یک تیم ملی مرموز، یک ملت پیرو استالین با یک رئیس آماده به جنگ زیر هاله‌ای از ابرهای سیاسی به میدان می رود. کره شمالی به عنوان تیمی ناشناخته در رقابت‌های جام جهانی 1966 به میدان رفت. رسانه‌ها از این تیم به عنوان "مردان مرموز" یاد کردند. افسانه توفان زرد با شکست 5 بر 3 مقابل پرتغال در حالی که با 3 گل از حریف خود جلو بود به پایان رسید. آنها پیش از شکست مقابل پرتغال، ایتالیا را با نتیجه یک بر صفر شکست داده بودند تا به عنوان نخستین تیم آسیایی باشند که به یک چهارم نهایی جام جهانی صعود می کنند.
* آمریکا یک - انگلستان صفر (برزیل، 1950)
انگلیسی‌ها تردیدی نداشتند که بر آمریکا فائق می آیند. بازیکنان تیم آمریکا متشکل از معلمان مدارس و نامه‌رسان‌ها بودند و وقتی گل اول به ثمر رسید و خبر به آمریکا مخابره شد، سردبیران ورزشی فکر کردند یک اشتباه تایپی بوده و آنها باید 10 بر صفر به انگلستان می باختند اما نه، خبر درست بود و آمریکا شوک بزرگی به انگلستان وارد کرده بود.
* آلمان غربی 3 - مجارستان 2 (سوئیس، 1954)
آلمان غربی در این رقابت‌ها با تیمی از بازیکنان غیرحرفه‌ای در میدان حضور پیدا کرد. آنها هنوز متاثر از پیامدهای اقتصادی و سیاسی پس از جنگ جهانی دوم بودند که مقابل بزرگ‌ترین تیم دنیا یعنی مجارستان به میدان رفتند؛ تیمی که تحت رهبری فرانس پوشکاش بود. دو تیم در مرحله گروهی با یکدیگر بازی کرده بودند که مجارها با حساب 8 بر 3 مقابل آلمان به برتری رسیدند. خواکیم فست، مورخ آلمانی، از این دیدار به عنوان یکی از نقاط عطف تاریخ کشورش یاد کرده است.
* کره جنوبی 2 - ایتالیا یک (ژاپن و کره جنوبی ، 2002)
کره‌ای‌های میزبان توسط گاس هیدینک رهبری می شدند. "آن جونگ هوان" در این دیدار گل برتری کره ای‌ها را در وقت‌های اضافی وارد دروازه لاجوردی پوشان کرد تا آنجا که مالک باشگاه پروجا، یعنی تیمی که مهاجم کره‌ای در آن بازی می کرد تصمیم به اخراج هوان گرفت. لوچیانو گائوچی گفت: "نمی خواستم به کسی که فوتبال ایتالیا را نابود کرده حقوق بدهم". البته گائوچی بعدها به خاطر این کار عذرخواهی کرد اما هوان حاضر به بازی برای پروجا نشد و به جی لیگ پیوست.
* اسپانیا صفر - ایرلند شمالی یک (اسپانیا، 1982)
ایرلند شمالی به عنوان کوچک‌ترین ملت تاریخ در رقابت‌های جام جهانی 1982 حضور یافته بود. البته این موضوع به اندازه کافی اشکال به حساب نمی آمد چرا که جورج بست حاضر نشده بود از بازنشستگی دست بکشد و ایرلند شمالی را در این رقابت‌ها همراهی کند. تامی کسیدی، هافبک ایرلند شمالی در گفتگو با "لنکشایر تلگراف" اظهار داشت: "پس از پایان مسابقه، ما به مدت 10 ثانیه از سر حیرت به یکدیگر نگاه کردیم و بعد جشن شادمانی برپا کردیم".
* سنگال یک - فرانسه صفر (ژاپن و کره جنوبی ، 2002)
فرانسه در حالی در رقابت های جام جهانی 2002 حضور یافته بود که در دیدار پایانی جام جهانی 1998 با سه گل مقابل برزیل به برتری رسیده بود. پاتریک ویه را، بعدها اعتراف کرد: "بازی افتتاحیه مقابل سنگال یک فاجعه بود. این دیدار نشان داد که برای موفقیت، کیفیت تنها کافی نیست. شما باید کار کنید و محکم روی پاهای خود بایستید".
* آرژانتین صفر - کامرون یک (ایتالیا، 1990)
فرانسوی‌ها اولین تیمی نبودند که در دیدار افتتاحیه به یک تیم آفریقایی باختند. آرژانتین به عنوان قهرمان جام جهانی 1986 در دیدار افتتاحیه جام جهانی 1990 مقابل کامرون با نتیجه یک بر صفر شکست خورد. مارادونا بعدها در مصاحبه‌ای اظهار داشت: " در آن دیدار یکی از بازیکنان کامرون لگدی به من زد که نزدیک بود کله ام از جا بپرد".
* ایران 2 - آمریکا یک (فرانسه ، 1998)
آمریکایی‌ها هیچ گاه به عنوان یکی از قدرت‌های فوتبال مطرح نبودند اما در آن دوره از رقابت‌ها به نظر می رسید از بخت صعود برخوردارند. ایران در این دیدار ژئو پلیتیک که پرزیدنت بیل کلینتون پیش از آن پیام آشتی جویانه داده بود با نتیجه 2 بر یک برنده شد. علی دایی در خصوص این مسابقه اظهار داشت: "پیروزی مقابل آمریکا تنها هدف همه ما بود. البته پس از این پیروزی، رقابت ها را در حالی که می توانستیم به دور دوم صعود کنیم مقابل آلمان چندان جدی نگرفتیم".
* پرو 3 - اسکاتلند یک (آرژانتین ، 1978)
اسکاتلند بازیکنان بزرگی مثل آرچی جمیل، کنی دالگلیش و گرام سونس را به خدمت داشت. آنها مقابل تیم ناچیز آمریکای جنوبی پیش افتادند اما پرو به بازی برگشت و سه گل وارد دروازه اسکاتلند کرد. بدتر از این، اینکه آزمایش دوپینگ ویلی جانستون در پایان مسابقه مثبت اعلام شد و به خانه برگشت و به فوتبال خود برای همیشه خاتمه داد.
* برزیل یک - اروگوئه 2 (برزیل، 1950)
برزیلی ها مطمئن بودند که در زمین خود فاتح جام جهانی 1950 خواهند شد. سلاطین سامبا در نیمه نخست با یک گل از حریف خود پیش بودند اما در نیمه دوم پیش چشم 200 هزار تماشاگر دو گل دریافت کردند. نلسون رودریگز، نویسنده برزیلی در خصوص این شکست نوشت:" شکست ما مقابل اروگوئه در سال 1950، هیروشیمای ما بود، فاجعه ما بود".
