|
به نام آفریننده قلم
بررسی تیم های حاضر در مسابقات قهرمانی اسیا 1970
|
تیم تاج در سال ۱۹۷۰ موفق شد در جام باشگاه های آسیا به قهرمانی برسد و تیم اول آسیا در آن سال لقب بگیرد. نسل جدیدی از هواداران فوتبال معتقدند که قهرمانی تاج در آسیا با حضور تیم های درجه 3 و ضعیف برگزار شده است. اکنون با بررسی آمار و اسناد بین المللی صحت یا کذب بودن این مسئله را بررسی خواهیم کرد. همچنین در طول پست های 8 گانه تمامی شبهات پیرامون قهرمانی های آستقلال در آسیا را پاسخ خواهیم داد.
| کشورهای صاحب فوتبال آسیا در آن مقطع |
ابتدا میخواهیم بدانیم کشورهای ابر قدرت فوتبال آسیا در آن زمان چه کشورهایی بوده اند، به همین دلیل در بازه طولانی ۳ دهه ای آمار کشورهای آسیایی را بررسی میکنیم. آمار رقابت های رسمی در ۵ دسته اصلی جام ملت های آسیا، المپیک آسیایی، انتخابی المپیک جهانی، انتخابی جام جهانی و فینالیست های جام باشگاه های آسیا در ۳ دهه ۵۰ و ۶۰ و ۷۰ میلادی به شرح زیر است:
جام ملت های آسیا ۱۹۵۶-۱۹۷۶
منبع >>> برای لینک مستقیم کلیک کنید
المپیک آسیایی ۱۹۵۰-۱۹۷۸
منبع >>> برای لینک مستقیم کلیک کنید
قهرمانی انتخابی المپیک ۱۹۵۲-۱۹۷۶
منبع >>> برای لینک مستقیم کلیک کنید
حضور در جام جهانی ۱۹۳۸-۱۹۷۸
منبع >>> برای لینک مستقیم کلیک کنید
فینالیست های جام باشگاه های آسیا ۱۹۶۷-۱۹۷۲
منبع >>> برای لینک مستقیم کلیک کنید
برترین کشورهای صاحب فوتبال در سه دهه میلادی ۵۰، ۶۰ و ۷۰
با بررسی ۵ تورنمت رسمی آسیایی بر اساس ثبات و عنوان، جدول زیر از قدرمندترین تیم های آسیا در آن زمان فهرست میشود:
*کشورهای دارای نماینده در جام باشگاه های آسیا ۱۹۷۰
کشورهای صاحب فوتبال در آن زمان اسراییل و ایران و کره جنوبی و تایوان و مالزی و برمه و هند و اندونزی بودند. همونطور که مشاهده میکنید خبری از تیم های عربستان و قطر و امارات نیست . چین و ژاپن هم مدعیان بزرگی نبودند و با گذشت زمان مطرح شده اند.
با این حال سه کشور قدرتمند کره جنوبی، تایوان و برمه نماینده ای نداشتند که در ادامه علل و تاثیر آن را بررسی خواهیم کرد.
| کشورهای دارای نماینده در جام باشگاه های آسیا ۱۹۷۰ |
هر چند که در بخش قبل قدرت های وقت آسیا در آن زمان را با آمار نشان دادیم ولی اکنون به بررسی تک به تک کشورهای دارای نماینده در جام باشگاه های آسیا ۱۹۷۰ میپردازیم:
اندونزی: اندونزی نخستین کشوری از آسیا بود که جواز حضور در جام جهانی را کسب کرد. اندونزی مجددا در سال ۱۹۵۸ جواز حضور در جام جهانی را کسب کرد. همچنین چند ماه بعد از قهرمانی باشگاه های آسیا ۱۹۷۰ تیم ملی اندونزی تیم ملی ایران را در بازی های آسیایی حذف کرد.
صفحه رسمی فیفا >>> کلیک کنید
هندوستان: هندوستان نیز در آن زمان جزو تیم های صاحب عنوان در آسیا بودند و در جام ملت های ۱۹۶۰ موفق شد ایران را حذف کند و تیم ملی هندوستان در سال ۱۳۳۸ در دو بازی با پنج گل تیم ملی ایران را شکست داد. همچنین نخستین کشور آسیایی که به المپیک صعود کرد هند بود.
صفحه رسمی AFC >>> کلیک کنید
مالزی: اولین فینالیست باشگاهی آسیا از کشور مالزی بود که باشکست نماینده کره جنوبی به فینال رسید. مالزی ۱۹۷۲ با شکست کره جنوبی و ژاپن به المپیک مونیخ صعود کرد. در المپیک ایالات متحده امریکا را شکست داد به مراکش و آلمان باخت و بخاطر تفاصل 1 امتیاز گل نکرد.
صفحه رسمی فیفا >>> کلیک کنید
لبنان: لبنان ابر قدرت غرب آسیا به شمار میرفت و در حضور تیم ملی اسپانیا و ایتالیا و مصر به مقام سومی جام کشورهای مدیترانه ای میرسید و تیم دوم تمام کشورهای عربی میشد.
صفحه آرشیو جهانی >>> کلیک کنید
تایلند: تایلند کشور پیشرفته و ثروتمند فوتبال در دهه شصت و هفتاد میلادی به حساب می آمد و هشتاد درصد میزبانی ها را از سوی AFC دریافت میکرد. تای فارمرز بانک تایلند سالها بعد توانست دبل قهرمانی در آسیا کند و قهرمان جام بین قاره ای آسیا-آفریقا شود . نخستین فینالیست ورژن جدید لیگ قهرمانان آسیا نیز پلیس ترو تایلند بود. تایلند ثروتمند در آن زمان چندین بار به المپیک صعود کرد.
صفحه گلوبال اسپورت >>> کلیک کنید
اسراییل: در ۴ دوره ابتدایی جام باشگاه های آسیا نمایندگان اسراییل همیشه در فینال بودند و بجز این دوره در بقیه ادوار قهرمان شدند. اسراییل در همین سال به جام جهانی صعود کرد و از ایتالیا امتیاز گرفت. اسراییل همچنین در 1964 قهرمان جام ملت های آسیا شد.
صفحه آرشیو جهانی >>> کلیک کنید
| بررسی تیم های حاضر در جام باشگاه های آسیا ۱۹۷۰ |
توجه به اینکه ثابت کردیم در آن سالها کشورهای صاحب قدرت به آسیا نماینده داده اند و به طبع قهرمان هر کشور در مسابقات حاضر میشده شاید احتیاجی نباشد که قدرت تیم ها را نیز اثبات کنیم اما اکنون به بررسی و معرفی کامل تیم های حاضر در جام باشگاه های آسیا که با تاج بازی کرده اند میپردازیم:
اولین باشگاهی که قهرمان آسیا شد. این باشگاه در حضور نمایندگان مالزی و کره جنوبی و هنگ کنگ و تایلند و... قهرمان آسیا شد و تنها شکست این باشگاه در تاریخ آسیا مقابل تاج رقم خورده. قدرت باشگاه های اسراییلی در آن زمان بر کسی پوشیده نیست. حتی این تیم در لیگ قهرمانان اروپا و لیگ اروپا در سال های اخیر چلسی و آث میلان و پاریسن ژرمن و بنفیکا را شکست داده است.
مدان نیز با داشتن بازیکنانی نظیر اوجانگ، یحیی، گری، جوسو اردی، ادریس، بصری و ...اکثریت تیم ملی اندونزی را تشکیل میداد که دقیقا ۸ ماه بعد با تساوی مقابل ایران، این تیم را در المپیک آسیایی حذف کرد. ایرانی که در آن زمان علی پروین و کلانی و آشتیانی و کاشانی را از پرسپولیس در اختیار داشت.
هومنتمن تیم قابل احترام آن دوران که بارها توسط شاهین و تاج برای مسابقات دعوت میشد و روزگاری لقب قویترین تیم خاورمیانه را یدک میکشید (روزنامه اطلاعات ۲۵ آبان ۱۳۳۴) و تا سال ۱۹۷۶ در میان لیگ های خاورمیانه پرافتخارترین تیم بود.
فوتبال مالزی در آن سالها در اوج خود قرار داشت به طوری که در مسابقات انتخابی المپیک مونیخ که در ان زمان تیم های ملی با تیم اصلیشان حاضر میشدند با شکست دادن کره جنوبی و ژاپن به المپیک صعود کرد و شش بازیکن اصلی تیم مالزی از سلانگور بودند. همچنین سلانگور در سال ۱۹۶۷ با شکست دادن نماینده کره جنوبی به اولین فینالیست آسیا تبدیل شد که البته در بازی فینال با اختلاف یک گل بازی را به هاپوئل واگذار کرد.
| آیا نبود نمایندگان کره جنوبی تایوان و برمه سطح مسابقات را کاهش داد؟ |
روزنامه اطلاعات 6 فروردین 1349، صفحه 7
سهمیه رقابت های آسیایی برای کشورها توسط AFC بر اساس رنکینگ منطقه ای وقت آسیا انجام میشد . همچنین بر اساس توانایی میزبانی تعداد تیم ها توسط AFC مشخص میشد. تمامی ۸ کشور واجد سهمیه توسط AFC تایید و انتخاب شده بودند و نبود چند کشور مدعی به سطح آن لطمه نزده. چیزی که روزنامه فوق به آن تاکید ویژه داشته.
برخلاف قدرت بینظیر ملی برمه در آن زمان، این کشور سرمایه کافی برای داشتن ساختار باشگاهی منظم را نداشته. و اکثر تیم های برمه ای آماتور بودند و به طبع نمیتوانستند در جام باشگاه ها چندان موثر باشند. باشگاه های برمه ای در هر 4 دوره اول جام باشگاه های اسیا نتوانستند نماینده ای داشته باشند.
کره جنوبی از نظر باشگاهی یک کشور قدرتمند بود، لکن در برابر ۳ قدرت اصلی باشگاهی یعنی ایران و اسراییل و مالزی همیشه بازنده بوده. دلیل این امر ساختار غیر حرفه ای و باشگاهی لیگ آماتور کره بود. و غالب تیم ها منطقه ای و نهادی (پلیس، ارتش، دانشگاه و...) بودند. به نتایج زیر دقت بفرمایید.
نیمه نهایی آسیا ۱۹۶۷: سلانگور مالزی ۱-۰ تنگستن کره جنوبی
فینال آسیا ۱۹۶۹: مکابی تل آویو ۱-۰ یانگزی کره جنوبی
مرحله گروهی آسیا ۱۹۷۱: تاج ۲-۱ ارتش کره جنوبی
رده بندی آسیا ۱۹۷۱: تاج ۳-۲ ارتش کره جنوبی
نتایج فوق به خوبی نشان می‌دهد علیرغم شایستگی نمایندکان کره جنوبی هیچ گاه در برابر نمایندگان ایران و اسراییل موفق نبوده و احتمال تاثیر گذاری آن در جام باشگاه های اسیا ۱۹۷۰ که در تهران بود بسیار کم بوده است.
تایوان: تایوان نیز علیرغم قدرت نمایی در عرصه ملی هیچ گاه نتوانست در عرصه باشگاهی مجوز های لازم برای حضور در رقابت های قاره ای را کسب کند و در 4 دوره اول جام باشگاه ها حتی یکبار موفق به داشتن نماینده نشد.
قدرت در فوتبال یک اصل متغییر است و با گذشت زمان تیم های قوی دچار افت میشوند و تیم های نوظهور پدید میایند. روزگاری مجارستان قدرت اصلی فوتبال جهان بود و آلمان و ایتالیا با ۸ گل و ۷ گل سلاخی میکرد. پس در آن مقطع قدرت مند بوده اگر چه اکنون آنچان نشانی از ان نیست. در آسیا نیز در آن زمان ژاپن و چین و عربستان و قطر و امارات مدعی نبودند یا فوتبال رسمی نداشتند و تیم هایی مثل اسراییل، کره جنوبی، برمه، هند، مالزی و اندونزی از سطح فنی بالاتری برخوردار بودند.
با سپاس از تیم آبیته
