طرفداری | ابراهیم با (Ibrahim Ba) زاده 12 ژانویه 1973 در شهر داکار سنگال است. او در پست‌های هافبک راست و چپ بازی می‌کرد. پدر با، همانند او ابراهیم نام داشت و با نام کامل «ابراهیم با خوزه بیو» برای تیم‌های سنگالی و فرانسوی بازی می‌کرد. خانواده او در کودکی به فرانسه مهاجرت کردند تا ابراهیم با زندگی در این کشور، تابعیت آن را دریافت کند. پدر ابراهیم نیز فوتبال خود را در لوهاور ادامه داد و پس از مدتی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. او فوتبال را از تیم‌های پایه لوهاور شروع کرد و در سال 1991 به تیم اصلی این باشگاه منتقل شد. دیدار برابر سوشو در هفته 25 لیگ برتر فرانسه یا همان لیگ یک، نخستین بازی با برای لوهاور بود که به تک‌بازی‌اش در نخستین فصل تبدیل شد. او از فصل دوم به بازیکن فیکس ترکیب لوهاور تبدیل شد و در 31 بازی به میدان رفت. نخستین گل ابراهیم با پیراهن لوهاور، هفته سوم سومین فصل حضورش در این باشگاه برابر مارسی رقم خورد. او پس از ثبت 34 بازی و سه گل در این فصل، آمارهای 37 بازی، سه گل و دو پاس گل در فصل 95-1994 و 38 بازی و دو گل در فصل 96-1995 را به ثبت رساند.
با در سال 1996 راهی بوردو شد تا با فصلی موفق در این باشگاه، به تیم ملی فرانسه دعوت شده و به بازیکن مورد علاقه باشگاه‌های بزرگ اروپا تبدیل شود. او با تکنیک و قدرت بدنی خود در کانال‌های کناری خط میانی، بسیار درخشید و آمار 41 بازی، شش گل و سه پاس گل را به ثبت رساند. ابراهیم با گلزنی برابر تیم‌های بزرگ فرانسه همچون مارسی، لیون (رفت و برگشت) و موناکو، ستاره لیگ برتر فرانسه یا لیگ یک بود. در میان پرس و جوهای تیم‌های مختلف، پیشنهاد معادل با 12 میلیون یوروی میلان، مورد پذیرش بوردو و با قرار گرفت تا این بازیکن، پیراهن سرخ و مشکی را برتن کند. سیلویو برلوسکونی، رئیس وقت میلان، این بازیکن را با نوشیدنی معروف فرانسوی یعنی «بوژوله نوو» مقایسه کرده و او را «دیوید بکام جدید فوتبال» نامید. نخستین بازی ابراهیم در میلان، دیدار برابر پیاچنزا بود. او در دومین بازی خود برابر لاتزیو، پس از همکاری موفق با ژرژ وه‌آ، توپ را به درون دروازه حریف رساند. 40 بازی، یک گل و 13 پاس گل، حاصل نخستین فصل همکاری با و میلان بود.
این بازیکن در فصل 99-1998، تنها در 18 بازی برای میلان به میدان رفت و موفق به ثبت دو پاس گل در این مسابقات شد. قهرمانی با میلان، تجربه شیرینی بود که در فصلی با کمترین حضور در ترکیب برای ابراهیم به دست آمد. او در سال 1999، با تصمیم باشگاه میلان، انتقالی قرضی را به باشگاه پروجا داشت. شروع ابراهیم در تیم جدیدش، بسیار پرحاشیه بود زیرا او در دیدار برابر کالیاری، در یک برخورد با بازیکن حریف، سرش را به صورت او کوبید تا پس از پایان بازی به محرومیتی یک ماهه محروم شود. او پس از این اتفاق، بسیار مورد انتقاد رسانه‌ها قرار گرفت تا در یک مصاحبه، اعلام کند که قصد آسیب رساندن به بازیکن حریف را نداشته است. او در سال 2000 به میلان بازگشت اما این بار هم جایی برایش در ترکیب اصلی نبود. ابراهیم در 11 بازی برای میلان بازی کرد و به یک گل رسید. میلان در سال 2001، این بازیکن را بار دیگر به صورت قرضی راهی تیمی دیگر، این بار مارسی از لیگ فرانسه، کرد. ابراهیم بیشتر از شش ماه در مارسی حضور نداشت و پس از ثبت یک پاس گل در 11 بازی، بار دیگر به میلان بازگشت. او در شش ماه دوم فصل، فقط در هفت بازی با پیراهن میلان دیده شد.
پس از پایان ماجراجویی در میلان، این بازیکن راهی بولتون انگلستان شد اما در این باشگاه نیز به فرم خوبی نرسید و در 15 بازی، یک پاس گل داد. تجربیات بعدی او در چایکور ریزه اسپور ترکیه با دو بازی و دیورگاردن سوئد با 14 بازی و یک گل، رقم خورد. ابراهیم پس از تلاش‌های ناموفق در پیدا کردن تیم بعدی خود، در سال 2007 به اردوی میلان رفت تا مدتی با باشگاه سابقش تمرین کند. در این تمرینات بود که او به ناگاه توسط کارلو آنچلوتی پسندیده شد تا بازگشتی غیرمنتظره را به تیم محبوبش داشته باشد. ابراهیم در هیچ مسابقه‌ای برای میلان به میدان نرفت اما در یک بازی برابر ناپولی در لیست تیم قرار گرفت. آنچلوتی که فقط در این مسابقه، ابراهیم را در لیست بازی قرار داده بود، در کنفرانس خبری، علت این مهم را دوست‌داشتنی بودن هافبک فرانسوی خود دانست. این بازیکن در سال 2008 به فوتبال خود پایان داد. نخستین بازی ملی او برای تیم ملی فرانسه در سال 1997 برابر پرتغال، با گلزنی او همراه بود. ابراهیم پس از یک سال حضور در اردوهای ملی، آخرین بازی ملی خود را برابر اسپانیا به ثبت رساند تا در کارنامه ملی‌اش، هشت بازی و دو گل دیده شود. او به دلیل نیمکت‌نشینی در بازی‌های پایانی فصل 98-1997، حضور در جام جهانی 1998 را از دست داد. ابراهیم پس از پایان فوتبالش برای دیدار دوستانه پیشکسوتان میلان و پرسپولیس به ایران آمد و موفق به بازی در ورزشگاه آزادی شد.
از سری خاطرات فوتبالی
آبل بالبو؛ بیمه گلزنی رم با سابقه بازی در ریورپلاته، بوکاجونیورز و پارما
ماسیمو آمبروزینی؛ میراثدار پائولو مالدینی و هافبک کم حاشیه میلان
ژوست فونتن، آقای گل جام جهانی 1958؛ از آقای گلی جام باشگاه‌های اروپا تا تأسیس اتحادیه فوتبالیستها
