Iman Albiدر بزرگی مارادونا در زمین فوتبال هیچ تردیدی وجود نداره.
یادتون باشه هر انسانی خصوصیاتی داره.
مارادونا تو ترکیب تیم بزرگی مثل بارسا نتونست زیاد دووم بیاره.این یعنی به خاطر شخصیت رهبر و یکدنده ای که داره باید تو تیم حرف اول و اخرو خودش میزد.
برا همین میبینیم رفته ناپولی و اونجا عالی کار کرده.
این خصوصیت ذاتی مارادوناس. به عنوان یه آرژانتین فن اینو میگم که از بچگی فقط یه تیم دوس داشتم اونم آرژانتینه و به خاطر آرژانتین مسی فن شدم، مارادونا بیرون از زمین فوتبال هیچ پخی نیست و اصلا حرفاشو جدی نگیرید.این ادم تعادل روانی نداره.
مارادونا هرگز تو یه تیم بزرگ مثل بارسا یه رئال نمیتونست اون موفقیت ها رو کسب کنه چون ادم لجباز و یکدنده ایه و تو این تیم ها جایی برا یه بازیکن تا این حد توتالیتر وجود نداره.
همین که مسی و رونالدو تو ترکیب چنین تیمهای بزرگی بزرگی میکنن خودش یه هنر که نشون میده علاوه بر نبوغ بازی، سیاست هم تا حدی بلدن.
این آرژانتینیهای احمق هنوز نفهمیدن که باید فشارو از رو مسی بردارن اگه میخان اونارو قهرمان جهان کنه.
تاکیدشون باید رو ساختن تیم با یه مربی خوب باشه و تیم از بیخ و بن رو دوش مسی نباشه.اونوقت فشار از مسی برداشته میشه و شک نکنین این تیم قهرمان جهان میشه.
امیدوارم سمپائولی بتونه این جو از لحاظ روانی تو تیم جا بندازه که همه فقط چششون به مسی نباشه.
این ابله هم عوض اینکه پشت مسی باشه (حتی اگه مسی گاهی اوقات اونقدری که مارادونا میخاد خوب هم نباشه) تیشه برداشته هر ازچندگاهی میزنه به ریشه مسی.
یه زمانی اسطوره من بود اما الان بیرون از زمین فوتبال برام هیچ ارزشی نداره.
دوستاشم امثال فیدل کاسترو و چه گوارا بودن که فقط بلد بودن نظم بهم بزنن اما فکری برای بعد بهم زدن نظم نداشتن!
نمونش کوبا
اینجور ادمها خطرناکن و نباید بهشون بها داده بشه!
