در طول سال های گذشته در اکثر مسابقات ورزشی کشورمان به خصوص در رشته فوتبال، بعد از پایان هر مسابقه شاهد برگزاری تست دوپینگ از ورزشکاران به صورت رندوم بوده ایم و حاصل این تست های صورت گرفته نیز محرومیت چند ساله برخی بازیکنان و ورزشکاران بوده که موجب شده فضای فوتبال، تا حدود زیادی به سمت فوتبال پاک حرکت کند.
تست های دوپینگی که در ایران از بازیکنان فوتبال گرفته می شود بر اساس تست ادرار بوده و برای مشخص شدن نتیجه آزمایش، نمونه ها به شهر کلن آلمان فرستاده می شود و در پایان نتیجه از سمت کشور اروپایی به ایران اعلام می شود.
در این بین اما چند ماهی می شود که انجام تست های دوپینگ در ایران به حالت تعطیل درآمده و عدم وجود امکانات مناسب در این زمینه در داخل کشور، موجب شده تا به دلیل عدم تامین منابع مالی برای ارسال نمونه ها به کشورهای اروپایی، انجام تست دوپینگ در حالت تعطیل قرار گیرد.
نکته جالب توجه اینجاست که برخی ورزشکاران و فوتبالیست ها این روزها از فرصت به دست آمده سوء استفاده کرده و بار دیگر مسئله دوپینگ در بین بازیکنان فوتبال رایج شده است. حالا با توجه به تعطیلی تست های دوپینگ، شنیده شده که بار دیگر آمار استفاده از داروهای نیروزا در بین بازیکنان فوتبال افزایش یافته است.
از سوی دیگر اما برخی بازیکنان و مربیان حاضر به ریسک نشده و نوع جدیدی از دوپینگ را در دستور کار خود قرار داده اند. به این صورت که داروهای نیروزا را از طریق خون به بدن منتقل می کنند تا بدین ترتیب دوپینگ صورت گرفته قابل شناسایی نباشد. از آنجایی که فناوری انجام تست دوپینگ از طریق تست خون در ایران وجود ندارد، این عده با خیال راحت اقدام به استفاده از داروهای نیروزا می کنند.
البته دوپینگ ورزشکاران و فوتبالیست ها در ایران موضوع تازه ای نیست اما با این حال مبارزه جدی با این مقوله در کشور ما قریب به 10 سال است که آغاز شده و با حرفه ای شدن لیگ برتر فوتبال کشور کمیته ضددوپینگ نیز در فدراسیون فوتبال کار خود را آغاز کرد. این کمیته اولین بار در لیگ پنجم مچ یک بازیکن را گرفت و پس از آن رفته رفته مبارزه با دوپینگ شکل جدی تری به خود گرفت اما با این حال بسیاری بر این باورند که دوپینگ در فوتبال بیش از آن چیزی است که امروز همگان شاهد آن هستند. حالا با تعطیل شدن انجام تست های دوپینگ نیز بار دیگر شاهد حرکت فوتبال به سمت ناپاکی هستیم.
