جام جهانی 2006 شروع شده بود ما باید با پرتغال بازی میکردیم که رونالدو هم ستاره جوون اون روزاش بود , زیاد نمیشناختمش , میگفتن این پسرک لاغر و بدقواره فقط پا عوض میکنه منم این جمله پیش زمینه ذهنم شد , خلاصه جام جهانی با قهرمانی ایتالیا تو اون شب خاص فینال تموم شد . ستاره های محبوب اون روزام هم مثل زیدان , رونالدو , فیگو , بکهام , کارلوس کم کم تموم شدند .
هر موقع میتونستم بازیای جذاب فوتبالو دنبال میکردم تا اینکه همون پسر لاغره کم کم منو شیفته خودش کرد نمیدونم چی تو وجودش داشت که وادارم میکرد دیوانه وار عاشقش بشم , کاشته هاش با اون استایل بیظیر , تکنیکش , فانتزی بازیاش , شوتای وحشتناکش , سرعتش , گلاش , جاه طلبیش , یاغی گریش , غرورش هر چی که دوست داشتم همرو باهم داشت .
فوق العاده بوده اون بعد از ظهرایی که من یو بازی داشت یادش بخیر ولی کم کم روزای اخرش تو جزیره نزدیک میشد میخواست بیاد تو تیم محبوبم قند تو دلم داشت اب میشد و بالاخره اومد , مراسم معارفش خارق العاده بود انگار مادرید خود فوتبالو خریده بود , استارت کهکشانی های 2 زده شد سال بعدش مربی محبوب اون روزام مورینیوی جنجالی هم اومد این یعنی شروع یه جنگ تمام عیار با رقیب , رسما جنگ ستارگان بود رئال با بارسا , مورینیو با پپ , رونالدو با مسی و ... الکلاسیکو که شروع میشد نمیشد پلک زد , رئال اون سالا خارق العاده بود ولی اخرش نمیشد اون چیزی که باید بشه اره دسیمای لعنتی ! انگار کل دنیا دشمن ما بودند انگار فوتبال با ما قهر کرده بود , مسی پشت سر هم رکوردارو جابجا میکرد , هر سال توپ طلا , 2012 لالیگای رکوردا رو بردیم دیگه امیدوار بودم کریستیانو توپ طلا بگیره ولی نگرفت بازی توپ طلا شد 1-4 , نا امید بودم خسته بودم تو کاتالونیا میگفتن مسی 6 سال بعد 10 امین توپ طلاشو جشن میگیره , دیگه خسته شده بودم رونالدو تو هر ورزشگاهی هو بشه , همه جا شعار مسی مسی بدن واسه عصبی کردنش , روزای اخر مورینیو هم نزدیک بود اماده رفتن به فینال بودم ولی بازم یه مصیبت دیگه ... دورتموند !
قرعه به اسم کارلتو افتاد تا پرواز شروع بشه و چند ماه بعد بازی پرتغال و سوئد , زلاتان vs رونالدو تو خاک سوئد رونالدو اون روزا یه هیولا بود بهترین فرمی که تا حالا از یه بازیکن دیدم خب پس باید توپو بهش بدی و تمام همینجورم شد , سوئدو به سیخ کشید گریه میکردم جواب بلاترو که مسخرش کرده بود تو زمین داد ...
وقتش رسیده بود ? باید یه خرده دیگه صبر میکردم , مراسم گالا همزمان با امتحانای دانشگاه بود استرس داشتم امتحان روز مراسمو افتادم مراسم شروع شد و بالاخره وقتش رسید Cristiano Ronaldo اسمی بود که از پاکت دراومد بغض چهار ساله ترکید منم مثل اون از ته دل گریه کردم چون تموم سختی های اون چند سال مثل فیلم از جلو چشمام رد میشدن , بازی شد 2-4 .
روزای خوب شروع شده بود اخر همون فصل بالاخره چیزی که چند سال منتظرش بودیم داشت بهمون چشمک میزد 5 تا به بایرن زدیم و رفتیم فینال و 92:48 راموس ... , سن ایکر اون جام لعنتیو برد بالا سرش و رونالدو با 17 گل توپ طلای بعدی رو برد , رونالدو به بازی برگشته بود بازی شد 3-4 .
فصل بعدو عالی شروع کردیم ولی نیمکت ضعیف کار خودشو کرد فصل بدون جام تموم شد بارسا 3 گانه برد و مسی توپ طلای پنجم رو , تیتر The end زدن واسه رونالدو , کارلتو اخراج شد بنیتز اومد , 4 تایی شدن تو برنابئو , 13 امتیاز فاصله تا صدر جدول انگار دوباره روزای بد داشت شروع میشد شاید اون 2 سال فقط یه رویای شیرین بود .
تا اینکه بنیتز جاشو به زیدان افسانه ای داد و دوباره پرواز کردیم , یه کامبک جادویی جلو وولفسبورگ با هتریک کریستیانو , فتح نیوکمپ با تیم 10 نفره و پاره کردن نوار نباختناشون و گرفتن اوندسیما تو اخرین لحظه , چند هفته بعد یورو هم شروع شد پرتغال داشت حذف میشد و ارژانتین به فینال کوپا نزدیک میشد ولی کریستیانو پرتغالو از لبه پرتگاه عقب کشید و قدم به قدم نزدیک فینال شدن , تو فینال مصدومیت رونالدو تمام رویاهامو به باد داد دیگه طاقت دیدن بازیو نداشتم گریه هام بند نمیومد یعنی دوباره قراره مثل 2004 تا لب چشمه میرفت و تشنه برمیگشت ? ولی با دیدن کریس کنار زمین دوباره اروم شدم و امیدوار و .... ادر از راه رسید ایندفعه اشک شوق جای اشک قبلیو گرفت , چند ماه بعد کسی که عکس زانو زدنشو تیتر یک کرده بودن قاطع ترین توپ طلای تاریخو برد .
فصل بعد هم خوب شروع شد ولی اواسط فصل همه چی به هم ریخت دوباره گفتن رونالدو تموم شده این دفعه ولی خودم هم شک کردم منو ببخش کریس .. تا اینکه بازی بایرن تو 1/4 شروع شد گل اولو خوردیم , پنالتی هم دادیم اوج تاریکی و ناامیدی بود , اگه ویدال گلش میکرد شاید همه چی تموم شده بود ولی نکرد ورق برگشت...
5 تا به بایرن , 3 تا به اتلتیکو , و 2 گل توی فینال کافی بود تا 2017 رویایی تموم بشه , کریستیانو با 12 گل تو شرایطی که 2-11 از مسی عقب بود اونو اقای گل کرد و از این ماجرا به بعد کسی جرات زدن برچسب تمام شده به کریستیانو نداشت هیچ کس و هیچ کس ! و منم دیگه لحظه ای ازش نا امید نمیشم , و چند ماه بعد بازی توپ طلا مساوی شد 5-5 !
و رسیدیم به اخر قصه , 2018 فصل عجیبی بود , بازیای رئال کسل کننده بود ولی تونستیم هتریکو کامل کنیم و 13 امی هم بدست اومد حالا توپ طلا 2 مدعی جدی داره مودریچ و کریستیانو , هر دو فوق العاده باید ببینیم اسم کدومشون روی توپ طلا 2018 نصب میشه ?
البته نگران نیستم چون مودریچ خودیه و جای دوری نمیره , کریستیانو گفته 7 تا بالون دور میخواد و من دیگه لحظه ای بهش شک نمیکنم پس اون قطعا هفتمیشو دیر یا زود میگیره تا بزرگترین کامبک تاریخو زده باشه
بزرگترین کامبک تاریخ فوتبال امسال کامل میشه یا نه ?
0-1
1-1
2-1
3-1
4-1
4-2
4-3
5-3
5-4
5-5
???
