اول از همه بگم لطفا آدمایی که نمیخوان حرف منطقی بزنن و بشنون نه این پست رو بخونن نه کامنت بذارن خواهشا. تیکه انداختن رو من از همتون بهتر بلدم
من آدمی هستم که همیشه میگفتم و میگم و خواهم گفت که درخشش تو بازیای کم فشار و تو تیمی که شرایطش اوکیه برا یه بازیکن نه افتخار داره نه کسیو بهترین بازیکن تاریخ میکنه.
اما این بازیه فوق العاده و ترسناک رونالدو جلو تیمی مثل لیتوانی، خیلی چیزا رو نشون میده. اول از همه اینکه با اینکه به نظر من زانوش درد داره هنوزم از لحاظ بدنی همون رونالدوی سابقه چون این حرکات و گلا و پاسا فرقی نداره تو تمرین باشه یا فینال چمپیونز!
ولی از همه مهمتر اینکه گل زدن و پاس کلیدی و حرکات مثلا فرازمینی (مثلا پاسش با زانو که من که عینشو ندیدم و حیف که گل نکرد هم تیمیش وگرنه قطعا کاندید پوشکاشم میتونست بشه) تو تیمی که همه چی بر وفق مرادته و بازی آسون و کم فشاره کاری نیست که مخصوص به یسری لاتای کوچه خلوت باشه. رونالدو هم اگه بخواد صد برابر بهتر از خیلیا میترکونه این بازیا رو. برای این بازیم بر خلاف خیلی بازیای کوچیک انگیزه زیاد داشت. اول از همه نشون دادن یسری چیزا به یووه ایا و بعد آمار گل های ملی.
چیزی که یه بازیکن مثل اول رونالدو بعد مارادونا و پله رو از نظر من بهترینای تاریخ میکنه، درخششون تو مراحل سرنوشت ساز و تورنمنت های بزرگ تو تیم ها و شرایط مختلفه. کافیه آمار گلاشو مثلا تو مرحله یک هشتم به بعد چمپیونز با بقیه مقایسه کنید. یا تاثیر گذاری تو همه بازیای مهم...
وگرنه هتریک و درخشش جلو هندوراس لچه چمیدونم ماینتس نیس لیتوانی یا اینجور تیما رو همه انجام میدن...