رسیدیم به روز آخر و بازی آخر .
فینال جام جهانی 2014 برزیل
آلمان - آرژانتین
هواداران 2 تیم در اقصی نقاط جهان فقط قهرمانی تیمشون رو می خوان . نایب قهرمانی و بازی زیبا و آقای گلی و ... هیچ ارزشی نداره در مقابل جام طلایی که به تیم فاتح می رسه نداره ...
یاران مسی و مولر امشب برای شام آخر آماده اند . ؛ فارغ از دوستی های بیرون زمین می خوان این 90 دقیقه یا 120 دقیقه رو تا سر حد مرگ پنجه در پنجه ی هم بندازند . آلبی سلسته و مانشافت آخرین مسافران هتل برزیل 2014 هستن . اینبار کسی زودتر به خونه نمی ره . هر 2 تیم با هم به کشورشون برمی گردن . مهم اینه که کدومشون جام رو برای مردمشون به ارمغان می آرن .
اما در حالی که کره ی زمین تا ساعتی دیگر ، قهرمان دوئل آخر رو خواهد شناخت ما هم خیلی کوتاه حوادث مهم جام رو مرور می کنیم ( امیدوارم اگر خواننده ی مطلب هستید حوصله تون سر نره )
روس ها بیشترین دستمزد رو به مربی شون داده بودند اما این رکورد شکنی فقط سرافکندگی براشون آورد .
یانکی ها ( USA ) سرود پیروزی خوندند . غنا رو بردند ، پرتغال رو به درد سر روز آخر انداختند و بلژیک رو در وقت اضافه به ستوه آوردند .
ساحل عاج ، اکوادور ، بوسنی ، پرتغال حیف شدند . ما می تونستیم بازی های متفاوتی تو مراحل حذفی ببینیم اگر اونها صعود می کردند .
یونان ، مکزیک ، آمریکا ، شیلی و کاستاریکا معتبر شدند و فکر می کنم مردم کشورشون ازشون راضی باشند .
کرواسی ، ایتالیا ، انگلیس ، غنا و روسیه بی لیاقت بودند ؛ اکثر این تیمها در مصاف های تعیین کننده ی روز آخر باختند و سرشکستگی و بهت و سکوت رو نثار هموطناشون کردند .
در کل آسیایی ها و آفریقایی ها فاجعه بودند و آمریکایی ها یکه تاز .
اسپانیا شگفتی ساز رقابت ها شد و شگفتی ساز شدن ایران به تأخیر افتاد !
مسی در جستجوی اعتبار ملی بود که به اون رسید ( هر چند نمی شه گفت که لئو یک تنه تیم رو تا اینجا آورده اما نمایشش تا همین جا هم قانع کننده بوده ) در نقطه ی مقابل رونالدو تنها بود . جادوگر پرتغالی البته یک تنه تیمش رو به جام جهانی آورده بود و ماه ها قبل قهرمان مردمش شده بود اما این پرتغال ساز ناکوکی بود که حتی کریس هم نتونست باهاش نوای دلنشینی بنوازه !
اما 2 تیم فینالیست چه طور به هم رسیدن ( خیلی خلاصه ) :
آرژانتین ( یا به قول بعضی ها آرجانتین ! ) بوسنی رو در یک بازی که انگار نتیجه اش از قبل معلوم بود میلی متری جا گذاشت . بعد 91 دقیقه پشت سد تیم ملی ما ( ایران ) معطل شد تا نهایتا اشتباهات لحظه ی آخر تیم ملی و از دست رفتن تمرکز دفاع مجوز تک گل حساس رو به مسی بده . اما راه راه پوشان سرزمین خورشید وقتی مطمئن شدند به مرحله ی بعد صعود کردند بازی هجومی تری جلوی نیجریه انجام دادند ؛ 3 گل زدند 2 تا خوردند و ضعف های دفاعی شون فاش شد و سابه یا رو نگران کرد . شاید همین بازی باعث شد آلبی سلسته از همون موقع تا الان به یک تیم محافظه کار و بسته تبدیل بشه . گل دقیقه ی 117 دی ماریا به سوئیس انگار عادلانه نبود اما آرژانتین رو فرستاد تو 8 تا . اوج کار آرژانتین حل کردن معمای بلژیک بود . یه تیم پر ستاره که خیلی ها می گفتن هیچ چی برای قهرمان شدن کم نداره . هیگواین با گل زودهنگامش بلژیک رو کمر شکست و تیم رو فرستاد به نیمه نهایی جلوی هلند . اونها دست بردار نبودن . هلند هم همچین شجاعانه شروع نکرد اما بازی بسته ی آرژانتین خیلی تو ذوق می زد . هلند به لحاظ فنی برتر بود اما نه تو ضربات پنالتی ! به همین دلیل آرژانتین رسید به فینال .
آلمان اما پرتغال رو بی حرف و حدیث له کرد ، غرور کاذبش و دست کم گرفتن غنا تو بازی دوم کار دستش داد اما روز آخر ثابت کرد خیلی حرف برای گفتن داره و از امثال آمریکا بهتره . تو حذفی حریف خستگی الجزایر و تجربه ی نداشته ی صحرانشیناش شد و اومد تو 8 تا ؛ بعد با یک گل ناپلئونی ، هموطنان ناپلئون رو فرستاد خونه ! خروس ها بدون اینکه قوقولی درست و حسابی کنن از جام حذف شدند ! اما اوج شاهکار مانشافت ، رمز گشایی از گاوصندوق قدیمی سامبا بود . گاو صندوقی پر از طلا و جواهر با یک قفل گنده اما زنگ زده و یک رمز 7 رقمی 1234567 !!!
بعله ... 7 گل زدند تو نیمه نهایی اون هم به برزیل میزبان . شاید اگه شیلی و مکزیک هم می تونستن رمز برزیل رو بشکنن ، شاگردان اسکولاری زودتر از این حرف ها با نتیجه ی سنگینی می باختند و همه چیز براشون زودتر تموم می شد اما در نهایت این آلمان بود که به تنها تیمی در تاریخ فوتبال تبدیل شد که در بازی قبل از فینال جام جهانی 7 - 1 برنده شده .
اونها امشب به مصاف آرژانتین می رن اما اگه بهتر بخوایم بگیم به مصاف غرور کاذبشون می رن . غرور کاذب ژرمن ها از آرژانتین و لیونل مسی هم خطرناک تره !
اگه آلمان بشه یک ساز خوشاهنگ و بتهوون وار بنوازه ، او وقت فقط می شه گفت :
آرژانـــــــــــــــــتـــــین ... برزیـــــــــــــلـــــــته !!!
