فردا تولد كسي هست كه ديگه باهام نيس
كسي كه استقلالي بود اما الان اگه بود بخاطر من شاد بود
كسي كه هميشه مي گفت فينال آسيا نديده ها،و كري هاش برام مثه تشويق بود.
كسي كه بيشترين تشويق رو كرد تا بعد مصدوميت بشم همون امير كه فاميل دوست داشت اما بعد اينكه بدون خداحافظي رفت و تصادف كرد و مرد.كسي نبود كه منو بكنه امير دوست داشتني
كسي كه واس تولدم هر سال پيرهن فصل پرسپوليس رو مي خريد و ساعتي رو خريد كه هنوزم مي بندمش
كسي كه با هم نرفتيم زير يه سقف،اما هميشه عشقم ميمونه
كسي كه هنوزم پيرهن ها و كفش ها و شلوارهايي رو كه خريد دارم
كسي كه باعث شد دوباره بشم شاگرد زرنگ مدرسه و منو از گوشه گيري نجات داد .اما بعد مرگش ديگه كسي نبود كه منو از افسردگي نجات بده
كسي كه هميشه ميگفت استقلال سرور پرسپوليسه و منم بر خلاف هميشه نمي گفتم ... نخور
.......
با خودش خوبي هامو برد
قلبمو برد
روحمو برد
خدا فرشته منو ازم گرفت اما بازم انگار براش كافي نبود اما بازم خدايا شكرت بخاطر همه چيزايي كه دارم 🙏
تولدت مبارك ديوونه
.....
سلامتي همه زخم خورده ها 💔🖤
