سرخ به رنگ خونجدا از اینکه کی این حرف رو زد این نکاتش مهمه...
"آن ها هرگز سبک بازیشان را تغییر نمی دهند، مهم نیست در برابر استوک بازی می کنند یا بایرن مونیخ یا چلسی؛ همیشه همان راه قدیمی را می روند"
"دلیلش غرور شخصی آرسن ونگر محسوب می شود."
"یکی از موضوعاتی که در سال های اخیر درباره آرسنال گفته می شود، بی روحیگی و مشکل فیزیکی آن هاست. سر الکس فرگوسن در منچستر یونایتد اینگونه نبود؛ او می خواست همه بازی ها و جام ها را ببرد"
من همیشه طرفدار آرسن ونگر بودم و تا آخر فصل هم خواهم بود...چون تغییر در این نقطه فصل رو مناسب نمی دونم...اما چیزی که من رو اذیت می کنه عدم تغییر تاکتیک تیم هست در طی این سالها...من می فهمم ونگر یک فلسفه بازی داره اما این موضوع باید براش بازیکن داشته باشی...با وینگری شبیه ولکات و ایوبی اون فلسفه ونگر شکل نمی گیره...و این فلسفه برای همه بازی ها جواب نمیده..لازم نیست جلوی تیمی که قدرت بالاتر داره بازی باز داشته باشیم...همه جزیره نوع بازی آرسنال رو می دونن و این نقطه ضعف هست...
ونگر داره اشتباه می کنه و همه این رو بهش می گن اما نمی خواد باور کنه که داره اشتباه می کنه..
اگر بخواد همین روش روجلوی بایرن هم استفاده کنه تیم رسما از هم می پاشه و دوباره یک باخت و حذف دیگه...
نمی دونم چرا کسی به ونگر چیزی نمی گه از درون تیم؟ ...چرا کسی بهش مشاوره نمیده از درون تیم؟
من تا آخر فصل صبر می کنم فارغ از هر نتیجه ای اگر بازنگری در روش بازی نکنه و دوباره تمدید کنه مشخصا منتقدش میشم...تعصب روی هر زمینه ای میتونه مشکل ساز بشه.
