◾️ منبع اهل سنت◾️
حدَّثَنَا أَبُو خَيْثَمَةَ، حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدٍ، أَخْبَرَنَا شُرَحْبِيلُ بْنُ مُدْرِكٍ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نُجَيٍّ، عَنْ أَبِيهِ، أَنَّهُ سَارَ مَعَ عَلِيٍّ، وَكَانَ صَاحِبَ مِطْهَرَتِهِ، فَلَمَّا حَاذَى نِينَوَى وَ هُوَ مُنْطَلِقٌ إِلَى صِفِّينَ، فَنَادَى عَلِيٌّ :
اصْبِرْ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، اصْبِرْ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ بِشَطِّ الْفُرَاتِ، قُلْتُ :× وَ مَاذَا يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ؟
قَالَ : دَخَلْتُ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ذَاتَ يَوْمٍ وَ عَيْنَاهُ تَفِيضَانِ، قَالَ: قُلْتُ: يَا نَبِيَّ اللَّهِ، أَغْضَبَكَ أَحَدٌ؟ مَا شَأْنُ عَيْنَيْكَ تَفِيضَانِ؟
قَالَ: «بَلْ قَامَ مِنْ عِنْدِي جِبْرِيلُ قَبْلُ، فَحَدَّثَنِي أَنَّ الْحُسَيْنَ يُقْتَلُ بِشَطِّ الْفُرَاتِ».
قَالَ : فَقَالَ: «هَلْ لَكَ أَنْ أُشِمَّكَ مِنْ تُرْبَتِهِ». قَالَ: قُلْتُ: نَعَمْ. قَالَ: «فَمَدَّ يَدَهُ فَقَبَضَ قَبْضَةً مِنْ تُرَابٍ فَأَعْطَانِيهَا، فَلَمْ أَمْلِكْ عَيْنَيَّ أَنْ فَاضَتَا»
راوی می گوید :
«هنگام رفتن به صفّين در ركاب علی عليه السلام، ناگهان در نقطه ای به نام «نينوا» با صدای بلند فرمود : ای أبا عبد اللّه در كنار فرات صبور باش، و اين جمله را دو بار تكرار فرمود. پرسيدم : چه شده است؟
فرمود : روزی بر پيامبر خدا وارد شدم، ديدم چشمان مباركش اشک آلود است.
عرض كردم : ای رسول خدا ! آيا كسی شما را ناراحت كرده است كه گريه میكنيد؟
فرمود: لحظاتی جبرئيل نزد من آمده بود، و از كشته شدن حسين در كنار رود فرات به من خبر داد، و گفت: آيا ميل داری مقداری از تربتش را ببوئی و ببينی؟ گفتم : بلی
دستش را دراز كرد، و مشتی از خاک سرزمينی كه حسين در آن به شهادت میرسد را به من داد، نتوانستم تحمّل كنم و جلوی اشكم را بگيرم »
مسند أبي يعلى، ج ١، ص ٢٩٨ { إسناده حسن }
https://goo.gl/yRjyG4
