10- رایان گیگز، ولز
قطعا نبود گیگز در یکی از ادوار جام جهانی ناراحت کننده است؛ اسطوره و نماد منچستر یونایتد که می توانست برای انگلستان هم به میدان بروند، او حتی کاپیتان تیم دانش آموزان انگلستان هم بوده است اما این وینگر توانا هیچگاه راضی نشد برای تیم ملی انگلستان به میدان برود. گیگز در کاردیف ولز به دنیا آمد و در انگلستان بزرگ شد، اما علیرغم تمامی تلاش ها او هیچ گاه راضی نشد پیراهن سه شیرها را بر تن کند.
هرچند ولز هیچگاه موفق نشد به جام جهانی صعود کند اما گیگز وفاداری خود به وطن اصلی خود را ثابت کرد و 16 سال برای قرمز پوشان جنوب بریتانیا به میدان رفت. 16 سالی که در سال 2007 به پایان رسید و گیگز از تیم ملی ولز خداحافظی کرد.
9- یاری لیتمانِن ، فنلاند
تنها بازیکن بزرگی که تیم ملی فنلاند به خود دیده است. در دهه نود میلادی و اوایل دهه اول قرن جدید میلادی؛ لیتمانن یکی از بهترین بازی ساز های اروپا بود. ابتدا در آیاکس رشد کرد و سپس با بارسلونا و لیورپول به شکوفایی رسد. اما یک مصدومیت دردناک به زندگی فوتبالی او پایان داد. قطعا لیتمانن با 137 بازی ملی و 32 گل بهترین بازیکن تاریخ فنلاند است. اما او هیچگاه موفق نشد در جام جهانی یا حتی جام ملت های اروپا حاضر شود.
8- برند شوستر، آلمان
یکی از بهترین بازیکن آلمان غربی که همراه با این تیم در سن 20 سالگی در یورو 1980 حاضر شد؛ ژرمن ها آماده حضور در جام جهانی 1982 بودند اما یک مصدومیت نا به هنگام مانع حضور شوستر در جام جهانی ایتالیا شد.
فرصت بعدی جام جهانی 1986 بود، اما در این زمان دو سال از بازنشستگی شوستر از بازی های ملی می گذشت. او در سال 84 و در سن 24 سالگی از بازی های ملی خداحافظی کرد.
7- یان راش، ولز
متولد شدن در مکانی اشتباه مانع شد یکی از بهترین بازیکنان لیورپول و تاریخ فوتبال ولز به جام جهانی برسد؛ او برای مردم ولز و کپ نشینان آنفیلد همیشه یک اسطوره است اما جای خالی او در ادوار جام جهانی به وضوح حس شد.
6- جورج وه آ ، لیبریا
جورج تاولن اپونگ عثمان وه آ ، کسی که کارهای زیادی را در زندگی خود انجام داد؛ از دل آفریقا برخواست و به یک فوق ستاره تبدیل شد. موفقیت های او در لیبریا، فرانسه، ایتالیا و انگلستان مهر تاییدی بر قابلیت های این بازیکن است.
او هم چنین سه بار به عنوان بازیکن سال آفریقا شناخته شد و در سال 1995 موفق شد علاوه بر انتخاب شدن به عنوان بهترین بازیکن آفریقا به عنوان توپ طلای فیفا هم برسد. او پس از پایان دوران فوتبالش در سال 2005 پس از پایان جنگ داخلی لیبریا او کاندید احراز پست ریاست جمهوری شد که شکست خورد؛ اما در عرصه ورزش نیز او هیچگاه موفق نشد در جام جهانی حضور یابد، کاری که برای کشورش، لیبریا هم سخت و دور از دسترس به نظر می رسد.
*منتظر قسمت دوم این مقاله باشید.
