فهمیدن این که این جهان بیهوده است کار سختی نیست
اما آیا ااین بیهودگی ما را به خودکشی رهنمون میسازد؟ چرا
انسان رنجی به نام زندگی را پذیرا میشود؟
<<سیزیف در اساطیر یونان بخاطر فاش کردن راز خدایگان
محکوم شد تا تخته سنگی را به دوش گرفته و تا قله یک
کوه حمل کند، اما همین که به قله میرسد، سنگ به
پایین میغلتد و سیزیف باید دوباره این کار بیهوده را
مدام تکرار کند و آن را به مرگ ترجیح میدهد.>>
کامو میگوید پیروزی وی در آگاهی است.چون از بیهودگی عملش آگاه است پیروز است.!