ایمون زایدسلام خدمت دوستان عزیز لازم دیدم یه توضیحی درباره این مطلب منتشر شده بدم👇👇👇
«باشگاه پرسپولیس در سال ۱۳۴۲ توسط علی عبدو بنا شد. سال ۱۳۴۶ و در پی انحلال باشگاه شاهین، عبدو باشگاهی را که پنج سال پیش تاسیس کرده بود، به صف اول ورزش ایران کشید. پس از انحلال شاهين، با همت امير مسعود برومند و رايزنی های پرویز دهداری، چند تن از بازيکنان سابق شاهين در ترکيب تيم دسته دومی پرسپوليس قرار گرفته(همه تیم ها از دسته ی پایین تر شروع میکنند) و ترتيب يک مسابقه با تيم جم آبادان( که در آن زمان تيم صاحب نامی بود ) را دادند و پس از آن تمامی اعضای شاهين به پرسپوليس پيوستند و محبوبيت شاهين را به پرسپوليس هديه نمودند. علی عبدو به بازیکنان تیم شاهین برای ادامه فعالیت پیشنهاد داد تا تیم او بپیوندند. از بازیکنان شاهین ۱۰ بازیکن دعوت او را پذیرفته و به پرسپولیس پیوستند. این باشگاه از زمان تاسیس تا زمان انقلاب به طور خصوصی اداره می شد و زیر مجموعه شرکتی به نام CRC (سی آر سی) بود. سهامداران اصلی این شرکت علی عبدو، ارتشبد محمد خاتمی (فرمانده نیروی هوایی ارتش) و همسرش فاطمه پهلوی (دختر رضاشاه) بودند(البته پهلوی و خاتمی در سال ۱۳۵۷ سهام خود را فروختند و از شرکت خارج شدند). آخرین ترکیب سهامداران این شرکت در سال ۱۳۵۷ طبق آگهی روزنامه رسمی عبارت بودند از: علی عبده با ۳۳ درصد سهام، احمد خیامی با ۲۸ درصد سهام،مهدی عبده با ۱۵ درصد سهام، اصغر حدادزاده با ۱۴ درصد سهام و نورالله القانیان با ۱۰درصد سهام.
پرسپولیس بهار خود را در آغازین روزهای سال ۱۳۴۷ با مربیگری دهداری (کاپیتان پیشین شاهین) و سرپرستی دکتر برومند آغاز کرد. مطابق مقررات، این تیم می بایست کار خود را در فوتبال از دسته سوم و یا حداکثر از دسته دوم باشگاه ها شروع می‌کرد. اما انحلال چند تیم در این زمان باعث گردید تا به جای مسابقات لیگ یکسری مسابقات رده بندی در سطح باشگاه های پایتخت برگزار شود. در آن مسابقات ۴۴ تیم به رقابت پرداختند که چهار تیم پرسپولیس، تاج، عقاب و پاس سرگروه گردیدند. آنها در مسابقات قهرمانی آسیا (مسابقاتی که میان تیمهای ایرانی برای شرکت در جام باشگاههای آسیا برگزار شد) نیز قهرمان شدند و به عنوان نخستین نماینده ایران به جام باشگاههای آسیا رفتند و عازم بانکوک تایلند شدند.
در سال ۱۳۴۸ کارخانه ایران ناسیونال با مدیریت خیامی که خود از طرفداران تیم شاهین بود درصدد تشکیل تیمی قدرتمند برای حضور در رده اول مسابقات و تبلیغ محصولات این شرکت (از جمله خودرو پیکان) برآمد. پیکان نیز تا پیش از آن، تیم فوتبال نه چندان قدرتمندی داشت که بازیکن سرشناس آن علی پروین بود. مذاکرات عبدو و خیامی نتیجه داد و تمامی بازیکنان تیم باشگاه پرسپولیس به پیکان پیوستند. خیامی مذاکراتی با چند تن از شاهینی های سابق انجام داد و آنان را به تیم پیکان دعوت نمود. به این ترتیب تمامی بازیکنان شاهین (به جز عزیز اصلی دروازبان شاهین) به پیکان مهاجرت کردند. خیامی با اندیشه تشکیل باشگاهی حرفه ای به جذب مربی خارجی اقدام کرد و آلن راجرز را به ایران برای همکاری فرا خواند و در این سال عنوان قهرمانی باشگاه های ایران را از آن پیکان نمود و در همین سال پیکان به جای تیم ملی در تورنمنت جام دوستی نیز شرکت کرد و در بین پنج تیم مقام نخست را از آن خود کرد.
در این سال پرسپولیس جایگاه خوبی نداشت.
با گذشت یکسال بنا به دلایلی، خیامی از ادامه کار با تیم پیکان منصرف شد. او که به فکر تأسیس تیمی حرفه ای بود، زمین اختصاصی برای تیم فوتبال تهیه کرده بود، به هر یک از بازیکنان یک دستگاه پیکان داده و جوایز نقدی قابل توجهی پرداخت کرده و حتی با آنها قرارداد بسته بود، به دلایل متعدد ادامه فوتبال پیکان را صلاح ندید و این تیم را منحل اعلام کرد. مجدداً بازیکنان در سال ۱۳۴۹ به پرسپولیس بازگشتند و تحت رهبری حسین فکری، پس از تاج در جای دوم جام باشگاههای تهران قرار گرفتند. در همین سال دست پرسپولیس از جام منطقه‌ای نیز کوتاه ماند.
سال بعد با هدایت آلن راجرز بریتانیایی قهرمانی اولین دوره لیگ تخت جمشید در سال ۱۳۵۰ را از آن خود کردند. در این سال پرسپولیس با ۱۳ پیروزی و ۱ شکست، به نخستین قهرمانی تاریخ خود رسید. پرسپولیس در ۵ دوره برگزاری لیگ تخت جمشید، با کسب دو قهرمانی ( لیگ اول و سوم ) و سه نایب قهرمانی، به عنوان پرافتخارترین باشگاه کشور در این مسابقات شناخته شد».
