مطلب ارسالی کاربران
آیا ماموریت آپولو ۱۱یک نمایش تلویزیونی بوده است؟
حدود ۴۷ سال از فرود آپولو ۱۱ بر سطح ماه می گذرد اما بحث ها و شایعات و گمانه زنی ها دربارهء احتمال ساختگی بودن این سفر همچنان ادامه دارد. مستند شبکه فاکس در سال ۲۰۰۱ نفت به آتش این شایعات ریخت و بار دیگر مساله سفر به ماه را بر سر زبان ها انداخت. ماموریت آپولو ۱۱ که در سال ۱۹۶۹ میلادی انجام شده بود؛ نام نیل آرمسرانگ، باز آلدرین و مایکل کالینز را به عنوان نخستین انسانهایی که قدم بر سیاره ای غیر از زمین می گذارند ثبت کرد. اما عکس ها و فیلمهای منتشر شده از این سفر از دهه ها پیش مورد شک و تردید بسیاری قرار گرفت و شبهات بی شماری در این رابطه طرح شد. عده ای می پرسیدند چگونه ممکن است فضانوردان ماموریت آپولو ۱۱ بدون آسیب دیدن از تابش های کمربند وان آلن Van Allen radiation belt به ماه رفته باشند؟ چرا پرچم آمریکا که روی سطح ماه نصب شد آنگونه که در عکس ها مشخص است در حالت اهتزاز قرار دارد؟ چرا با وجود پیشرفت های عظیم در علم و فناوری پس از گذشت ده ها سال ماموریتی شبیه به سفر به ماه دیگر هرگز تکرار نشده است؟ در پاسخ به این تردیدها مقالات و ویدئو های فراوانی منتشر شده که می توان با یک جستجوی ساده اینترنتی در این زمینه مطالعات کرد. دلایل فیزیکی اینکه چرا پرچم در حالت اهتزاز قرار دارد و پرسش های فیزیکی از این دست بارها و بارها توسط فیزیکدانان و کارشناسان پاسخ داده شده است.
البته ایجاد تردید در واقعی بودن سفرهای فضایی تنها به آپولو ۱۱ محدود نمی شود و بسیاری از باورمندان به تئوری توطئه معتقدند نه تنها ماموریت های بین سالهای ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲ پروژه آپولو نمایش های دست ساز استودیویی بوده اند بلکه در وجود ایستگاه فضایی بین المللی نیز تردید دارند. کتاب های بسیاری در این زمینه نوشته شد و استدلال هایی را طرح می کرد که نشان دهد سفر به ماه صرفا با استفاده از ترفند های فیلم سازی اجرا شده و تنها یک دروغ رسانه ای بوده است. فیلمی که از فضانوردانی مانند باز آلدرین و نیل آرمسترانگ در حال آموزش برای فرود روی ماه وجود دارد بیش از هر چیزی به این شایعات دامن می زند. معتقدان به تئوری توطئه می گویند که فیلم فرود بر روی کره ماه در جایی شبیه به این مکان و روی زمین گرفته شده‌است و نه روی ماه.
بر اساس یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ دست کم ۷ درصد از مردم آمریکا باور دارند که سفر به ماه یک پروژه ساختگی بوده است. این آمار در طول سالهای مختلف متغیر بوده و مثلا پس از پخش مستند شبکه فاکس به مراتب افزایش پیدا کرده است. آمار کسانی که معتقدند ماموریت سفر به ماه پروپاگاندای تبلیغاتی بوده در کشورهای دیگر گاهی بسیار بیش از اینهاست.
فرض کنیم که ماموریت آپولو۱۱ در سال ۱۹۶۹ ؛ آنگونه که باورمندان به تئوری توطئه اظهار می کنند یک سناریوی ساختگی و به بیان دیگر یک نمایش تلویزیونی در استودیو بوده باشد. آیا اساسا می توان پس از گذشت این همه سال؛ این راز بزرگ را مخفی نگاه داشت؟
چندی پیش دیوید گرایمز(David Grimes) یک الگوی ریاضی را مطرح کرد که بر اساس آن می شد محاسبه کرد؛ یک راز مخفی و فوق سری تا چه مدت زمانی می تواند از افشا مصون بماند. طبق محاسبات او هر چقدر تعداد افرادی که از یک راز فوق سری اطلاع دارند بیشتر شود، احتمال افشای آن نیز به همان نسبت بیشتر می شود. آنچه که او در مجله تخصصی Plos One منتشر کرد یک رابطه ریاضی را معرفی می کند که نشان می دهد یک راز فوق محرمانه و مخفی پس از گذشت چه مدتی به احتمال ۹۵ درصد افشا خواهد شد. این رابطه ریاضی مبتنی بر یک محاسبه آماری و بر مبنای توزیع و احتمال پوآسون(Poisson statistics) و فاکتور زمان را در قالب یک تابع نمایی نشان می هد. همچنین فاکتورهایی نظیر تعداد افراد مطلع از یک پروژه فوق محرمانه N ، احتمال اینکه یک فرد، راز را به مدت یک سال مخفی نگاه دارد و متغیر های مهم دیگری در این رابطه ریاضی لحاظ شده است. آنچه که به ماموریت آپولو مربوط می شود این است که در جریان آن ۴۱۱ هزار نفر (در قالب حدود ۲۰ هزار شرکت) مشارکت داشته اند و بر اساس محاسبه گرایمز در صورتی که پروژه فرود بر ماه دروغ و نمایش ساختگی بوده باشد جعلی بودن این سناریو می بایست به احتمال ۹۵ درصد، ۳ سال و ۸ ماه پس از انتشار آن رسما و با مدارک مستند افشا می شد.
ضمن اینکه شواهد بسیاری وجود دارد که تئوری توطئه در باره سفر به ماه را مردود می کند. مثلا تصاویر مدارگرد شناسایی ماه Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) که توانست تصاویری از بقایای ماموریت‌های آپولو مانند رد پای فضانوردان و چیزهای به جا مانده در بر سطح ماه را به زمین مخابره کند. دلیل دیگر وجود صفحات بازتاب‌دهنده روی ماه است که می توان به کمک آن و با ارسال لیزر از زمین؛ فاصله بین زمین و ماه را اندازه گیری کرد. کنار هم گذاشتن این شواهد کفه ترازوی استدلال را به سود واقعی بودن ماموریت سفر به ماه پایین می برد؛ در حالی که استدلال های کسانی که به تئوری توطئه باور دارند اغلب در حد حدس و گمان باقی می ماند و نه به لحاظ تجربی و نه منطقی تایید نمی شود.
