قرارداد سرمایه گذاری یکی از انواع قراردادها میباشد که به منظور جذب سرمایهگذار برای مشارکت در انجام پروژهای خاص و یا امور تجاری تنظیم میشود و این نوع از قرارداد دارای انواع مختلفی میباشند. در یک دستهبندی کلی میتوان قراردادهای سرمایه گذاری را در دو دسته قراردادهای سرمایه گذاری داخلی و قراردادهای سرمایه گذاری خارجی تقسیم نمود که هر دسته نیز خود به انواع مختلفی تقسیم میشود و بر هر دو دسته داخلی و خارجی و انواع آنها ضوابط و مقررات خاصی اعمال میگردد که باید توسط طرفین رعایت گردد.
ما در این نوشتار مطالبی را در مورد چگونگی نوشتن و نحوه تنظیم قرارداد سرمایه گذاری بیان میکنیم و انواع این قراردادها را معرفی و مورد بررسی قرار میدهیم.
قرارداد سرمایه گذاری چیست؟
قرارداد سرمایه گذاری از مهمترین قراردادهایی است که در حوزه مسائل کاری و مالی پر کاربرد میباشد. در این قرارداد شرکا در خصوص مشارکت و همکاری در یک زمینه تجاری یا اقتصادی سودآور به توافق میرسند. قرارداد سرمایه گذاری وسیلهای است که در آن به صراحت و بهطور دقیق میزان آورده و سرمایه اولیه هر یک از شرکا مشخص شده و همچنین حق و حقوق شرکا در رابطه با سود قرارداد سرمایه گذاری معین میشود.
از طرفی دیگر در نظام اقتصادی کشورها برای بسیاری از فعالیتها که معمولا هزینههای هنگفتی در بر خواهد داشت از مشارکت دیگر کشورها برای سرمایه گذاری دعوت و استفاده میشود. انجام این پروژهها و نوع قرارداد آنها به نظام حاکم بر اقتصاد کشورهای طرفین بستگی دارد و نوع و میزان سود نیز طبق توافق طرفین خواهد بود.
انواع قرارداد سرمایه گذاری کدامند؟
بسته به نوع سرمایه گذاری که در داخل باشد یا خارج از کشور و با توجه به هر یک از طرفین سرمایهگذار و سرمایهپذیر، چند مدل قرارداد سرمایه گذاری وجود دارد که هر کدام از این قراردادها، ضوابط و شرایط خاص خودش را شامل میشود.
قرارداد سرمایه گذاری در کسب و کارها
یکی از پرکاربردترین قراردادها در کسب و کارها، قراردادهای سرمایه گذاری در حوزههای مختلف کسب و کارهای نو پا میباشد.
گسترش کسب و کارهای نوین با بروز مفاهیمی جدید در حوزههای مختلف سرمایه گذاری همراه بوده است. مهمترین این موضوعها مربوط به مدلهای خاص سرمایه گذاری در کسب و کارهای نوپا میباشند. راهاندازی هر کسب و کاری از ایده تا مرحله رشد و در ادامه آن مرحله بلوغ، همواره با چالشهای مختلفی روبرو است. یکی از مهمترین چالشهایی که بنیانگذاران با آن روبرو هستند، عدم آشنایی با مباحث حقوقی و رویههای قانونی است که لازمه هر کسب و کاری به حساب میآید.
با خرید نمونه قراردادهای سرمایه گذاری در کسب و کارها و راهنمای کامل آن، یک سرمایه گذاری حرفهای انجام دهید.
قرارداد سرمایه گذاری در استارتاپها
سرمایهگذاری در استارتاپها از سرمایهگذاریهای جدید و با راندمان بالا محسوب شده و میتوان شرایط این سرمایهگذاری را تا حدی توافقی دانست. غالبا کارآفرینان خود دارای سرمایه نبوده و سرمایه آنان فکر، ایده و تخصص آنهاست که اگرچه سرمایه اصلی یک استارتاپ است اما یکی از اساسیترین و مهمترین نیازهای تمامی استارتاپها برای شروع و توسعه فعالیتهای خود و تجاریسازی ایدهها و جذب سرمایهگذار و منابع مالی است. در همین راستا میبایست جهت جذب سرمایه و تقویت استارتاپ از منظر مالی مبادرت به جذب سرمایه نمود که این امر بدون انعقاد قراردادهای متناسب با وضعیت استارتاپ امکان پذیر نمیباشد.
انواع قراردادهای سرمایهگذاری در استارتاپها
شایعترین نوع از انواع قراردادهای سرمایهگذاری در استارتاپها عبارتند از:
قراردادهای سرمایهگذاری سهامی (Equity)
قرارداد وام قابل تبدیل به سهام (Convertible)
قرارداد سرمایهگذاری (Royalty)
پیدا کردن بهترین قرارداد سرمایهگذاری یک تصمیمی مبتنی بر اهداف کسب و کار و میزان پذیرش خطر از سوی کارآفرینان میباشد. در این راستا مشورت کردن با کارشناسان حقوقی کسب و کار که تجربه بالایی در زمینه تنظیم قراردادهای سرمایهگذاری در استارتاپها را داشته و با آنها کار کردهاند میتواند برای صاحبان کسب و کار اطمینان خاطر زیادی را پدید آورد تا بهتر متوجه شوند که چه مدل سرمایهگذاری برای آنها با توجه به شرایطشان مناسبتر است.
قرارداد وام قابل تبدیل به سهام
یکی از رایجترین راههای سرمایهگذاری در مراحل اولیه یک کسب و کار یا استارتاپها استفاده از وام قابل تبدیل به سهام است.
وام قابل تبدیل به سهام یک بدهی کوتاه مدت است که به سهام تبدیل میشود. در سرمایهگذاری اولیه بر روی کسب و کارهای نوپا این بدهی به طور معمول و اتوماتیک به سهام ممتاز تبدیل میشود. در واقع سرمایهگذار مبلغی را به صورت وام به آنها واگذار میکند و در مقابل به جای پس گرفتن این پول به همراه سود آن ، بخشی از سهام آن کسب و کار را بسته به شرایط موجود در این قرارداد در قالب سهام ممتاز در اختیار می گیرد.
از آنجایی که ارزشگذاری و ارزیابی مراحل اولیه کسب و کار تا حدودی مشکل است همچنین مذاکره با سرمایهگذاران در جهت ارزشگذاری نیز امری زمانبر و معمولا بی نتیجه است، وارد کردن سرمایه از طریق قرارداد وام قابل تبدیل به سهام میتواند این ارزش گذاری را تا زمانی که داده های بیشتری در اختیار ما قرار میگیرد و به روشن شدن ابهامات کمک می کند، به تاخیر بیندازد.