به نقل از گزارشاتی در آلمان، صدرنشینان جزیره می‌خواهند تیمو ورنر را در تابستان به ترکیبشان اضافه کنند. به گفته دیلی میل، جیدون سانچو هم در لیست علاقه مندی قرمز ها وجود دارد. در نگاه اول ممکن است این یک وضعیت دو راهی را برای یورگن کلوپ رقم بزند، اما در آنفیلد نیاز به هر دوی این مهاجمین بوندسلیگا حس میشود.
و نه، این یک حالتِ career در فیفا نیست!
لیورپول دارای یکی از ترسناک ترین مثلث های دنیای فوتبال است. مثلثی که شامل محمد صلاح، روبرتو فیرمینو و سادیو مانه است. آنها پیرناشدنی نیستند اما در چند سال اخیر در بهترین فرم های فوتبالی خود به سر برده اند، هر چند برخی لغزش هایشان در بعضی مواقع یورگن کلوپ را از مثلث ایده آل خودش دور کرده است.
مدافع عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در بازی برگشت نیمه نهایی فصل پیش مقابل بارسلونا به دلیل مصدومیت نتوانست از صلاح و فیرمینو بهره بگیرد. در این فصل هم وینگر مصری حدودا یک ماه از فصل را به دلیل تکل خشن حمزه چادوری، بازیکن لستر سیتی از دست داد. سادیو مانه هم با مصدومیت همسترینگی که در بازی برگشت لیگ مقابل ولورهمپتون به آن دچار شد، چند مسابقه را از دست داده است.
.png)
لیورپول در غیاب مانه، به خاطر نمایش های صلاح فقدان شماره ۱۰ خود را حس نکرده است، اما هر چه زودتر سادیو مانه به ترکیب بازگردد، برای صدرنشینان بهتر است.
خوشبختانه برای کلوپ و تیمش، مصدومیت ها برای مهاجمینش کم بوده است. ممکن است برخی نام آن را خوش شانسی بگذارند اما دیگران آن را از صدقه سر کادر پزشکی تیم، و برای مدیریت هجمه های کاری بازیکنان توسط آنها می دانند. به هر حال قرمز ها نهایتا باید به فکر مشکلات خود در زمینه وسعت خط حمله باشند.
لیورپول تعدادی بازیکن ذخیره برای حمله در اختیار دارد اما اینکه این کمیت با کیفیت هم همراه هست اغلب سوال برانگیز است.
در حالی که دیووک اوریگی خودش را به عنوان تعویض طلایی در نزد طرفداران شناسانده و تاکومی مینامینو هم تمامی فاکتور های مورد نظر برای جا پای فیرمینو گذاشتن را داراست، مجبور شدن آنها به بازی در بخش عمده مسابقات لیورپول باعث کاهش کیفیت قابل ملاحظه ای در خط آتش تیم می شود.
البته درخشش آنها در حمله لیورپول اغلب از چشم ها پنهان میماند.
علت اینکه صدرنشینان انگلستان بسیاری از بازی ها را با برد پشت سر می گذارند چیزی نیست جز صلاح، مانه و فیرمینو. آنها اکثرا بازی را برای یورگن کلوپ در می آورند. هر چند هیچکدام از آنها در آن حد قاتل نیستند که خلق یک موقعیت برای گلزنی شان کافی باشد. در سیستم مرد آلمانی، آمار خلق شده برای خط حمله تیم به طور خنده داری بالاست.
منچسترسیتی توانست سلطه بلامنازع خودش بر لیگ برتر را با دو قهرمانی متوالی شروع کند چون که توانست زیر فشار مصدومیت مهاجمینش دوام بیاورد. اگر سرجیو آگوئرو مصدوم میشد، آنها گابریل ژسوس را داشتند. اگر لروی سانه به استراحت نیاز داشت، ریاض محرز آماده حضور در ترکیب اصلی بود. اگر رحیم استرلینگ نیمکت نشین می شد، جا برای برناردو سیلوا باز می شد.
قهرمان حال حاضر باشگاه های جهان در ابتدا نمیتوانست بدین گونه رقابت کند اما حالا همه چیز تغییر کرده است. بعد از تابستان ساکت ۲۰۱۹، لیورپول پول برای خرج کردن دارد. بعد از انعقاد قرارداد با نایکی، لیورپول حتی پول بیشتری هم برای این امر دارد. با فروش امثال اوریگی، هری ویلسون و مارکو گروئیچ، قرمز ها مبلغ مورد نیاز را برای هزینه تقریبا ۱۵۰ میلیون پوندی برای خرید ورنر و سانچو را در جیب خود میبینند.
محمد صلاح می تواند پیش فصل را در ابتدای ۲۰۲۰/۲۱ به دلیل مسابقات المپیک از دست بدهد. او احتمالا همگام با سادیو مانه، ماه ژانویه را هم به خاطر جام ملت های آفریقا در انگلیس نخواهد بود. روبرتو فیرمینو هم به احتمال زیاد در کوپا آمریکای تابستان ۲۰۲۰ حاضر خواهد بود.
حتی اگر صلاح به توکیو نرود، لیورپول پیش فصل را بدون فیرمینو خواهد گذراند و شماره های ۱۰ و ۱۱ خودش را هم در ژانویه در اختیار نخواهد داشت. این یعنی زمان بازی بیش از حد معمول برای نیمکت نشین ها به دست خواهد آمد و ما مصدومیت های احتمالی و نیاز به استفاده از ترکیب چرخشی را هم در نظر نگرفتیم.
وقتی هم که ترکیب به طور کامل تحت نظر کلوپ هستند، او برای انتخاب ترکیب اصلی از این ۵ بازیکن چهار نفر را روانه بازی کند. داشتن یک بازیکن روی نیمکت که با حضور خود بازی را از این رو به آن رو میکند بدترین موقعیتی نیست که با آن روبرو شد. اگرچه سیستم اصلی یورگن کلوپ از زمان حضورش در مرسی‌ساید اکثرا ۳-۳-۴ بوده است، تاکتیسین آلمانی بار ها در طول ۱۸ ماه گذشته تیمش را با چینشِ ۱-۳-۲-۴ روانه بازی کرده است. در هر صورت وقتی صلاح به عنوان مهاجم نوک بازی میکند، لیورپول در سمت راست خط حمله خود با افت سرعت مواجه می شود. اما با حضور ورنر و سانچو، این مشکل دیگر وجود نخواهد داشت.
ورنر در لایپزیگ در ابتدا اکثرا به عنوان بال چپ به کار گرفته می شد اما به تدریج به یک مهاجم میانی تبدیل شد. حضور او در حمله به همراه یک شماره ۹ دیگر، به ورنر این اجازه را داده که از کناره ها به دفعات نفوذ داشته باشد و او این کار را به خوبی انجام می دهد. حضور او به عنوان مهاجم کناری تعجب آور نیست و تحت نظر یولیان ناگلزمن، بازی او در گاهی اوقات به سمت راست زمین هم کشیده شده است. خرید او به تنهایی توسط لیورپول به کلوپ گزینه های متعددی برای چینش خط حمله ارائه می کند.
در قبال سانچو هم تحت نظر لوسین فاوره، او اکثرا در سمت راست زمین به کار گرفته شده است اما او در این فصل در سمت چپ هم بازی کرده و همین امر باعث خلق آمار فوق العاده جیدون سانچو در این فصل بوده است. ملی پوش انگلیسی در قسمت میانی حمله هم قادر به انجام وظایف است.
لیورپول قدر مهاجمان چند پسته را به خوبی می داند. به همین خاطر است که حضور صلاح، فیرمینو، مانه، مینامینو، ورنر و سانچو در کنار هم کاملا ممکن است. همه این ها پست مورد علاقه خود را دارند اما قادر به بازی در دیگر پست های خط حمله هم هستند.
قبل از این، مرسی‌سایدی ها مجبور به فروش ستاره های خود بودند تا پول لازم برای خرید بازیکنان دیگر را به دست بیاورند. اما حالا وضعیت متفاوت است، لیورپول می تواند ورنر و سانچو را با هم بخرد و اعضای مثلث خط حمله اش را هم نگه دارد. آنها می توانند یک فصل را با هم بگذرانند، قبل از اینکه باشگاه به فکر فروش یکی از آنها بیفتد. داشتن این گزینه ها در خط حمله، می تواند خیال قرمز ها را از سلطه بر لیگ برتر در سال های آتی راحت کند.
به قلم سم مک‌گوایر از فوتبال ویسپرز
ترجمه با اندکی تغییر از خودم
