The Great Joseخب. خداروشکر رفتیم بالا همونطور که انتظارش میرفت.
بازیکنایی هم که بهشون کمتر بازی میرسید محک خوردن.
دله آلی نفر اول زمین بود بنظرم.
تموم توپ ها به وینیسیوس ختم میشد که اونم عالی کار کرد.
رودون بدک نیس. اما من تانگانگا رو ترجیح میدم.
دیویس و گدسون قابل قبول بودن.
سیسوکو خوب و جنگنده.
مورا پر تلاش و متعهد.
گرت بیل هم که باید مراقب میبود توی همچین زمین داغونی مصدومیت تشدید نشه و بیشتر واسش در حد یه تمرین نسبتا پر فشار درون تیمی بود.
خلاصه جلوس همچین تیمایی هیچوقت بازی به اون آسونی ها که همه فکر میکنن نیس.این بازیکنا 100درصدشون رو میذارن جلوی تیمای بزرگ لیگ تا شاید یه جرقه باشه تو کریرشون.
ضمنا هیچگونه آنالیزی نمیشه روی این تیما انجام داد و همیشه باید عنصر غافلگیری رو در نظر داشت.
بماند که سطح زمین هاشون چقدر بده و بازی تاکتیکی چقدر توی این شرایط سخته.
جوون های تیم هم خودی نشون دادن خداروشکر.
فقط من موندم این گواردیولا چکار کرد با این جو هارت که یه شبه یکی از 3 دروازبان برتر اروپا در زمان خودش تبدیل شد به علیرضا حقیقی....!!
این هنر فقط از گواردیولا بر میومد و بس...!!
حتی جلوی یه تیمی مثه مارین هم اعتماد به نفس نداره بنده خدا.
خیلی دوس داشتم اوج بگیره. اما با این وضعیت میترسم بلایی که پارسال میشل وُرم سرمون آورد جلوی نوریچ رو جو هارت در یکی از بازی های که توی گل میمونه سرمون بیاره. (نمونش بازی رفت جلو آنتورپ)
امیدوارم در مراحل بالاتر لیگ اروپا و جام حذفی مجددا کاپیتان لوریس توی گل بمونه.