این مقاله ابتدا در مجله Eight By Eight منتشر شد. گزیده ای از بخش دوم آن را مرور میکنیم:
ایمان گیج کننده؟
چیزی که آرسن ونگر در زمین به آن معتقد است، زیبایی است. او می گوید: "من تحت تاثیر قرار گرفته ام. با دیدن مردمی ... که صرفا نمی خواستند برنده شوند بلکه می خواستند با سبک خاص برنده شوند. [اگر هوادارای] صبح از خواب بیدار شود و اینطور فکر کند که : ‘اُه ! امروز آرسنال بازی دارد، من شانس دارم که امروز تجربه بزرگی داشته باشم،’ در این صورت من کارم را به خوبی انجام داده ام. اگر ما بازی را ببریم - من کار بسیار خوبی انجام داده ام. اما حداقل من باید سعی کنم که مردم را به آن سطح برسانم- که از لحاظ احساسی آنها چیز زیبایی را تجربه کنند"
با دقت گوش کنید: کار اصلی و هدف [او]، زیبایی است! و پیروزی در صورت امکان، دلپذیر است. این رایج ترین و بُرنده ترین انتقاد گروههای ضد ونگریسم است، که آرسنال در تاکتیک، نقل و انتقالات و انتخابها بیش از حد و به طور مداوم دنبال کمالگرایی است و نسبت به ارزشهای رقبای خود بی توجه است. هر فصل مانند فصل قبل از هم پاشیده میشود - یک تیم کوچک و زخمی که در زمین به زیبایی به پیش میرود، به ندرت پیش می آید که در گلزنی ناتوان باشد، و زشت گل میخورد، و درضد حمله ها گل دریافت میکند. پیشنهاد این است که آرسن باید به روش دیگری مربیگری کند. [تیم او] ابتدا باید به دنبال پیروزی باشد و سپس پیگیر زیبایی باشد.
این استدلال مستحکمی است، تا حدودی به این دلیل که اخیرا در چند موردی که آرسنال نتیجه گرا تر از حد معمول بازی کرده، اغلب در آن بازیها کاملا خوب به نظر رسیده است. در ماه ژانویه، آرسنال 2-0 منچسترسیتی را شکست داد، احتمالا بهترین نتیجه لیگ در پنج سال اخیر را گرفت با وجود در اختیار داشتن مالکیت توپ 35 درصدی مثل استوک سیتی!. و از سال 2003 آنها در زمانی که 43 درصد یا کمتر از آن، مالکیت توپ را در اختیار داشته اند، 22 امتیاز از 24 امتیاز ممکن در خارج از خانه کسب کرده اند- زمانی که آنها مانند تیم میهمان بازی کرده اند. اما حتی در برابر منسیتی، ونگر اعتراف کرد که بازیکنان که خواستار نتیجه گرایی بودند: " گاهی اوقات تیم لازم است که مطمئن شود ... تاکتیک های شما باید با احساس تیم هم راستا باشد." با این حال، در بسیاری از مسابقات، تیمِ ونگر به اعتقاد خود مبنی بر مالکیت توپ، پاسکاری و زیبایی بازگشت.
این ایمانی است که می تواند به خصوص گیج کننده باشد زیرا دستیابی به زیبایی در فوتبال دشواراست. دستهای انسان عضوی از بدن است که زیبایی و قصد و اراده را یکجا با هم میتواند داشته باشد. اما در فوتبال، استفاده از دست فقط برای یک بازیکن مجاز است، آن هم در بخشی از بازی که چاره ای جز استفاده از دست نیست. بقیه کارها با پا انجام می شود – که محدودیت هایی [نسبت به دستها] دارد، که در [ورزشهای] دیگر به به منظور ایستادن و [حفظ تعادل] مطرح است.
این که پاها برای انجام بعضی کارها محدودیت دارند گناه اصلی فوتبال است. بازی 90 دقیقه است و به دلیل اینکه مهاجمان با توپ بازی میکنند و مدافعان فقط می توانند بدون توپ بدوند، 88 دقیقه آن برخوردهای بی برنامه است. اما در سایر دقایق آن، هنگامی که ایده و اراده پدیدار میشود، به ورزشی زیبا بدل میشود. بازیکنان تشکیل مثلث میدهند، به طور غیر منتظره ای یک یارد فضا باز می شود، و ... .
اما اگر زیبایی در فوتبال مشاهده همین لحظات نادر است، همه هواداران آرسنال می داند که قیمت این لحظات نادر چقدر غیر قابل پیش بینی است. مصدومیت مچ پای ویلشر، نابود شدن دیابی توسط دن اسمیت، و ادواردو توسط تیلور، اشتباه ژسنی و کوشیلنی در جام اتحادیه مقابل بیرمنگام. تیم هایی هستند - اخیرا بارسلونا – که با بازی زیبا برنده میشوند، اما این روش خیانت آمیز است. شما در برابر چلسی یا اینتر نمی توانید تماما مالکیت توپ را در اختیار داشته باشید، و هرچه شما سعی کنید توپ را بیشتر در اختیار داشته باشید، به همان میزان شما آسیب پذیر تر خواهید شد زمانی که بدون توپ هستید. موفقیت گرانبها و قیمتی است، اما راستی و درستی، ارزش محسوب میشود.
این یک پاسخ به تراژدی اساسی فوتبال است: ماتا را بفروش، ماتیچ را جایگزین کن، اسکار را در بازی های بزرگ از ترکیب خارج کن و و در را ببند. اعتراف کن که پیروزی به صورت تصادفی بدست می آید. اما به نظر می رسد که آرسن پاسخ دیگری دارد - زیبایی یک هدف ارزشمند است حتی در یک دنیای تصادفی. سال گذشته جف شریوز از او در مورد شکست 6-0 از چلسی سوال کرد. ونگر او خاطر نشان کرد که این همان تیمی است که بایرن و اسپرز را شکست داد، "و البته همه بعد از آن می گوید" شما بیش از حد باز بازی کردید – باشه درست ولی حدس زدن آن قبل از بازی بسیار دشوار بود، چرا که نیز شانس برنده شدن در این بازی را داشتیم ... زمانی که شما در یک بازی بزرگ برنده میشوید همه فراموش میکنند، اما زمانی که شما در یک بازی بزرگ شکست میخورید همه می گوید که شما باید متفاوت بازی میکردید".
پس یک مربی باید چه کار کند؟ همه مربیان می خواهد که پیروز شوند، اما هریک چیز دیگری را نیز در ذهن دارند، یک روند قابل قبول برای پیروزی که بتوان هفته به هفته به آن متکی بود. برخی از توپ های ارسالی استفاده میکنند، بعضی ها از توپهای بلند، برخی شانس گلزنی ایجاد میکنند، بعضی ها نمی خواهند تسلیم شوند. آرسن می خواهد زیبا بازی کند. آیا این واقعا تنفر انگیز است؟ به عنوان یک مصالحه و توافق، به عنوان تسلی؟ آرسنال همیشه نمی تواند برنده شود، اما آنها همیشه می توانند سعی کنند که خوب بازی کنند. همیشه می توانند موجب سرگرمی شوند. حداقل زیانها به خاطر یک چیز بود اند. اگر شما دارید شکست میخورید، آرسن ممکن است بگوید، وقتی که شکست میخوریم چرا خوب بازی نکنیم؟ اینکه نفس نفس زنان به مدت 90 دقیقه در محوطه 18 قدم خود به جلو و عقب بروید، و هیچ امیدی نداشته باشید که اتفاق زیبایی رخ دهد، چرا به جای این کار، خودی نشان ندهید؟
ادامه دارد ...
منبع:
www.gunnerstrust.com
www.theguardian.com
