طرفداری- رئال مادرید پس از کسب یک تساوی سخت برابر بارسلونا با شش امتیاز اختلاف در صدر جدول ماند و روند شکست ناپذیری‌اش را به 33 بازی رساند.
مودریچِ استاد
نمایش نیمه اول او بی‌اندازه فرح‌بخش بود؛ او نبرد میانه میدان را از سرجیو بوسکتس برد و نگذاشت بارسا هیچ ارتباطی با لیونل مسی ترتیب دهد. او در 45 دقیقه اول چهار بار توپ‌ربایی کرد و 97% پاس صحیح داشت؛ اگرچه نمایش نیمه دومش، به ویژه با ورود اینیستا به آن اندازه اثرگذار نبود اما باز هم توانست در لحظات پایانی پاس گلی عالی ارسال کند.
وقتی مرد کروات بازی می کند، رئال راه می‌افتد. در هر موقعیتی، در هر جایی از زمین، او عاشق داشتن توپ است، بیش از هر بازیکن دیگری در رئال آن را لمس می‌کند و آن را پاس می‌دهد. شاید 31 ساله باشد اما اجماع نظر بر آن است که هنوز چند سال دیگر در خود دارد، از همین رو قراردادش در اکتبر برای چهار سال دیگر تمدید شد.
مشکل خط میانی بارسا
در حالیکه مودریچ خط میانی رئال را به قدرتی که هست بدل می‌کند، بارسا در خط میانی‌اش به مشکل خورده است؛ آندرس اینیستا به سادگی بازیکنی است که بارسا نمی‌تواند بدون او کار کند.
بدون او، آنها از جلو دفاع نمی‌کنند، مسی مجبور می‌شود به داخل بیاید و کمک کند، که یعنی نمی‌تواند جادویش را در بال راست به کار بگیرد و همه تیم عذاب می‌کشد. مردی که انتخاب شده بود تا جای خالی به نسبت بزرگ‌اش را پر کند آندره گومز بود، خرید 41 میلیون یورویی از والنسیا.
انتظارات را در نیوکمپ برآورده نکرده است و نمایشش در ال کلاسیکو اثری نداشت تا او را محبوب هواداران بارسا کند. گومز سنگین به نظر می‌آمد، 30% نبرد‌هایش را برد که کم‌ترین میزان در تیمش است و با توپ ضعیف بود.
اشتیاق جانشینش آردا توران هم منجر به خام دستی‌ای شد که روی یک تکل بی مورد خطایی را تقدیم مادرید کرد که گل تساوی را در پی داشت. یکبار دیگر، بارسلونا شاید زود‌تر از زمان قابل پیش‌بینی وارد بازار شود تا جانشینِ ناپیدای اینیستا را بیابد.
زیدان شایسته تحسین است
برای بسیاری او بیشتر یک راهنما برای ستاره‌های گران‌قیمت رئال است تا یک استراتژیست بزرگ یا مربی‌ای دقیق. اما با اینکه نتیجه می‌گوید رئال یک تساوی ربود، زیدان برنامه درستی برای بازی شنبه عصر داشت و برای تاکتیک‌‌هایش شایسته تحسین بیشتر است.
اغلب اوقات، او در بازی‌های بزرگ این را ثابت می‌کند. زیر نظر زیدان، رئال از 12 امتیاز ممکن در بازی برابر اتلتیکو مادرید و بارسلونا 7 امتیاز گرفته است. زیر نظر کارلو آنچلوتی این رقم 4 از 24 بود. او موفق شده است گروهی بزرگ از ستاره‌های فردی را متحد کند و روند 33 بازی شکست‌ناپذیری به طور عمده نتیجه تمرکز وی بر ضرورت‌های دفاعی بازیکنان تهاجمی‌اش بوده است.
در برابر بارسا، نیمار، سوارز و مسی اغلب با گله‌ای از مدافعین، هافبک‌ها و مهاجمین رئال محاصره می‌شدند و به نظر سرانجام زیدان تیمی ساخته است که با عنوان یک تیم دفاع می‌کنند، اغلب یکی از نشانه‌های تیم‌های قهرمان.
امسال، تمرکز اصلی باشگاه بر کسب چهارمین قهرمانی لیگ در 14 سال اخیر است و در حال حاضر می‌توان رویش شرط بست.
نیمار و گل نزدن
"نیمار را بازی ندهیم؟ شوخی می‌کنید؟" این حرف‌های پیش از بازیِ لوئیز انریکه بود در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا وقت آن است که نیمار نیمکت‌نشین شود یا خیر.
تنها ده دقیقه بعد از شروع بازی پس از مشایعت توپ به همراه دنی کارواخال به بیرون، در خارج از زمین به پای چپش لگد خورد. او نگران به نظر می‌رسید، برای پنج-شش دقیقه به شدت معذب بود و پس از آن لحظه دیگر خودش نبود. اگر این ال کلاسیکو نبود، نیمار به بازی ادامه می‌داد؟
او زمین می‌خورد، با توپ مکث زیادی داشت و از تکل‌ها فراری بود و توپ را بیش از هر کسی در زمین از دست داد(25) و یک موقعیت گل عالی را در نیمه دوم خراب کرد، به زیبایی به داخل حرکت کرد و توپ از فاصله 8 یاردی به بالای دروازه فرستاد.
بدون گل در هشت بازی با شش کارت زرد، بازیکن 24 ساله بهترین دورانش را سپری نمی‌کند. آیا واکنش مربی به کنار گذاشتنش برای بازی بعد هم به همان شکل خواهد بود؟
الزام به پیروزی یا عدم شکست؟
حال و هوای اطراف نیوکمپ مضطرب پیش از بازی این بود که این دیداری 6 امتیازی است. شکست رئال را در فاصله 9 امتیازی قرار می‌داد در حالیکه یک پیروزی اختلاف را نصف می‌کرد؛ اما پس از خراب شدن چند موقعیت در نیمه دوم برای تمام کردن کار رئال، حالا بارسایی‌ها این نتیجه را به چشم دو امتیاز از دست رفته می‌بینند.
لوئیز انریکه‌ای ناراحت بعد از بازی گفت:
باید بهتر شویم، واضح است، اما نتیجه امروز عادلانه نبود.
او خودش را درموقعیت نادری می‌بیند، در رقابت برای قهرمانی به دنبال رئال است اما بازی‌های پیش رو برابر اوساسونا(خارج از خانه) و اسپانیول(در خانه) می‌تواند آن اعتماد به نفس بسیار مورد نیاز را در آستانه تعطیلات زمستانی به آنها برگرداند.
صحبت از اینکه رقابت بر سر قهرمانی پایان گرفته زود است؛ با اینکه روند 33 بازی شکست‌ناپذیری رئال بسیار چشمگیر است اما، پیش‌بینی و کنترل اثر روانی آن در طولانی مدت بسیار دشوار است.
