مطلب ارسالی کاربران
روزهای خشکسالی/ دوران درخشان «مسینالدو» رو به پایان است؟
پ.ن:متن مربوط به قبل از الکلاسیکو
سلاخ؛ برای توصیف لیونل مسی و کریستیانو رونالدو، نمی شود به سراغ کلمه مهربانانه تری رفت. وقتی هر بار پا به توپ شدن آنها در نزدیکی محوطه جریمه رقبا، راهی به جز دعا کردن پیش روی مدافعان باقی نمی گذارد. ابرستاره ها در همه این سالهای شکوهمند، آمادگی اش را داشته اند تا هر هفته، از هر موقعیت معمولی، گل بسازند و رکوردهای حیرت انگیز گلزنی را جابجا کنند. لئو و کریس اما در این فصل هنوز نتوانسته اند خودشان را پیدا کنند و همان مهره هایی باشند که دیگر به رقابت فراانسانی شان عادت کرده ایم. آیا این سرآغاز دوران تازه ای برای لالیگا خواهد بود؟ یا همه چیز، خیلی زود با بازگشت آنها به اوج جنون آمیز بودن، تمام می شود؟
ترک عادت
در 5 بازی از 6 هفته اول این فصل، کریستیانو رونالدو موفق به باز کردن دروازه رقبا نشده تا یکی از ضعیف ترین شروع های تمام دوران فوتبال پرنس چارمینگ پرتغالی رقم خورده باشد. CR7 البته به لحاظ تعداد گل، از وضعیت بدی برخوردار نیست اما برای کامل ترین ماشین گلزنی کهکشانی ها در تمام ادوار، چنین آماری، باورکردنی به نظر نمی رسد. اوضاع برای رقیب همیشگی این بازیکن نیز ابدا مساعد نیست. خداوندگار کوچک کاتالان ها، بعد از خراب کردن پنالتی هفته اول در سن مامس و ناکامی برای گلزنی در هفته دوم، اولین گل فصلش را هفته سوم وارد دروازه مالاگا کرد. او هفته بعد دو بار به لوانته گل زد (یک پنالتی هم دوباره خراب کرد) و بعد از نمایش ضعیف برابر سلتاویگو، در بازی ساده با لاس پالماس مصدوم شد تا دو ماه بعدی را به جای زمین فوتبال، در کنار پسر تازه متولد شده اش (متئو) سپری کند.
رکوردشکنی منفی
مسی و رونالدو که سلاطین بی بدیل در هم شکستن رکوردهای مختلف هستند، حالا یک رکورد منفی عجیب را نیز ثبت کرده اند. این دو در سه فصل گذشته روی هم تنها در سه هفته به صورت همزمان موفق به گلزنی نشده بودند اما امسال در 4 هفته از 6 هفته ابتدایی، به صورت همزمان هیچ گلی نزدند. روند فاصله گرفتن مسی از گلزنی، با توجه به مصدومیت او ادامه پیدا کرد اما رونالدو توانست حداقل کمی آمارش را بهتر کند.
رقابت حلزونی
دور شدن مسینالدو از بهترین فرم ممکن در لالیگا، ضربه زیادی به بارسلونا و رئال وارد کرده است. تیمهایی که ناچارند برای خوشامد هواداران شان در هر لحظه ای از مسابقه به بازی هجومی تکیه کنند، در این سالها وابستگی زیادی به مهمترین مهره های خط حمله شان پیدا کرده و تا حدود زیادی، این مسی و رونالدو هستند که میزان آمادگی بارسلونا و رئال را تعیین می کنند. بارسلونا در این فصل، دو بار شکست خورده و رئال در 6 بازی قبل از دربی، دو تساوی بدون گل داشت و این یعنی، برخلاف فصل گذشته، این بار حداقل ها، قهرمان را مشخص خواهند کرد و نه حداکثرها.
بی جانشین ها
نه در لالیگا و نه به طور کلی در فوتبال جهان، هنوز بازیکنی به سطح مسی و رونالدو نرسیده و غرور ایبرا و تمجیدهای تکراری مورینیو از آزارد نیز چیزی را عوض نخواهد کرد. لئو و کریستیانو هنوز آنقدر خوب هستند که پایان دوران اوج شان در لالیگا، چندان محتمل به نظر نرسد. شاید بنزما و نیمار و سوراز به عنوان چارچوب شناس های مادرزاد، آمار گلزنی این دو نفر را با تهدید مواجه کنند اما مقایسه کیفیت شان با مسینالدو، به خوبی نشان می دهد چرا لالیگا به بازگشت قدرتمندانه فوق ستاره های آرژانتینی و پرتغالی نیاز دارد.
رقابت نزدیک برای توپ طلا
«من بهترین بازیکن دنیا هستم البته تا ژانویه». این جمله کنایه آمیز، در تریلر فیلم تازه زندگی رونالدو از زبان او مطرح می شود. CR7 البته برخلاف چیزی که تصور می کند، هنوز شانس کسب توپ طلا در ژانویه را از دست نداده است. غیبت مسی در بازیهای ملی و باشگاهی پیش رو و حضور مستمر رونالدو در ترکیب پرتغال و رئال، می تواند بازی برنده مسی را به سمت رونالدو برگرداند. حالا رقابت توپ طلا میان این دو نفر از همیشه شدیدتر خواهد شد اما این بار دلیلش نه آمادگی بیش از حدشان بلکه ناآمادگی دور از انتظارشان است.
محمدحسین عباسی / فوتبال ایرانی
