طرفداری - رامین رضاییان تنها اخطاری ایران در بازی ۵ گله برابر یمن بود. رامین در نیمه نخست اخطاری بی دلیل دریافت کرد اما جریان بازی به گونه‌ای نبود که کارت زرد او خطر تبدیل به کارت قرمز را داشته باشد. ایران تیمی دائما در حال حمله بود اما سؤال این است که آیا اخطار رامین رضاییان در آینده به ضرر او و تیم ملی تمام می‌شود؟
علاوه بر رامین رضاییان، ایران می‌توانست چند اخطاری دیگر هم داشته باشد. بازی خشن مجید حسینی و برخوردهای بی ملاحظه اشکان دژاگه این هراس را در دل همه ایجاد کرد که آمار اخطارهای ایران افزایش می‌یابد. شیطنت مدافع یمن در نیمه نخست نیز نزدیک بود یک اخطار مفت را نصیب سردار آزمونی کند که کاملاً استعداد قرار گرفتن در دام مدافعان پرحاشیه تیم‌های عربی را دارد.
فوتبال ایران بارها از واکنش‌های بی دلیل و غیر معقولانه آسیب دیده است که آخرین آن‌ها اخراج سیامک نعمتی در بازی رفت برابر کاشیما آنتلرز بود. نعمتی از این نظر به حدی فاقد تمرکز بود که به طور کلی وجود مسابقه برگشت را فراموش کرد و با واکنشی غیر قابل هضم به تیمش آسیب زد.
به تیم ملی بازگردیم. بازی‌های دشوار و پرچالش ما در راه است و فعلاً در حال انجام بازی‌های تدارکاتی برای رویارویی با غول‌های مراحل پایانی هستیم. در این شرایط گرفتن اخطار بی مورد تنها عاملی برای لرزیدن دست و دل ما در بازی‌های بعدی است که مبادا فلان مهره ما یک بازی مهم و کلیدی را از دست بدهد. گرچه روی نیمکت مهره‌های باکیفیتی داریم اما ساختار تیم با خروج یک بازیکن اصلی دچار تزلزل می‌شود.
اخطار گرفتن در یک بازی آسان که حریف قرار نیست برتری شما را تهدید کند اقدامی از سر بی‌مسئولیتی یا فقدان تمرکز در جریان بازی است. دلیلش هر کدام که باشد ناامید کننده است. ما برای کارهای بزرگ به امارات آمده‌ایم و انجام کارهای بزرگ، تیمی مسئولیت پذیر و متمرکز می‌خواهد.
با تیمی بانشاط و سرحال از نظر فنی، هنر کی روش و تک تک بازیکنان مدیریت بازی در زمان بحران است. قرار نیست در هر بازی حریفان را گلباران کنیم. اوضاع گاهی نابسامان می‌شود و در آن لحظات، تمرکز و غرق نشدن در جریان بازی نجات دهنده تیم ملی خواهد بود.
