طرفداری- پس از اوج هیجان و جذابیتی که در رقابت‌های هفته گذشته لیگ قهرمانان اروپا دیدیم، در دنیایی که جذابیت‌های مثبت‌اش روزبه‌روز درحال کم‌تر شدن است، ظاهراً یک نفر در اوج هم‌چنان ایستاده است. مدافع یوونتوس، مهدی بن‌عطیه که خطای «جنجالی» او بر روی وازکز باعث شد رئال مادرید با غلبه بر یوونتوس به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا برسد پس از بازی گفت: «فوتبال گاهی اوقات این‌چنین است.»
در حقیقت اما فوتبال هیچ‌وقت این‌گونه نبوده است. هیچ‌وقت فوتبال تا این اندازه هیجان‌انگیز نبوده است. هیجانی که بدون وقفه همه در مدت زمان کوتاهی اتفاق افتاده باشد و این هیجان بی‌نظیر این ذهنیت را متبادر می‌کند که لیگ قهرمانان حالا تبدیل نماینده جذابیت و زیبایی فوتبال شده است. در ادامه نگاهی داریم به اتفاقات جذابی که در مرحله‌ای نه چندان بالای یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اتفاق افتاد.
- یکی از زیباترین گل‌های لیگ قهرمانان اروپا توسط کریستیانو رونالدو با یک ضربه برگردان دروازه یوونتوس را باز کرد. گل زیبایی که هواداران تیم رقیب را هم به تشویق واداشت.
- یکی از زیباترین گل‌به‌خودی‌های لیگ قهرمانان اروپا توسط دنیله ده روسی در نیوکمپ - در برابر بارسلونا - وارد دروازه رم شد.
- جو فوق‌العاده در اطراف آنفیلد باعث آسیب‌دیدگی سرمربی منچستر سیتی شد.
- سانچز پیسخوانِ سویل، مانند یک دیگ جوشان بود.
- نمایش جادویی لیورپول باعث شد تیم گواردیولا در جهنم آنفیلد خلع سلاح شود.
- منچستر سیتی در دیدار برگشت، یکی از زیباترین نمایش‌های خود در لیگ قهرمانان اروپا را به نمایش گذاشت.
- رم یکی از دیدنی‌ترین کامبک‌های لیگ قهرمانان اروپا را به نمایش گذاشت. بازگشت با سه گل در برابر بارسلونا.
- بارسلونا یکی از بدترین بازی‌های تاریخ خود در لیگ قهرمانان اروپا را از سر گذراند.
- یوونتوس در آستانه یک کامبک رویایی بود. اتفاقی که افتاد، اما اخراج لوئیجی بوفون و پنالتی دقیقه آخر رونالدو، باعث شد رئال مادرید بار دیگر راهی نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا شود.
- رونالدو باز هم گل زد و با آن خوشحالی، تاج را بر سر خود گذاشت.
دیدید؟ رخ دادن تمام این اتفاقات جذاب، همه در یک مرحله از لیگ قهرمانان اروپا. تمام این عناصر را در نظر بگیرید: کامبک، بازی‌های به‌یاد ماندنی، مشاجرات بین بازیکنان، بی‌احترامی و جنگ، تخریب، جشن و شادی و ... و همه این‌ها که در ذهن می‌ماند.
کم‌تر پیش می‌آید که چنین داستان نمایشی و احساسی را ببینید. اگر هم ببینید، آن داستان و نمایش واقعی نخواهد بود. فوتبال اما این مشکل را ندارد. هرچه کم‌تر باور داشته باشید، بیش‌تر لذت می‌برید و به نظر می‌رسد لیگ قهرمانان اروپا هم‌چنان تولید کننده این لحظات است. خود این موضوع شکوه بنیادی این ورزش را نشان می‌دهد.
نکته بیش از همه قابل توجه، این است که احساس می‌شود این یک چهارم نهایی‌ها نمی‌توانند رویدادهایی ایجاد کند که از دیدارهای رفت بهتر باشد. چراکه تمام این رقابت‌ها چنان تماشایی بودند و تمام‌شده به نظر می‌رسید. با این‌حال درحالی که تصور می‌شد دیدارهای برگشت، بی‌روح‌ترین دیدارها و در بدترین شرایط باشد، به زیباترین فوتبال‌ها تبدیل شدند. فوتبال‌های زیبایی که شاید پیش از این، تا حداقل اواسط دهه 90 شاهد نبوده‌ایم. و حالا به نظر می‌رسد شدت هیجان بیش‌تر و بیش‌تر می‌شود و ظاهراً هر فصل قرار است بازی‌های زیبای بیش‌تر را شاهد باشیم. در این فصل، بارسا دقیقاً یک فصل پس از رویارویی تاریخی خود در برابر پاری سن ژرمن سقوط کرد و پیروزی رویایی فصل گذشته آن‌ها، به شکلی کاملاً معکوس در برابر رم به یک تراژدی تبدیل شد. اما شب بعد در برنابئو چه اتفاقی افتاد؟
آن‌طور که به نظر می‌رسد، این یک چهارم نهایی، رقابتی‌ترین مسابقات از فصل 2003/04 بوده است و شباهت‌هایی هم با آن فصل دارد. بازگشت رم در برابر بارسلونا آیینه پیروزی موناکو در برابر رئال مادرید بود، در عین‌حال یادآور سه گل غیر قابل باور دپورتیوو در برابر میلان بود. هم‌چنین مانند آن سال، انگلیسی‌ها از یک رقابت درون‌کشوری فوق‌العاده لذت بردند. رقابتی که در آن فصل میان چلسی و آرسنال شکست‌ناپذیر برگزار شد، این فصل مایل‌ها بالاتر در شمال‌غربی توسط لیورپول و منچستر سیتی برگزار شد. و فصل هنوز تمام نشده است و چه چیزهایی قرار است اتفاق بیفتد. درحال حاضر پیش‌بینی‌های جادویی‌ای برای مرحله بعد انجام می‌شود، اما نباید از سطح تیم‌های حاضر غافل شد و باید در مورد رقابت‌ها کمی تأمل کرد. درحالی‌که مرحله یک چهارم نهایی خود گویای شکوه فوتبال بود، اما آیا از عدالت فوتبال به عنوان یک بازی هم چیزی نمایش داده شد، به عنوان یک صنعت؟
هیجان هفته گذشته یک تلنگر جدی به تیم‌هایی بود که در این بازی‌ها رقابت نمی‌کنند، به آسانی در مرحله گروهی یا در نهایت مرحله یک هشتم نهایی حذف می‌شوند. رقابت‌های جذاب هم‌چنان وابسته به تیم‌های مخصوصی است. به همین دلیل است که همه می‌گویند رقابت اصلی از همین مرحله یک چهارم نهایی آغاز می‌شود. جایی که تیم‌های بزرگ و متمول در نهایت به یک دیگر برخورد می‌کنند.
اما حالا تفاوت‌هایی کوچک، اتفاقات بزرگی رقم می‌زنند. هم‌چنین عنصری مسری باعث شده است تا این یک چهارم نهایی‌ها تا این اندازه وحشی‌وار شود. در مدلی مشابه، پس از گل عقربی الیویه ژیرو، بسیاری از بازیکنان در تلاش‌اند با ضربه عقربی گل بزنند. حالا که موضوع کامبک‌ها داغ شده است، خیلی از تیم‌ها تلاش خواهند کرد کار مشابه را انجام دهند. یوونتوس قطعاً تحت تاثیر رم قرار گرفته بود، تیمی که نسبت به رم با اختلاف دست بالا را دارد.
هنوز اما باید از خلق شگفتی‌ها کمی شگفت‌زده شد. این چیزی است که مالک پیشین میلان، سیلویو برلوسکونی در سال 1988 آن را مطرح کرده بود. اینکه چرا تیم‌های بزرگ زیاد در رقابت‌ها با یکدیگر روبه‌رو نمی‌شوند، سوالی که باعث شد شیوه مدرن لیگ قهرمانان اروپا طراحی شود. طراحی شده باشد یا نه، با شیوه مدرن، رقابت‌ها به سطحی همیشگی از سرگرم‌کنندگی رسیده است. چیزی که شخصیت‌های پرنفوذ در تلویزیون‌ها، مانند برلوسکونی را خوشحال می‌کند. ستاره‌ها با داستان‌های جذاب‌شان صفحه تلویزیون‌ها را درخشان می‌کنند. به نظر می‌رسد این چیزی است که هر تولیدکننده محتوایی خواهان دیدن آن است: حماسه طبیعی‌ای در فرمت سریال بازی تاج و تخت.
این موضوع که آیا پرداخت حق پخش برای این بازی ارزشش را دارد یا خیر، یک سوال عمیق‌تر است که باید زمان دیگری به آن پاسخ داد. آن هم نه در زمانی که در میان دریای هیجان قرار گرفته‌ایم.