هیچ چیز لذت بخش تر از نگریستن به وست فالن نیست. حس آشنایی دارد. با اینکه حتی یک بار به آنجا نرفته ام اما با دیدنش حسی به من دست میدهد که گویی سالهاست در آنجا بوده ام.
خانه. خانه من. خانه ما. خانه تمام دورتموندی ها.
در این مطلب میخواهیم به اعماق دورتموند نفوذ کنیم. به قلب آن می رسیم. همیشه می تپد و دورتموند را سر پا نگه داشته است.
معبد ما کی ساخته شد؟
استادیوم سیگنال ایدونا پارک که تا قبل از سال ۲۰۰۵، وست فالن استادیون نامیده می‌شد، به عنوان یکی از محل‌های برگزاری مسابقات جام جهانی ۱۹۷۴ ساخته شد.
تا آن زمان دورتموند بازی‌های خانگی خود را در استادیوم روته ارده (Stadion Rote Erde) برگزار می‌کرد، زمانی ابتدا طرح توسعه‌ی همان استادیوم مطرح شد اما در نهایت تصمیم بر این شد که یک استادیوم جدید ساخته شود. وست فالن استادیون به صورت رسمی در نیمه‌ی دوم آوریل سال ۱۹۷۴ با یک بازی دوستانه بین دورتموند و شالکه ۰۴ افتتاح شد. استادیوم تنها دارای یک طبقه بود که برای جای دادن ۵۴ هزار تماشاچی (۳۷ هزار نفر ایستاده) مناسب بود.
استادیوم به دلیل فرم مستطیلی‌اش در زمانی که استادیوم‌های دیگر هنوز به صورت کاسه مانند ساخته می‌شدند و البته به دلیل جایگاه‌های مجزایش نوع متفاوتی بود و نوید نسل جدیدی از استادیوم‌‌ها را می‌داد. به عنوان مثال، استادیوم Lb Rox که در اواخر دهه‌ی ۶۰ ساخته شدد بسیار شبیه به این استادیوم ساخته شده بود.البته زیادی هم شبیه نبود. پایه های آن از جنس آهن و بتن بود ولی وست فالن را عشق و اشک تشکیل میدادند.
در طول جام جهانی ۱۹۷۴، وست فالن استادیون میزبان سه بازی از مرحله‌ی گروهی و بازی مرحله‌ی دوم بین هلند و برزیل بود(۲-۰) بود. استادیوم تا اوایل دهه‌ی ۱۹۹۰ بدون تغییرات اساسی باقی ماند، اما زمانی که موفقیت‌های دورتموند افزایش یافت نیاز به توسعه‌ی آن هم احساس شد.
تغییرات از تبدیل بخشی از جایگاه ایستادن تماشاچیان به صندلی‌هایی برای نشستن شروع شد، که طبیعتا ظرفیت آن را هم کاهش می‌داد. اما در سال ۱۹۹۵ ساخت طبقه‌ی دوم در بالای جایگاه‌های شرقی و غربی مطرح شد. مدت کوتاهی پس از آن هم ساخت طبقه‌ی دوم در جایگاه‌های شمالی و جنوبی آغاز شد و در سال ۱۹۹۹ پروژه تکمیل شد. استادیوم می‌توانست ۶۸ هزار تماشاگر را در خود جای دهد و جایگاه جنوبی با ظرفیت ۲۵ هزار نفر ایستاده آن را به بزرگترین تراس در اروپا تبدیل کرده است.
توسعه‌ی بیشتر استادیوم در بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۳ انجام شد، زمانی که چهارگوشه با جایگاه‌ها به هم نزدیک شدند. دو سال بعد و در سال ۲۰۰۵، نام استادیوم به سیگنال ایدونا پارک تغییر کرد به دلیل اسپانسر آن. ظرفیت کنونی آن ۸۱,۳۵۹ نفر است (۲۵ هزار نفر ایستاده).
در سال ۲۰۰۱، وست فالن میزبان فینال جام یوفا بین دو تیم لیورپول و دیپورتیو آلاوز بود که با برتری لیورپول خاتمه یافت. در سال ۲۰۰۶، استادیوم سیگنال ایدونا پارک یکی از محل‌های برگزاری مسابقات جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان بود. استادیومی به طور موقت نامش تغییر کرد و با کاهش ظرفیتش به ۶۷ هزار صندلی، میزبان چهار بازی گروهی، یک بازی از مرحله‌ی یک شانزدهم و نیمه نهایی بین آلمان و ایتالیا (۰-۲ ) بود.
دیوار زرد؛ دورتموندی نیستید اگر به آنجا نروید
تاجی بر سر بوندسلیگا. دیوار زرد شگفت انگیز
ممکن است وقتی روی ماه نشسته اید و فنجانی قهوه در دست دارید و به زمین خیره شده اید دیوار زرد را نبینید، اما حتما صدای آن را خواهید شنید. صدایی دلهره آور
یکی از باشکوه ترین مکانهای فوتبال جهان با طول 328 فوت و ارتفاع 131 فوت ، تعداد افراد کافی برای تشکیل یک شهر را در خود جای داده است. شهری با شکوه، دلهره آور و غرور آمیز برای دورتموندی ها که باعث تخریب حریف و شکوفایی دورتموند میشود. این همان چیزی است که ما به آن افتخار میکنیم و دوست داریم جزئی از این جایگاه شگفت انگیز باشیم.
رومن وایدنفلر افسانه ای که حمایت دیوار زرد را بیشتر از خانواده اش دیده است درمورد شگفت انگیز ترین جایگاه فوتبال اروپا میگوید:
"اگر شما دشمن باشید، این شما را خرد میکند اما اگر دورتموندی باشید حمایت فوق العاده ای احساس خواهید کرد و این حس ویژه ای دارد. مهم نیست اهل چه قشری باشید. بچه مدرسه ای،پزشک،معلم یا پدربزرگ. اما قطعا با خود میگویید ما باید این حمله حریف را ناکام بگذاریم و مانع از گل خوردن تیممان بشویم."
دیوار زرد با ارزش تر از جایگاه vip است. بودن در نزدیکی تسورک،سامر،ریکن،وایدنفلر،زیگی هلد، ریدله و هاکی واتسکه حس شگفت انگیزی دارد اما تمامی دورتموندی ها آرزوی حضور در دیوار زرد را دارند. حس فوق العاده ای خواهد داشت.
برای کسانی که در بزرگترین جایگاه اروپا ایستاده اند ، می توانند احساس کنند که این سازه در زیر پاهای آنها حرکت می کند ، در حالی که برای کسانی که به آن نگاه می کنند ، به همان اندازه احساس فوق العاده دیگری نیز دارد. یورگن کلوپ ، مربی سابق دورتموند، کسی که بارها دیوار زرد را به نهایت جنون رسانده است ، در مورد تجربه دیدن تیم سابق خود در زمین گفت:
"وقتی در تونل استادیوم در حال حرکت هستید مشتاق رسیدن به آخر آن هستید. وقی بیرون می آیید، ناگهان دوباره متولد میشوید. همه چیز منفجر خواهد شد. گویی 150 هزار نفر درحال تشویق و دیوانه شدن هستند"
ترکیبی از قدرت و طراحی فن ، جایگاهی که در 2005 ساخته شد - را به منظره چشم نوازی تبدیل کرده است. وست فالن که پیش از جام جهانی فیفا 1974 ساخته شده است ، از آن زمان پس از انجام یک سری توسعه ها ، این استادیوم را با ظرفیت حدود 81000 نفر به بزرگترین استادیوم امروز آلمان تبدیل کرده است. جایگاه جنوبی - که در ابتدا 12000 جایگاه داشت - اندکی پس از موفقیت دورتموند در لیگ قهرمانان اروپا در سال 1997 ، دو برابر شد.
نشریه آلمانی اشپیگل دیوار زرد را اینگونه توصیف کرد:
"وقتی در پست ترین نقطه جایگاه هستید، تقریبا با دروازه بان همسطح هستید اما هنگامی که به بالاترین نقطه میرسید، یعنی زیر سقف، همانجایی که زاویه 37 درجه دارد، انگار در ابتدای یک پیست اسکی قرار دارید. بهتر است به پایین نگاه نکنید!"
پیتر اشتوگر، سرمربی سابق دورتموند نیز بارها از دیوار زرد تمجید کرده است:
"قطعا این غیر عادی است.این یک کلاس متفاوت است. شما واقعا در انرژی مثبت غرق خواهید شد."
توماس توخل سرمربی کنونی پاریس سنت ژرمن و سرمربی سابق دورتموند نیز گفت:
"وقتی که برای اولین بار دیوار زرد را دیدم، در چند دقیقه ابتدایی نمیتوانستم تکان بخورم. واقعا فلج شده بودم. حس فوق العاده ای داشت."
هنگامی که خبرنگار از باستین شواینشتایگر پرسید که بزرگترین ترس تو در فوتبال چیست او جواب داد:
"بدون شک از دیوار زرد دورتموند بیشتر از هرچیزی می ترسم"
قبل از شروع بازی، طرفداران دورتموند متحد میشوند و نمایشی خارق العاده از خود به جای میگذارند. بعد از گل زدن سرود معروف "هرگز تنها قدم نخواهی زد" را میخوانند و لیوان های آبجو را به آسمان پرتاب میکنند و ترکیبی از عشق و جنون را به همگان نشان میدهند. و در همان لحظه همه دورتموندی ها به دورتموندی بودنشان افتخار میکنند.
میخواهید به آنجا بروید؟ با ما همراه باشید
برای درک عشق بهترین مکان وست فالن است اما افسوس که ما دورتموندی های ایرانی خیلی به آنجا نرفته ایم.
سیگنال ایدونا پارک در جنوب دورتموند نزدیک به مرکز کنفرانس Westfalenhallen قرار دارد. مرکز شهر دورتموند و ایستگاه اصلی قطار در حدود سه کیلومتری آن است. استادیوم به وسیله‌ی ماشین از هردو مسیر B۱ (شمال، شرق و غرب) یا B54 (جنوب) قابل دسترس است. اگر از B1 می‌آیید، خروجی Im Rabenloh را پیش بگیرید، استادیوم در حدود چندصد متری جنوب قرار دارد. اگر از B54 می‌آیید، خروجی An Der Buschmuhle را پیش بگیرید، به سمت شرق برانید تا به یک پیچ برسید که آن را دور زده و به Strobelallee وارد شوید، سپس مستقیم حرکت کنید تا به استادیوم برسید.
سیگنال ایدونا پارک به راحتی از طریق قطار نیز قابل دسترس است. از ایستگاه اصلی قطار دورتموند در مرکز شهر در عرض پنج دقیقه شما به محلی میرسید که به یک پیاده‌روی کوتاه تا استادیوم نیاز است. قطارها معمولا سه تا چهار بار در ساعت حرکت میکنند. گزینه‌ی دیگر این است که شما مترو(U-Bah) سوار شوید و در ایستگاه وست فالن پیاده شوید از آن ایستگاه تا استادیوم پنج دقیقه پیاده‌روی لازم است. هردو خط ۴۵ و ۴۶ به این ایستگاه می‌روند.
در روزهای مسابقه، یک سرویس مخصوص وجود دارد که تا ایستگاه استادیوم می‌رود که نسبت به دیگر ایستگاه‌ها بسیار به استادیوم نزدیک است. بعلاوه با خط ۴۲ مترو (U-Bahn) می‌توانید به ایستگاه Theodor-fliedner - Heim بروید که از آنجا برای رسیدن به ورزشگاه کمی بیشتر به پیاده‌روی نیاز است.
سیگنال ایدونا پارک به راحتی از طریق قطار نیز قابل دسترس است. از ایستگاه اصلی قطار دورتموند در مرکز شهر در عرض پنج دقیقه شما به محلی میرسید که به یک پیاده‌روی کوتاه تا استادیوم نیاز است. قطارها معمولا سه تا چهار بار در ساعت حرکت میکنند. گزینه‌ی دیگر این است که شما مترو(U-Bah) سوار شوید و در ایستگاه وست فالن پیاده شوید از آن ایستگاه تا استادیوم پنج دقیقه پیاده‌روی لازم است. هردو خط ۴۵ و ۴۶ به این ایستگاه می‌روند.
در روزهای مسابقه، یک سرویس مخصوص وجود دارد که تا ایستگاه استادیوم می‌رود که نسبت به دیگر ایستگاه‌ها بسیار به استادیوم نزدیک است. بعلاوه با خط ۴۲ مترو (U-Bahn) می‌توانید به ایستگاه Theodor-fliedner - Heim بروید که از آنجا برای رسیدن به ورزشگاه کمی بیشتر به پیاده‌روی نیاز است.
اقامتگاه، غدا و صد البته نوشیندنی های بی نظیر
سیگنال ایدونا پارک در کنار مرکز کنفرانس Westfalenhallen قرار دارد و این بدین معناست که تعداد کمی هتل کاملا نزدیک به استادیوم وجود دارند. Mercure Hotel Dortmund Messe درست رو به روی استادیوم قرار دارد و چشم‌انداز خوبی هم دارد. Arcadia Grand Hotel و Steinberger Dortmund هم دیگر انتخاب‌ها هستند. انتظار پرداخت شبی بیش از ۱۰۰ یورو را داشته باشید. اما هتل‌های Gildenhof و B&B Hotel Dortmund Messe انتخاب‌های ارزان‌تری هستند. برای اطلاع از تمامی هتل‌های نزدیک به سیگنال ایدونا پارک اینجا را چک کنید.
از آنجایی که استادیوم از مرکز شهر دورتموند قابل دسترس است، بنابراین شما می‌توانید در مرکز شهر هم اقامت داشته باشید. شاید دورتموند خیلی شهر جذابی نباشد، اما گزینه‌های سرگرمی بیشتری در شهر نسبت به حوالی استادیوم وجود دارد و هتل‌های ارزان‌تری هم در آنجا یافت میشوند. برای اطلاع از تمامی این گزینه‌ها این سایت را بررسی کنید.
اگر شما قصد دارید بیش از یک روز بمانید، احتمالا دوسلدورف انتخاب بهتری است برای یافتن محل اقامت. S-Bahn(نوعی قطار سریع السیر که بیشتر در آلمان معمول است و با این نام شناخته میشود) خط S1 و قطارهای منطقه‌ای از طریق ایستگاه اصلی قطار دورتموند هردو شهر را به هم متصل میکنند.
بلیط بازی ها، کلید هایی کاغذی برای گشودن دروازه عشق
خریداری بلیط بازی‌های دورتموند به صورت آنلاین، توسط شماره تلفن ۰۰۴۹۱۸۰۵۳۰۹۰۰۰ (بلیط آنلاین )، یا به صورت حضوری از BvB Fanwelt یعنی فروشگاه باشگاه در استادیوم یا یکی از مراکز فروش در منطقه‌ی دورتموند امکان پذیر است.
موفقیت‌های اخیر دورتموند سبب شده است که تمامی بلیط‌های بازی این تیم در ورزشگاه سیگنال ایدونا استادیون به طور کامل برای هر مسابقه به فروش برسد و در بیشتر بازی‌های لیگ هم بلافاصله پس از آنکه بلیط‌ها برای فروش گذاشته میشود به طور کامل خریداری میشوند.البته در این ایام فقط قادر به فروش 10 هزار بلیط است.
بنابراین توصیه‌ی من این است برای خرید بلیط برنامه ریزی دقیقی داشته باشید و زمانی که بلیط‌ها برای فروش گذاشته میشوند نسبت به خرید اقدام کنید. در برخی موارد که بلیط‌ها به طور کامل فروخته نشده‌اند، می‌توانید در باجه‌ی بلیط فروشی در استادیوم در حدود چهار ساعت و نیم قبل از شروع مسابقه آن را تهیه کنید.
رنج قیمت بلیط‌ها از ۳۱.۲۰ یورو برای یک صندلی در گوشه‌های بالا تا ۵۴.۴۰ یورو برای یک صندلی مرکزی در جایگاه اصلی متغیر است. بلیط برای جایگاه جنوبی (محل ایستادن) ۱۶.۷۰ یورو قیمت دارد. قیمت بلیط‌ها برای بازی‌های مقابل شالکه و بایرن ۲۰ درصد افزایش می‌یابند.البته این قیمت ها برای الان نیست و ممکن است به دلیل محدودیت حضور تماشگران قیمت ها تغییر کرده باشد.
نقشه صندلی های وست فالن:
تور استادیوم بورسیا دورتموند؛یکی از پردرآمدترین های باشگاه!
در این ایام، تور وست فالن محدودیت هایی دارد اما به طور کلی به شرح زیر می باشد:
باشگاه بورسیا دورتموند توری را در نظر گرفته که شامل بازدید از اتاق‌های رختکن، تونل عبور بازیکنان، مناطق VIP، محل مصاحبه (mixed zone) ، زندان استادیوم و موزه‌ی باشگاه دورتموند یا Borusseum club museum (شامل اتاق کاپ‌ها).
تور در حدود ۹۰ دقیقه طول می کشد یا ۱۲۰ دقیقه برای تورهایی که بازدید از جایگاه جنوبی را نیز دارند. تور معمولا دو یا سه بار در روز و اغلب در ساعات ۱۲ ظهر، ۲ بعدازظهر، ۴ بعداز ظهر است البته در فصل‌های مختلف برنامه ریزی متفاوت است. در آخر هفته‌ها هم یک تور اضافه وجود دارد که تور به زبان انگلیسی را نیز دربردارد.
در روزهای مسابقه هیچ توری وجود ندارد. موزه‌ی باشگاه هم روزانه از ساعت ۱۰ صبح تا ۶ بعدازظهر باز است. بلیط‌ها به صورت آنلاین هم قابل خریداری هستند، در Borusseeum یا در هر یک از مراکز فروش بلیط روز مسابقه در منطقه‌ی دورتموند.
قبل از شروع تور هم می‌توانید بلیط ها را تهیه کنید. البته ظرفیت هر تور ۴۰ نفر است بنابراین بهتر است زودتر از شروع تور در محل باشید. قیمت تور ۱۲ یورو است که شامل بازدید از موزه نیز میشود.
برای اطلاعات بیشتر با شماره‌ی تماس بگیرید 004923190206600 یا به این آدرس ایمیل بزنید stadiontour@bvb.de.
امیدوارم لذت برده باشید.
پی نوشت: قسمتی از مطلبو از سایت خوب "کجارو" آوردم چون حقیقتا خیلی درمورد موقعیت مکانی و شرایط تور ها اطلاعات نداشتم.
