یه توضیح کوتاه ابتدا در مورد نسبیت و کوانتوم
نسبیت:دو نتیجه اساسی و اثبات شده داره اولیش اینه که سرعت نور حد سرعته یعنی بیشتر از سرعت نور غیر ممکنه و دومیش اینه که گرانش درسته که مثل نیرو عمل میکنه اما منشاش با نیروهای دیگه فرق میکنه و منشاش خمیده شدن فضا و زمانه(دنیای ما چهار بعد داره که سه بعدش با چشم دیده میشه و زمان بعد چهارمه)
کوانتوم:فیزیک ذرات زیر اتمی است و تمام یعنی مثلا معادلات حرکت و دینامیک نیوتون واسه الکترون کاربرد نداره و جدیدش لازمه
در یک ستاره دو نیرو وجود دارند یک گرانش که ستاره رو به سمت داخل میکشه و دومی انرژی همجوشی که ستاره رو به بیرون هل میده و این دوتا با هم در تعادلند و ستاره پابرجاس
حالا وقتی سوخت ستاره تموم میشه دیگه انرژی همجوشی به بیرون نیس ولی گرانش به داخل هنوز هست در نتیجه ستاره به داخل رمبش می کنه حالا اگه این رمبش بقدری ادامه پیدا کنه که شعاع ستاره به قدری کوچک بشه تا به شعاعی به نام شوارتزشیلد(افق رویداد) برسه سرعت فرار از سطحش به اندازه سرعت نور میشه وقتی به این شعاع رسید هیچ نیرویی دیگه نمیتونه رمبش رو متوقف کنه چون طبق نتیجه اثبات شده نسبیت هیچ نیرویی نمیتواند ماده را با سرعت نور حرکت دهد
در نهایت رمبش تا ابد ادامه پیدا می کند تا تمام جرم در فضایی بی نهایت کوچک با چگالی و گرانش بی نهایت به نام تکینگی فشرده شود.
حالا سوال اینجاست نسبیت می گوید اگر شعاع ستاره به شعاع شوارتزشیلد برسد هیچ نیرویی نمیتواند ماده را با سرعت نور به سمت بیرون حرکت دهد پس هیچ نیرویی نمی تواند رمبش را تا تکینگی متوقف کند و کوانتوم میگه که یک اثر جادویی و شبح وار کوانتومی که نمی دانیم چیست رمبش را متوقف خواهد کرد.
شما با کدومشون موافقید؟؟
