، چهارم انگلستان، ششم لاس وگاس، سوئد و سوییس و رتبه هشتم جام جهانی حرفهای IFBB بود.
مستر المپیای 1984، نخستین دوره‌ای بود که پیرسون، موفق به حضور در مسابقات مستر المپیا شده بود. او در رقابت با بدن‌سازهای معروف دوره خودش همانند لی هینی، رتبه 12 را کسب کرد و این رتبه را در دوره 1985 مستر المپیا نیز تکرار کرد. رتبه سوم کاپ حرفهای کانادا و جام گرندپری در سال 1984 و رتبه نهم شب قهرمانان 1985، از دیگر تجربیات این بدن‌ساز در این دو سال بود. رتبه‌های پنجم قهرمانی حرفهای لس آنجلس، چهارم شب قهرمانان و نهم قهرمانی حرفهای جهان در سال 1986، هشتم قهرمانی حرفهای جهان در سال 1987، پنجم فراخوان آبشار نیاگارا، ششم یو‌اِس پرو و هشتم شب قهرمانان و قهرمانی حرفهای جهان در سال 1988 و نهم اسپانیا (دو گرندپری) و آلمان و یازدهم گرندپری‌های سوئد و آلمان، از تجربیات بعدی تونی در مسابقاتش بوده است. او در سال 1990، نخستین حضورش در آرنولد کلاسیک را با رتبه ششم به پایان رساند و این رتبه را در مسابقات حرفهای هیوستون همین سال نیز تکرار کرد. از دیگر تجربیات سال 1990 تونی، رتبه هشتم حرفهای آیرون‌من بوده است.
تونی در سال 1991، یکی از بدن‌سازهایی بود که به پروژه جاه‌طلبانه وینس مک ماهون در انجمن WBF پیوست و در مسابقات گرندپری آن، رتبه یازدهم را کسب کرد. پس از جدایی از این انجمن، نتیجه مسابقات تونی شامل رتبه‌های 13 و 16 در حرفهای شیکاگو و پیتزبورو در سال 1993 و رتبه‌های 14 و 16 در حرفهای آیرون‌من و سن خوزه سال 1994 بود. او در سال 1995، از استیج مسابقات بدن‌سازی کنار رفت اما در سال 2014 با حضور در بخش مسترز مسابقات ملی USA و کسب رتبه نخست کلاس کوتاه‌قد آن، بازگشت به بدن‌سازی را تجربه کرد. او در سال 1979، به همراه لیزا لیون، بانوی بدن‌سازی که به رتبه‌های نخست بخش بانوان رسیده بود، مبدع سبک جدیدی از ژست و فیگور در مسابقات بدن‌سازی شد. تونی و لیون با ژست‌های دونفره خود، تماشاگران مسابقات آقای لس آنجلس را به تشویقی ایستاده رساندند و پس از آن، موفقیت‌های بسیاری را در مسابقات دونفره به دست آوردند. از تونی پیرسون با نام «مایکل جکسون بدن‌سازی» یاد می‌شود زیرا علاوه بر استایل و چهره، شباهت‌هایی در اجرا و پرفورمنس خود به این خواننده محبوب داشت. او در سال 2007 به تالار مشاهیر بدن‌سازی ماسل بیچ راه یافت.
از سری خاطرات ورزشی
