اکثر خبرنگارانی که در سال های اخیر با آرسن ونگر مصاحبه کرده بودند حسرت های این پیرمرد فرانسوی را در جذب بازیکنان شنیده بودند. حسرتی که از این ناشی میشد که آرسنال همواره دیر به فکر می افتاد و زمانی که رقابت برای جذب آن بازیکنان شروع شده بود اقدام میکرد. پیرمرد فرانسوی در یکی از آخرین مصاحبه ها به عنوان سرمربی آرسنال از نخریدن رونالدو به عنوان بزرگترین حسرت دوران سرمربی گری اش یاد کرد. جایی که با تعلل آرسنال و برگزاری بازی دوستانه یونایتد و اسپورتینگ لیسبون، رونالدو به منچستر یونایتد پیوست و در مقابل ونگر در آرسنال قرار گرفت و گلزنی کرد. این مسئله بارها در سایت های مختلف و با ترکیب های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته است.
اما این اتفاقات بجز در مواردی که خود بازیکن انتخاب دیگری داشته است بیشتر ناشی از ضعف و تعلل مدیریت باشگاه بود و در سال آخر ونگر منجر به جدایی مدیر نقل و انتقالات باشگاه، دیک لاو شد. دیک لاو همان مدیری بود که پیشنهاد مسخره ی 40میلیون+1 پوندی را برای جذب سوارز داد و بعدها آن را اینگونه توجیح کرد:
"در بهار آن سال همه جا پر از خبر تمایل سوارز به جدایی بود و ما هم از مذاکرات بین سوارز و لیورپول باخبر بودیم و از شرایط آن با خبر بودیم و پیشنهاد ۴۰ +۱ را فرستادیم.چنین پیشنهادی هیج وقت پیشنهاد اصلی نخواهد بود و تنها شروعی برای مذاکره بر سر قیمت آن بازیکن خواهد بود. ما می دانستیم که پیشنهاد ۴۰ میلیونی رد می شود و تنها می خواستیم تا مذاکره را آغاز کنیم. ما می توانستیم هر مقداری را برای شروع مذاکره پیشنهاد دهیم ولی در مقدار نهایی تغییری ایجاد نمی کرد اما لیورپول می خواست تا مشکلی از بزرگ از آن درست کند و سریعا پیشنهاد ما را منتشر کرد. آنها می دانستند که ما دنبال چه هستیم و این کار آنها بی احترامی بود.آنها آماده ی از دست دادن ستاره ی خود بودند و این راه خوبی بود تا توجه را به سمت دیگری جلب کنند."
از اینگونه اشتباهات مدیریتی در آرسنال در چند سال اخیر بسیار اتفاق افتاده است اما مسئله اصلی در این یادداشت مسئله زمان تصمیم گیری در مدیریت است. چیزی که یکی از شاخصه های مهم مدیریت اشتباه در آرسنال در فصول اخیر بوده است. نمونه ی آن در سال 2017 اتفاق افتاد. جایی که باشگاه در مورد وضعیت ونگر سرمربی تیم تصمیم گیری نکرده و مسئله را برای هوادارن هم شفاف سازی نکرده بود. در هر کنفرانس مطبوعاتی ونگر یک سوال خبرنگاران به بحث تمدید قرارداد ونگر اختصاص داشت و اینکه آیا ونگر پیشنهادی برای تمدید قرارداد دارد یا نه و اگر دارد تصمیم او چیست؟ پاسخ ونگر معمولاً دو پهلو بود و از اینکه «او و باشگاه زمان کافی برای فکر کردن دارند سخن میگفت.» این وضعیت تمرکز تیم را بر هم میزد و حتی این شرایط با اعتراض پتر چک دروازه بان وقت آرسنال همراه شد و او «از بازیکنان خواست به جای فکر کردن به تمدید قرارداد ونگر بر روی بازی ها تمرکز کنند.»
در نهایت هرچند ونگر با آرسنال تمدید میکند اما خود او متوجه اشتباهش در به تأخیر انداختن تصمیم گیری در این زمینه شد. در نهایت چندماه بعد به اذعان خود ونگر و یان رایت پیرمرد فرانسوی توسط مدیریت از باشگاه اخراج می شود و حتی پت رایس(اسطوره آرسنال و دستیار اصلی ونگر در دوران موفقش) این خروج را به هیچ وجه سزاوار ونگر و زحمات بزرگی که برای آرسنال کشید نمی داند. اگر باشگاه در انتهای فصل 2016-2017 و با وجود عدم کسب سهمیه لیگ قهرمانان توسط ونگر تصمیم به ادامه همکاری با او میگیرد؛ چرا پس از چند ماه تصمیم به اخراج او و سپردن مدیریت فنی باشگاه به اونای امری میگیرد؟ آیا نمی شد پس از موکول کردن تصمیم گیری در مورد ماندن ونگر به انتهای فصل 2016-2017، در همان انتهای فصل 2016-2017 و پس از عدم کسب سهمیه با ونگر خداحافظی کرد و از آن موقع فرآیند بازسازی آرسنال را شروع کرد؟ آیا نمیشد با پرستیژ این پیرمرد محبوب فرانسوی در باشگاه آرسنال این گونه برخورد نشود و حداقل اگر تصمیم بر ماندن او شد فرصت کافی و پول لازم برای بازسازی ترکیب در اختیار خود او قرار میگرفت؟ همه ی این اتفاقات در نهایت باعث شد ونگر در فصل آخر ضعیف ترین دوران خود را در طول دوران حضور در آرسنال سپری کند و خبر جدایی او هم به صورت باورنکردنی پیش از دو بازی حساس با اتلتیکو در نیمه نهایی لیگ اروپا منتشر شد. سه مورد بعدی که ناشی از عدم مدیریت است نیز در همین مدت اتفاق می افتد. اولین مورد آن الکس اوکسیلد چمبرلین بود. بازیکنی که ضمن تمدید نکردن قرارداد خود، درخواست خروج از تیم داده بود اما مدیران آرسنال تا آخرین لحظه درصدد نفروختن او بودند. هر چند در نهایت و پس از باخت سنگین 4-0 به لیورپول در هفته های ابتدایی لیگ برتر، چمبرلین هم به لیورپول پیوست.
دو مسئله بعدی که بسیار تاثیر گذار بودند و حتی یکی از آن ها در دوران کنونی نیز چالشی برای باشگاه حساب میشود مسئله تمدید قرارداد اوزیل و سانچز و ارزش و حقوق پرداختی به آن ها بود. ونگر علیرغم دانستن اینکه آنها و به خصوص سانچز به هیچ وجه به تمدید قرارداد فکر نمی کردند و حتی سانچز دربازی با لیورپول در فصل 2016-2017 با درگیری در رختکن باعث ایجاد حاشیه برای تیم و نیمکت نشینی خود شده بود و حتی در پیش فصل برای تحت فشار قرار دادن باشگاه در تمرینات ابتدایی تیم غیبت کرد، از تحت کنترل بودن اوضاع و ماندن آن ها میگفت. اما ونگر با اصرار تاکید کرد که سانچز را نمی فروشیم و او ماندنی است. ماندنی که هزینه آن نیم فصل، دو دستگی در رختکن در مورد سانچز، رفتن ارزان سانچز و تمدید قرارداد سنگین اوزیل بود و اینها عواقب دیر تصمیم گرفتن مدیریت آرسنال از جمله ونگر که در آن زمان خود همه کاره فنی تیم بود، می باشد. در مورد رفتن ارزان سانچز همین بس که سیتی در نظر داشت برای جذب سانچز؛ رحیم استرلینگ + پول نقد را به آرسنال یا پیشنهاد 55+5 میلیون پوند پیشنهاد دهد. در طرف مقابل ونگر و مدیریت ابتدا پیشنهاد 35 میلیون یورویی برای لمار به موناکو فرستادند. در این شرایط منچستر سیتی با 50 میلیون یورو(منبع اسکای) یا 70 میلیون یورو(سایر منابع) و به سادگی برناردو سیلوا رو از موناکو به خدمت گرفت. سپس ونگر و دوستان تا انتهای نقل و انتقالات در مراحل بعدی رقم پیشنهاد را تا 90 میلیون پوند بالا بردند ولی نتوانستد بازیکن موناکو را به خدمت بگیرند و به دلیل طولانی شدن پروسه وقتِ کافی برای خرید توماس لمار وجود نداشت. همچنین آرسنال پیشنهادهایی تا سقف 125 میلیون پوند هم برای ام باپه داد که چندان جدی به نظر نمیرسیدند.
همه ی این نکات تا اینجا مرور شد تا به یک نکته برسیم. آیا زمان برای اونای امری به پایان نرسیده است و آیا الان آن زمان طلایی برای اخراج اونای امری نیست؟ در ساعات گذشته بایرن مونیخ با مربی کروات خود کواچ قطع همکاری کرد و این شایعات پیرامون آرسنال نیز وجود دارد. اما از طرف باشگاه چیزی که به بیرون مخابره میشود انگار مثل همیشه اصرار بر عدم تصمیم گیری و اتلاف زمان است. به گفته منابع معتبر شغل اونای امری در خطر جدی نیست اما او یک ماه مهم را برای توجیه بازیکنان و روسای باشگاه در مورد خودش دارد.آرسنال تصمیم دارد به اونای امری فرصت دهد تا این ماه اوضاع را برگرداند. اگر تا کریسمس به طور جدی در خطر از دست دادن تاپ فور باشند، احتمالا باشگاه وارد عمل شود.
اما آیا باید به اونای امری زمان داد و یا زمان دادن به او مثل موارد بالا فقط اتلاف وقت است و اخراج امری و نرسیدن او به اهدافش ناگزیر است و آرسنال باید زودتر خود را نجات دهد؟
موافقان تصمیم باشگاه از اعتبار بالای او در بین مدیران باشگاه به دلیل رساندن تیم به فینال لیگ اروپا، کمک به جوانانی مانند متئو گوندوزی و بوکایو ساکا و بهتر کردن فرم گلزنی پیر امریک اوبامیانگ می گویند. از طرفی هواداران و همچنین تعدادی از بازیکنان نگرانی های جدی ای در مورد اونای امری دارند و فکر میکنند او بیش از حد در بازی های محافظه کار است. چیزی که حتی بازیکنان پاریس سن ژرمن هم به آن اشاره داشتند. پس از حذف از اروپا دراکسلر در مصاحبه ای گفت :«مادرید کاملا آرام و مطمئن بازی کرد و مضطرب نبود. ما توپ را داشتیم و آن را در زمین می‌چرخاندیم اما شما نمی‌توانید تنها با مالکیت توپ پیروز شوید. وقتی بازی رفت را به رئال مادرید 3-1 باخته‌اید، باید آنها را پرس کنید. نه اینکه فقط پاس بدهید و منتظر باشید گل از آسمان پایین بیفتد! لایق حذف بودیم.امری تصمیم گرفت تعویض نکند و من این را درک نکردم. نمی دانم چه اتفاقی افتاد اما سوپرایز و عصبانی شده بودم. نتیجه 1-1 چیزی را برای ما عوض نمی‌کرد. فکر می کردم ما باید به فشارمان روی رئال ادامه دهیم و تهاجمی بازی کنیم (کنایه به امری).» و شاید تمام نکته ای که هواداران آرسنال در انتهای فصل بخواهند بگویند را دراکسلر در همان مصاحبه دو سال پیش و پس از حذف پاریس سن ژرمن از لیگ قهرمانان درباره امری و تیمش گفت: این تابستان 400 میلیون یورو هزینه کردیم و گفتیم تغییر از راه خواهد رسید اما دوباره هم در یک هشتم (لیگ قهرمانان) حذف شدیم.
نتیجه گیری
با وجود همه اینها شاید امری لیاقت دادن کمی زمان بیشتر را داشته باشد؛ اما به نظر میرسد که امری در همین مدت هم نخواهد توانست تیم خود را دگرگون کند و اخراج او اجتناب ناپذیر خواهد بود. با وجود تمام احترامی که برای امری قائل هستم اما به نظرم مربی ای که با بازیکنانی مانند ام باپه و نیمار نتوانست در پاریس افتخار اروپایی کسب کند در انتها در آرسنال هم به جایی نخواهد رسید. همانگونه که آمار او تا اینجا در فاکتور های دفاعی که آرسنال در آنها مشکل داشته نه تنها پیشرفت نداشته بلکه پسرفت هم کرده است! به هر حال من بر این باور هستم که با اخراج زودتر امری و استخدام مربی جدید: اولاً شانس آرسنال برای کسب سهمیه بالاتر خواهد رفت و دوماً در بازه کنونی مربیانی همچون آلگری یا مورینیو موجودند که در صورتی که پیشنهاد تیمهای پرخرج تر را در جیب داشته باشند به آرسنال بله نخواهند گفت. سوماً در صورت نتیجه نامطلوب در فصل جاری شرایط آرسنال برای جذب بازیکنان بزرگ سخت خواهد شد. پس بهتر است مدیران آرسنال با بررسی سابقه امری در متحول کردن و تغییر دادن تیم هایش هر چه زودتر تصمیم خود را بگیرند و اگر هم در تصمیم خود شک داشتند می توانند به چهره خشمناک ناصر الخلیفی (پس از حذف در مقابل رئال مادرید) در عکس فوق به دقت نگاه کنند.
