طرفداری - مطابق انتظارات ژوزه مورینیو، سرمربی منچستریونایتد، در کنفرانس خبری پیش از دیدار تیمش در جام حذفی بیشتر زمان 12 دقیقه و 30 ثانیه ای کنفرانس را به جدال مقابل سویا و حذف از دور رقابت های لیگ قهرمانان اروپا اختصاص داد. جایی که سرمربی پرتغالی صحبت های بسیار مهم، منطقی و کلیدی را مطرح کرد. مورینیو آن روی سکه عملکرد یک فصل و نیمه اش را در اولدترافورد را بازگو کرد. آن روی سکه ای که البته هیچ گاه علی رغم نادیده گرفته شدن توسط هواداران عامیانه فوتبال، توسط فوتبال نویسان و تاکتیک نویسان نادیده گرفته نشد. حتی پس از شکست تحقیرآمیز مقابل سویا نیز تاکتیک نویسان و فوتبال نویسان در گوشه ای از یادداشت های فنی انتقادی خود، به آن اشاره کردند.
ژوزه مورینیو در کنفرانس خبری کم نظیر خود صحبت از «میراث فوتبالی» به میان آورد و دقایق زیادی را پیرامون این مفهوم و اهمیتش در کار یک سرمربی در فوتبال مدرن صحبت کرد. مورینیو مشخصا از این گفت که تیمی غیر رقابتی در سطح اول فوتبال اروپا و حتی سطح دوم آن، تحویل گرفته و برای ساختن تیم مورد نظرش به زمان بیشتری نیاز است و تا همین حالا هم پیشرفتش قابل تقدیر بوده. چکیده صحبت های مورینیو همین 3 مورد بود، 3 موردی که پیش از این نیز فوتبال نویسان و تاکتیک نویسان مختلف به آن اشاره کرده بودند.
یونایتد پیش از ژوزه مورینیو طی 3 فصل مشخصا بهترین رتبه اش در لیگ چهارم بود، تنها 1 جام معتبر کسب کرد (سوپر جام را محاسبه نمی کنیم) و حتی از رقابت در سطح دوم فوتبال اروپا (لیگ اروپا) هم عاجز بود و از دور این رقابت ها نیز کنار رفت. با این حال ژوزه مورینیو تا همین جا (یک فصل و نیم در مقایسه با 3 فصل پیش از خود) 2 جام معتبر کسب کرده و احتمالا می تواند بهترین رتبه یونایتد در لیگ را نیز طی چهار فصل گذشته به دست بیاورد و این مساله به همراه مجموعه ای از بهترین آمارها و رکوردها پس از دوران سر آلکس فرگوسن، به خوبی نشان می دهد که ژوزه مورینیو توانسته طی یک فصل و نیم تیم را به اندازه قابل توجهی به سمت جلو حرکت دهد. این پیشرفت در عمق ترکیب تیم نیز کاملا مشخص است، مورینیو ترکیبی فاجعه (در حد نام ثروتمند ترین باشگاه دنیا) به ارث برد و اکنون توانسته در حد قابل قبولی آن را ارتقاء دهد.
وقتی صحبت از میراث فوتبالی می شود، باید تفاوت قائل شد میان مربیان مختلف بارسلونا طی سالیان اخیر که تیمی قهرمان متشکل از مسی، اینیستا و سوارز را از یکدیگر تحویل گرفته اند و ژوزه مورینیو. باید تفاوت قائل شد میان مربیان مختلف رئال مادرید طی چند سال اخیر که تیمی قهرمان متشکل از مودریچ، کروس، رونالدو را از یکدیگر تحویل گرفته اند و ژوزه مورینیو. یا میان مکس آلگری که تیمی را تحویل گرفته که هر فصل هفته 34 قهرمان لیگ ایتالیا می شد یا مربیان مختلف بایرن مونیخ که تیمی را تحویل گرفته اند که هر فصل هفته 25 قهرمانی خود را قطعی می کرد! توجه کنید که مسئله آسان تر بودن کار این مربیان یا زیر سوال بردن دستاوردهای استثنایی شان نیست، بلکه مسئله اساسا تفاوت نوع کاری است که این مربیان انجام می دهند با مربیانی همچون ژوزه مورینیو که تیمی غیر رقابتی را تحویل گرفته اند. حتی پپ گواردیولا نیز در سیتی تیمی را تحویل گرفت که وضعیت بسیار بهتری نسبت به یونایتد داشت، سیتی فصل پیش از حضور گواردیولا تا نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا پیش رفت و به قهرمان آن رقابت ها در مجموع 180 دقیقه بازی را 1-0 واگذار کرد.
صحبت های ژوزه مورینیو در کنفرانس خبری پیش از جدال مقابل برایتون روشن گری مشخصی بود برای هواداران عامیانه تر فوتبال تا متوجه دشواری کار متفاوت ژوزه مورینیو در یونایتد شوند. با این حال تمامی این صحبت های منطقی و به حق، نمی تواند پوششی باشد برای شکست مقابل سویا در یک هشتم لیگ قهرمانان اروپا (مورینیو این صحبت ها را دقیقا برای تحقق همین مساله مطرح کرد). همان طور که تمامی صحبت های مورینیو پیرامون میراث فوتبالی عین حقیقت است، اما اینکه شکست تحقیرآمیز در طول 180 دقیقه مقابل تیم درجه دوم اسپانیایی هیچ ربطی به این میراث فوتبالی هم ندارد، ایضا عین حقیقت. مورینیو زمانی می توانست از میراث فوتبالی برای حذف از لیگ قهرمانان اروپا صحبت کند که تیم او پس از پشت سر گذاشتن سویا در یک چهارم مغلوب بارسلونا، مادرید، بایرن و یا یوونتوس می شد. یا اینکه اصلا در همین یک هشتم به یکی از این غول ها برخورد می کرد. یونایتدِ مورینیو در هر وضعیتی باید سویا را حذف می کرد و شکست تحقیر آمیز مقابل این تیم مسئول ایده های غلط سرمربی پرتغالی بود. وقتی شما در عین بهت و حیرت ترکیب برنده بازی مقابل لیورپول را با قراردادن بازیکنانی همون فلینی و لینگارد (توضیح فنی مفصل پیرامون علاقه افراطی مورینیو به این دو بازیکن) دستکاری می کنید و در طول 90 دقیقه در اولدترافورد نمی توانید بازی خود را به سویا دیکته کنید، این هیچ ارتباطی به میراث فوتبالی ندارد. برای حذف سویا در طول 180 دقیقه در یک هشتم لیگ قهرمانان اروپا به هیچ میراث فوتبالی نیاز نبود.
این اولین اشتباه بزرگ و تاثیرگذار مورینیو طی یک فصل و نیم گذشته است، اشتباه اصرار بر رویکرد فلینی - لینگارد (منظور مشخصا این دو بازیکن نیستند بلکه رویکردی است که محصولش این دو بازیکن است) در دیداری که با یک نمایش معمولی رو به جلو می شد حریف را در هم شکست. تکرار چنین اشتباهاتی توسط مورینیو در آینده (حتی اگر یک بار دیگر هم باشد) می تواند مستقیما تلاش های او در یونایتد را زیر سوال ببرد.
منچستریونایتد توانسته رفته رفته طی یک فصل و نیم گذشته از ناپایداری های موجود عبور کند و به پایداری نسبی برسد و تکرار چنین اشتباهاتی می تواند مجددا وضعیت تیم را دگرگون کند. همچنان باید به تماشای بهترین یونایتد پس از دوران سرالکس فرگوسن نشست، یونایتدی که محصول تلاش مستقیم ژوزه مورینیو و تیم فنی اش است، با این حال از این پس این تماشا با وسواس بیشتری صورت خواهد گرفت چرا که مورینیو با پشت سر گذاشتن این فصل و یک پنجره تابستانی این فرصت را دارد که «میراث فوتبالی» خودش را در یونایتد بنا کند و پس از آن دیگر زمان برداشت خواهد بود.
