موریکس ارسنالیمنم این فصل خیلی امیدوار بودم که قهرمان میشیم. ولی بعد بازی با منچستر سیتی و دومین باخت پیاپی و اون بازی مزخرف گفتم گور بابای لیگ برتر و ارسنال.
ولی وقتی با وستبروم بازی کردیم و ارسنال به سبک بازی مالکانه ی خودش برگشت و اون همه موقعیت ایجاد کرد با وجود اختلاف 9 امتیازی تازه یادم اومد که برای چی طرفدار ارسنال شدم. به خاطر جام طرفدار ارسنال نشدم که با زیاد شدن اختلاف با تیم اول دست از ارسنال بکشم بلکه به خاطر بازی زیباش طرفدار ارسنال شدم و موندم
از اون به بعد تصمیم گرفتم دیگه کاری به جدول و نتایج و ... نداشته باشم و فقط از بازی زیبای ارسنال لذت ببرم.
ای کاش ونگر و بقیه تیم هم به این نتیجه برسن که بازی زیبا همه چیزه و نتیجه گیری در وهله ی بعد اهمیت داره تازه بازی هایی مثله بازی با منچستر سیتی و اورتون که مثله ترسو ها بازی کردیم رو دیگه نبینیم. ای کاش مثله قبل برای ارائه ی ونگر بال به میدون بیاییم. حتی اگه ببازیم من یکی راضی خواهم بود تا اینکه مثله ترسو ها رو دروازه خودمون خیمه بزنیم و 90 دقیقه یه پاس سالم نتونیم بدیم و جز حرض خوردن کار دیگه ای نکنیم
