17 .خواهرزاده ام کیبورد کوچکی داشت با کلاویه هایی کوچک. خواهرم این کیبورد کوچک را به من میداد تا من هم از آن استفاده کنم. با همان کیبورد شروع کردم به ساز زدن ابتدایی.
چهارده سالم که بود اورتور آهنگ ((پروانه ها)) را روی همان کییورد کوچک ساختم. بعدها فقط کلام به این اورتور اضافه شد و یکسری آکورد. اما اصل آهنگ همان چیزی بود که در چهارده سالگی ساختم. نمی دانم چطور ساختم.
نمیدانم چطور ساختمش. آن وقت ها هم که دستگاه ضبطی وجود نداشت و مجبور بودم توی ذهنم این ملودی ها را ثبت و ضبط کنم. یادم می آید همان سالها برای پیدا کردن یک کابل MIDI کا شهر را گشتم ولی هیچ کس نمی دانست کابل MIDI چیست. مسخره ام می کردند و می گفتند : ((بروبابا))
آخر سر با یک ضبط یک کاسته صدای کیبوردم را ضبط کردم. در همین حد نوارش را هم هنوز دارم . بدون کلام بود. همینطوری می ساختم.
