اگر در تمام مقاطع تاریخ بالاترین سطح لیگ جزیره برای هر پیروزی سه امتیاز قائل شویم، در فصل 1978.79 انگلیس شاهد مقتدرانه ترین قهرمانی حداقل 60 سال گذشته لیگ خواهیم بود.
( این مطلب در فوریه 2017 نوشته شده است!)
لیورپول با 30 پیروزی و هشت تساوی از 42 بازی با احتساب سه امتیاز برای هر بازی 98 امتیاز به دست آورد. 88 بار دروازه حریفان را باز کرد و به شکل ناباورانه ای تنها 16 بار دروازه اش باز شد. رکوردی تاریخی که تنها چلسی دوره اول خوزه مورینیو آن هم در چهار بازی کمتر توانست آن را بشکند و یک بار کمتر دروازه اش گشوده شود.
تیم گلزنان
از مجموع 15 بازیکنی که برای لیورپول در آن فصل به میدان رفتند تنها چهار نفرشان موفق نشدند گل زنی کنند که یکی از آن ها "ری کلمنس" دروازبان تیم و دیگری "سامی لی" بود که تنها 134 دقیقه برای تیم به میدان رفت. فیل تامپسون تنها بازیکن ثابت تیم بود که در آن فصل موفق به گلزنی نشد که البته طبیعی بود. او در مجموع 340 بازی در لیگ برای لیورپول تنها هفت بار موفق به گلزنی شد.
بهترین گلزن تیم کنی داگلیش بود. کینگ کنی 21 بار دروازه حریفان را فرو ریخت که البته برای تصاحب آقای گلی کافی نبود. فرانک ورثینگتون مهاجم بولتون واندرز با 24 گل آقای شد تا تیمش از رده هفدهم جدول پایین تر نرود. پس از او دیوید جانسن و ری کندی هرکدام با 16 و 10 گل بهترین گلزن های تیم بودند.
دیوار
تنها 16 گل خورده برای تیمی که تمام بازیکنان آن گل زدن را بلد بودند! این یک آمار بی نظیر و غیر قابل تکرار برای تیمی که در زمان خود از نماد های فوتبال تهاجمی و مبتنی بر مالکیت توپ بود. آلن هانسن در کنار فیل تامپسون در قلب دفاع نقش آفرینی می کردند. آلن کندی در سمت چپ و فیل نیل در سمت راست خط دفاعی فوق العاده چهار نفره را تکمیل می کردند. جانشین آن ها روی نیمکت "امیلین هیوز" اسطوره خود باشگاه بود که 16 بار و اغلب به عنوان یار جانشین به بازی می آمد و همچنان با کیفیت فصل آخر خود را در باشگاه می گذراند. او فصل بعد برای ولورهمپتون به میدان رفت تا آن ها از 68 گل خورده و رتبه هجدهم جدول با اتکا به خط دفاعی ای که 48 گل خورده بود به رتبه ششم برسند. یوهان کرایف در زندگینامه خود از خط دفاع لیورپول در آن سال به عنوان بهترین خط دفاعی تاریخ فوتبال یاد می کند.
آغازی بر اوج گرفتن
گرچه لیوپول دوبار پیش از آن قهرمان اروپا شده بود و در فصل بعدی هم برای سومین باز متوالی قهرمانی لیگ را به چنگ می آورد، اما شروع ثبت شدن آن ها به عنوان بهترین تیمی که نه تنها در دهه 80 بر اروپا حکومت کرد بلکه بعدها از آن ها به عنوان بهترین تیمی که در تاریخ بریتانیا دیده شده است، از این تیم و این فصل بود.
