دروازه بان - آنجلو پروتزی
او در دوران حضور من در ایتالیا، برای یوونتوس بازی می کرد و دروازه بان دوم ایتالیا در جام جهانی بود. او تقریبا غیر قابل شکست بود، در هنگام خروج از دروازه زمان بندی مناسبی داشت و عکس العمل هایش مانند گربه سریع بود. او از نظر مصدومیت بسیار بدشانس بود، وگرنه او می توانست حتی بهتر از آن چه بود نیز باشد.
دفاع راست - لیلیان تورام
یک بازیکن بزرگ و یک دوست فوق العاده. نمایش های او در خط دفاعی مخلوط کم نظیری از وقار و حرفه ای گری بود. نه تنها یک مدافع فوق العاده، بلکه در هنگام هجوم نیز بسیار خطرناک بود، همان طور که تیم کرواسی در سال 98 می تواند شهادت دهد. می خواستم او را در قلب دفاع تیمم جا دهم، اما محدود کردن خصوصیات هجومی او ناراحت کننده است.
دفاع وسط - فرانکو بارزی
چه کلماتی برای توصیف این مرد به کار ببرم؟ به سادگی می توان گفت که بهترین مدافع سه دهه گذشته بود و آخرین لیبروی بزرگ جهان. او انگار همیشه از پیش می دانست که توپ کجا خواهد رفت و هیچ مهاجم نوکی در جهان وجود نداشت که بتواند او را متعجب کند. او همچنین تکنیک بسیار خوبی داشت، و وقتی حمله می کرد، همیشه خطرناک بود. یک الگوی واقعی.
دفاع وسط - جان تری
من شباهت های خاصی بین او و فرانکو بارزی می بینم، مخصوصا در ویژگی های رهبری او. او از نظر فیزیکی بسیار قوی است، اما در عین حال بسیار منصفانه بازی می کند. یک کاپیتان کامل: دلیر، خوب و کاریزماتیک. اگ من مربی بودم، او یکی از اولین انتخاب های من بود.
دفاع چپ - پائولو مالدینی
یک هیولای واقعی. شگفت انگیز است که او اکنون 40 ساله است. واقعا شگفت زده ام که چگونه او تا به حال فوتبالیست برتر سال جهان یا اروپا نام نگرفته است. در کنار فرانکو بارزی، او برترین مدافعی است که در دوران بازیگریم دیده ام. اگرچه همه او را به عنوان یک مدافع کناری می شناسند، اما او می توانست مدافع یارکوب خوبی نیز باشد. اکثر مردم میلان اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 را با بازی هجومی و زوج خط حمله فن باست و گولیت به یاد می آورند، اما آن تیم، تیمی بود که بر پایه خط دفاع بسیار محکمی بنا شده بود و مالدینی یکی از ستون های آن بود.
خط میانی - استیون جرارد
یک بازیکن شگفت انگیز. به سختی می توانم بازیکن دیگری را تصور کنم که بتواند شوتی با چنان کمال و زیبایی ارائه کند. او بازیکن بسیار با قابلیتی است: خوب در گرفتن توپ از حریفان، همیشه در تلاش برای ساختن موقعیتی برای هم تیمی ها و کشنده هنگامی که به سمت دروازه شلیک می کند. همچنین مانند تری، او یک رهبر است.
خط میانی - زین الدین زیدان
یک هنرمند واقعی. کارهایی که او با توپ می توانست بکند شگفت انگیز بود. تنها مارادونا می توانست مانند آن را انجام دهد. زیزو همچنین بازیکنی بود که می توانست در بزرگترین سطوح ارزش خود را نشان دهد، و سرنوشت بازی را رقم بزند. آن دو گل او را در فینال مقابل برزیل به یاد بیاورید؛ همچنین آن گل فوق العاده مقابل بایر لورکوزن. شیوه ای که او بازیگریش را به پایان برد، مایه ناراحتی است، اما هیچ چیز نمی تواند کارهایی که او برای فوتبال کرد را از اذهان پاک کند.
خط میانی - پاتریک ویرا
دو بازیکن در یکی. او فیزیک غیر قابل باوری داشت، اما همچنین تکنیک بسیار خوبی نیز داشت. و دارای شم گلزنی بود که برای یک هافبک مدرن بسیار مهم است. من فکر می کنم او همچنان بهترین بازیکن در پستش است، اگرچه او این اواخر با مصدومیت دست و پنجه نرم می کند.
پشت مهاجم - مارادونا
بهترین بازیکنی که در عمرم دیده ام. او کارهایی می کرد که به نظر می رسید از توان بشر خارج است. وقتی او در اوج بازیگریش بود، و حتی بدون تمرین چندانی به نظر می رسید که او همیشه بر روی فرم است، اون به سادگی غیر قابل کنترل بود. او به تنهایی نتیجه بازی ها را رقم می زد، تیم هایی معمولی مانند ناپولی و آرژانتین 86 را به موفقیت های چشم گیری می رساند. یک نابغه! من او را پشت دو مهاجمم به کار می گیرم.
مهاجم - رونالدو
من یکی از طرفداران او هستم. من هیچ گاه بازیکنی به مانند او ندیدم که بتواند چنان کنترل دقیقی بر روی توپ با آن سرعت زیاد داشته باشد. تماشای او مانند تماشای یک شخصیت بازی های رایانه ای است. حتی الان، با اینکه چاق تر و ضعیف تر شده است، به خاطر مصدومیت های فراوانی که داشته است، من همچنان فکر می کنم که بهترین مهاجم جهان است.
مهاجم - مارکو فن باستن
من نمی توانم او را حذف کنم. او وقار مجسم بود. او می توانست به میلیون ها شکل مختلف گل بزند و هر بار کیفیتی منحصر به فرد از خودش را به آن اضافه کند. او هیچ نقطه ضعفی نداشت؛ کاملا دو پا بود، در هوا قوی بود، و نه تنها گل زنی می کرد، بلکه گل های بسیاری نیز می ساخت. واقعا مایه ناراحتی است که او در آن سن کم مجبور به بازنشستگی شد. به نظرم اگر او تا دهه چهارم زندگیش به فوتبال ادامه می داد، تبدیل به یک شماره 10 عالی می شد.
سرمربی - فابیو کاپلو
برای من، بهترین مربی در جهان. می دانم که او اکنون در رئال مادرید کمی دچار مشکل شده است، اما این نظر من را تغییر نمی دهد. او تنها مردی خواهد بود که توانایی کنترل تیم من، که سرشار از استعدادهای هجومی است، را دارد و می تواند از آن یک تیم متوازن بسازد.
