طرفداری - حامد حدادی ستاره تیم ملی بسکتبال ایران معتقد است مصدومیت شدید وی ممکن بود باعث شود دوران حرفه ای اش به پایان برسد. همچنین وی از میل و اشتیاق خود برای پوشیدن لباس تیم ملی گفته است.
حدادی در گفتگو با ایسنا در خصوص مسائل مختلفی از جمله تیم ملی و دوران مصدومیت خود گفته است.
*روند آمادهسازی تیم ملی با حضور بازیکنان جوان را چطور میبینی؟
روند آماده سازی تیم ملی با حضور بازیکنان جوان خوب است اما به نظرم اینکه بچهها را بلافاصله بعد لیگ وارد اردو و به چین اعزام کردند خوب نبود. بعد از یک هفته که لیگ تمام شد بازیکنان را به سفری طولانی بردند و بازی های سنگین داشتند که به نظرم نتیجهای نداشت.
*بهتر بود استراحت میکردند؟
قطعا اگر استراحت می کردند، با انگیزه بیشتری به اردو میآمدند و همه چیز بهتر میشد. بعد یک لیگ طولانی استراحت بیشتر لازم داشتند تا با شرایط بدنی بهتر تمرین میکردند. بازی های چین بازیکنان را بیشتر خسته کرد. چینیها سه ماه پیش لیگشان تمام شده بود و با استراحت مناسب وارد اردو شدهبودند. آنها در جریان آمادهسازیشان بودند و با ما بازی کردند. اصلا من خودم دو ماه در لیگ ایران بازی کردم خسته شدم چه برسد به بازیکنانی که 9 ماه درگیر مسابقه بودند و قطعا به زمان بیشتری برای استراحت نیاز داشتند.
*با این شرایط عملکرد تیم را چطور ارزیابی کردی؟
به نظرم با همه این شرایط تیم خوب کار کرد. چین آمادهتر، هماهنگ تر و شرایط بهتری داشت و در خانه بازی میکرد. کار به تیم اول، دوم و سوم هم ندارم. اصلا تیم دهم آنها با تیم دهم ما. مهم این بود که بازیکنان در این فشاری که رویشان بود خوب بازی کردند.
*حضور بازیکنان جوان در اردو را چطور میبینی؟
بازیکنان جوان آماده هستند و با انگیزه خاصی تمرین و بازی میکنند. به نظرم حضورشان در تیم خوب است اما باید بیشتر کار و بازی کنند تا بهتر شوند.
*از شرایط خودت بگو. چه زمانی به اردو میآیی؟
من با آقای مشحون صحبت کردم و لطف کردند و به من در این مدت استراحت دادند. حضورم در کاپ آسیا هم 50-50 است. درخواست کردم که اجازه بدهند تا تابستان را به طور کامل استراحت کنم و برای بازیهای رفت و برگشتی انتخابی جام جهانی به تیم اضافه شوم. آرزوی همیشگی من حضور در تیم ملی بوده و همیشه در خدمت بوده ام. افتخار می کنم که پیراهم تیم ملی کشورم را برای هر مسابقهای به تن کنم. یک زمانی آرزوی من بود که ملیپوش باشم و هنوز هم رسیدن به پیراهن تیم ملی مثل یک آرزو برایم ارزشمند است و اما امسال کمی آسیب دیدهام و باید به پایم برسد.
*وضعیت آسیبدیدگیات چگونهاست؟
من سال گذشته مصدومیت شدیدی داشتم اما باید برای باشگاهم بازی میکردم. با درد هم بازی کردم و هنوز این مصدومیت ماندهاست. دستگاه فیزیوتراپی خریدهام و دکترم در خانه روی پای من کار می کند. به همین دلیل از فدراسیون خواستم تا به من استراحت بدهند که بتوانم به خوبی به پایم برسم. آسیب پای من واقعا خیلی شدید بود و نزدیک بود بسکتبالم تمام شود و اگر به آن رسیدگی نکنم ماندگار میشود.
*پس با این شرایط احتمال دارد در کاپآسیا نباشی.
نمیگویم این مسابقات مهم نیست اما انتخابی برای جام جهانی یا المپیک نیست. با این وجودسعی خودم را میکنم. اگر آسیب دیدگی برطرف شود با افتخار بازی می کنم اما اگر اجازه بدهند که استراحت کنم بهتر است.
*به نظر میرسد توفیق اجباری برای جوانها شده تا وارد تیم ملی شوند.
به نظرم بسکتبال از امروز باید بازیکن سازی کند. من و صمد 17،18 سال سن داشتیم که وارد تیم ملی شدیم و به ما بازی داده شد که رشد کردیم. باید بازیکنان جوان و تیم ملی جوانان وارد اردوی بزرگسالان شوند و بازی کنند. اینکه فقط وارد تمرین شوند هم خوب نیست. درست نیست تیم به اردوی تدارکاتی برود و تنها ۶ نفر بازی کنند. باید از امروز به جوانان فرصت بازی داد تا بهتر و بهتر شوند. نسل طلایی با بازی کردن ساخته شد.
*با توجه به نبودن صمد و کامرانی اگر شما هم در تیم نباشید نسل طلایی بسکتبال بعد از ده سال در آسیا نخواهد بود.
تا جایی که بتوانم در خدمت تیم هستم. صمد هم که گفته هرزمان لازم باشد در خدمت تیم است اما خب نظر کادرفنی بوده که به اردو دعوت نشود. صمد یکی از بهترینها است و همیشه در بالاترین سطح بازی کرده و به نظرم هرکس حقش است باید برای تیم ملی بازی کند. صمد برای کشور و تیم ملی زحمت کشیده و چند سال کاپیتان بوده و در مقامها سهم داشتهاست اما اگر می خواهند بازیکنی را کنار بگذارند، نمی دانم اسم این کار چیست اما اما میتوانند این کار را بهتر انجام بدهند.
*با توجه به ورود نسل جدید به بسکتبال نظرت درباره سرمربی تیم ملی چیست؟ آیا مربی خارجی لازم است یا ادامه کار با مهران حاتمی؟
سوال بعدی.
*حضور نیوزلند و استرالیا را در کاپ آسیا چطور میبینی؟
برای بسکتبال بهتر است. شاید اوایل ببازیم اما بهتر است. هرچقدر با تیمهای قوی تر بازی کنیم باعث رشد میشود. با تیمهای خوب بازی کنیم ترس بریزد و بتوانیم به سطح بسکتبال دنیا نزدیک شویم. هر وقت با تیمهای خوب بازی کردهایم رشد کردهایم و بسکتبالمان بالا رفتهاست. قطعا حضور استرالیا و نیوزلند نیز همین شرایط را ایجاد میکند.
*و صحبت پایانی.
جا دارد مثل همیشه از سعید فتحی تشکر کنم. او به گردن بسکتبال حق دارد و به شخصه مدیون او هستم. او برای بسکتبال ایران خیلی زحمت کشیده و واقعا مدیونم هستم. امیدوارم در مرحله جدید زندگیاش نیز مثل همیشه موفق باشد. ای کاش بسکتبال قدر او را بیشتر میدانست.