تاریخچه دربی تهران؛ قسمت بیست و پنجم

بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی بیست و پنجم؛ استقلال پرویی در تساوی 85 هزار نفری

حسین خسروی 08/12/2021 - 22:09 مشاهده پروفایل

2,061 مشاهده / 5 دیدگاه 5 7

بازی تیم های استقلال و پرسپولیس که تحت عنوان دربی تهران شناخته می شود به عنوان یکی از بزرگترین دربی های جهان به شمار می آید و تاریخچه تقابل این دو تیم پر بوده از اتفاقاتی که به خوبی اثبات می کند «دربی فراتر از یک بازی است»...

تیم های استقلال و پرسپولیس تاکنون 96 بار با هم بازی کرده اند و اولین دیدار این دو تیم هم به سال 1347 بر می گردد. در طول مقاطع زمانی مختلف گمانه زنی های زیادی در مورد تعداد دربی ها یا اتفاقی که در آن رخ داده است می شود و حالا رسانه طرفداری در این سلسله مطالب به مرور کامل و جامع تاریخچه دربی تهران می پردازد...

به گزارش طرفداری،‌ٰ وقتی در پاییز سال 59 رقابت های فوتبال باشگاهی تعطیل و کشور درگیر جنگ تحمیلی شد کمتر کسی تصور می کرد که فوتبال ایران دوباره کمر راست کند. اما خیلی زود و در خرداد ماه سال بعد بازیهای فوتبال باشگاه های تهران از سر گرفته شد. در شرایطی که فوتبال ملی کشورمان کماکان در حالتی نیمه تعطیل به سر می برد، مشتاقان فوتبال تنها رقابت های جام باشگاه های تهران را برای دیدن ستارگان مورد علاقه خود در مستطیل سبز داشتند.

نمایی از مراسم ابتدایی دربی بیست و پنجم و شعارهایی درباره جنگ و انقلاب
**(دنیای ورزش - 25 مهر 1360)**

بازی ها در خرداد 1360 با حضور 14 تیم آغاز شد و طبق برنامه تیمها در سیزده هفته باید به مصاف هم می رفتند و خبری از بازی های برگشت نبود. پرسپولیسی ها که در حال یک تغییر نسل بزرگ بودند با تیمی نسبتا جوان و بازیکنانی کمتر آشنا برای فوتبال دوستان وارد بازی ها شد. استقلالی ها هم که دستخوش تغییر و تحولات وسیعی در عرصه مدیریتی شده بودند برای قهرمانی در اولین رقابت های رسمی فوتبال باشگاهی بعد از انقلاب پا به این عرصه گذاشتند. طبق برنامه از پیش تعیین شده دربی بیست و پنجم در هفته دهم بازی ها و تنها سه هفته مانده به پایان باید در ورزشگاه آزادی برگزار می شد. تا پایان بازی های هفته نهم، تیم هما با ستارگانی که به خدمت گرفته بود با حاشیه امنیتی مناسب و کسب 16 امتیاز در صدر جدول قرار داشت و استقلال 13 امتیازی تیم دوم رقابت ها بود. پرسپولیسی ها هم که تنها 11 امتیاز کسب کرده بودند با رتبه ششم جدول پا به میدان دربی بیست و پنجم گذاشتند.

مسابقه استقلال - پرسپولیس با حضور 85 هزار تماشاگر نقطه عطفی در تاریخ فوتبال بعد از انقلاب بود و بزرگترین روزهای فوتبال گذشته را با بعدی وسیع تر و به دور از تبلیغات کاذب و گمراه کننده به یادآورد، این بضاعت انسانی باید از طریق ورزش نیروی محرک برای سوق دادن ایران اسلامی به سوی ثبات و پایداری هرچه بیشتر و ایجاد یک جامعه سالم باشد. این تصویر علاوه بر آنکه بازیکنان دو تیم را نشان می دهد، نمایانگر حضور مردم در صحنه است
**(کیهان ورزشی - 2 آبان 1360)**

ایستاده از چپ به راست: قلیچ، فتح آبادی، کاشی نژاد، مایلی کهن، پنجعلی و درخشان
نشسته از چپ به راست: طهماسبی، پروین، عرب شاهی، کارگر و عبادزاده
**(کیهان ورزشی - 25 مهر 1360)**

ایستاده از چپ به راست: فریبا، شاهرخ بیانی، شاهین بیانی، دسترس، حجازی، رجبی
نشسته از چپ به راست: مراغه چیان، حاجیلو، برهان زاده، نعلچگر، چنگیز
**(کیهان ورزشی - 25 مهر 1360)**

این بازی به جز لباس های پرویی استقلالی ها که در آن زمان طرحی نوآورانه تلقی میشد یک ویژگی منحصر به فرد دیگر هم داشت و آن انبوه تماشاچیانی بود که از ساعتها قبل سکوهای ورزشگاه آزادی را پر کرده بودند به شکلی که وقتی آقای صالحی برای شروع مسابقه در سوت خود دمید چیزی در حدود 85 هزار نفر از شدت هیجان استادیو مآزادی را منفجر کردند. این آمار رکورد حضو تماشاگران در یک رقابت ورزشی بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی را شکست.

حضور بیش از 85 هزار نفر برای تماشای دربی بیست و پنجم
**(دنیای ورزش - 25 مهر 1360)**

بازی در دقایق ابتدایی تحت تاثیر جو ورزشگاه آزادی بود و موقعیتی روی هیچ کدام از دروازه ها خلق نشد اما از دقیقه دوازدهم این سرخپوشان بودند که حملات خود را آغاز کردند. در این دقیقه عباس کارگر هافبک تند و تیز پرسپولیسی ها با یک نفوذ سریع و عبور از مدافعان استقلال توپ را در محوطه جریمه استقلال به علی پروین رساند. پروین با یک حرکت غافلگیر کننده پاس کارگر را برای حمید درخشان که در سمت مقابل مترصد دریافت توپ بود رها کرد اما ضربه موجی و زیبای درخشان با اختلافی اندک از بالای دروازه به بیرون رفت. این موقعیت پرسپولیسی ها با دو حمله حریف به خوبی پاسخ داده شد. تنها دو دقیقه بعد شوت سرکش برهان زاده را وحید قلیچ به زیبایی مهار کرد و چند دقیقه بعد روی اشتباه پنجعلی چیزی نمانده بود که دسترس گل برتری استقلال را به ثمر برساند که با دخالت قلیچ و جاگیری مناسب طهماسبی این موقعیت هم از دست آبی پوشان رفت.

صحنه درگیری عزیز دسترس و کاشی نژاد بر سر توپ در میانه میدان
**(دنیای ورزش - 25 مهر 1360)**

علی پروین در حال شلیک توپ می باشد و برهان زاده نگران سرنوشت آن

بعد از این دقایق باز هم این پرسپولیسی ها بودند که توپ و میدان را در اختیار گرفتند و با ارائه یک بازی هجومی کرنرهای متعددی را بدست آوردند. خطرناک ترین این کرنرها در دقیقه 28 توسز مایلی کهن به صورت کوتاه زمینی روی دروازه استقلال فرستاده شد که شوت ضیا عربشاهی به تور کنار دروازه برخورد کرد و گلی در پی نداشت. یک دقیقه بعد حمید درخشان از جناح چپ نفوذی را انجام داد و توپ را به سمت راست زمین جایی که مایلی کهن حضور داشت فرستاد. محمد مایلی کهن بعد از مهار توپ غلامرضا فتح آبادی، یار سابق استقلالی ها را که حالا در خدمت تیم پرسپولیس بود، صاحب موقعیت شوت زنی کرد اما ضربه زیبای این مهاجم با عکس العمل تماشایی ناصر حجازی راهی کرنر شد. در دقیقه سی و چهارم باز هم این ناصر حجازی بود که این بار به کمک تیر دروازه مانع از گلزنی غلامرضا فتح آبادی شد.

غلامرضا فتح آبادی، ستاره دیروز استقلال و امروز پرسپولیس

در این صحنه و در پی یک رفت و برگشت توپ بین مدافعان و مهاجمان دو تیم ضربه غافلگیر کننده فتح آبادی چیزی نمانده بود که وارد دروازه استقلال شود اما نوک انگشتان حجازی و در ادامه پایه تیر عمودی دروازه مهاجم سرخپوش را ناکام گذاشت. آخرین موقعیت بازی در نیمه اول هم سهم پرسپولیسی ها بود. در فاصله چهار دقیقه به پایان بازی در این نیمه ضربه سر زیبای طهماسبی در دستان ناصر حجازی آرام گرفت تا دو تیم با تساوی بدون گل زمین مسابقه را ترک کنند.

وحشت بزرگ استقلال از پروین بود. هرگاه پروین پا به توپ می شد بلافاصله 3 یا 4 استقلالی بالای سرش حاضر بودند تا به هر عنوانی که شده است او را از کار بیندازند. عکس پروین را نشان می دهد که پا به توپ در حال حرکت است و 3 سفیدپوش استقلال شماره 5 رجبی، فریبا و کمی دورتر مراغه پیان در تعقیب او هستند
**(دنیای ورزش - 18 مهر 1360)**

با آغاز نیمه دوم در ترکیب استقلال رضا احدی جانشین شاهرخ بیانی شد. این تغییر تاکتیکی از سوی مربیان استقلال باعث شد تا آبی پوشان کنترل میانه میدان را از پرسپولیسی ها بگیرند و با حرکات تکنیکی رضا احدی جوان موقعیت گلزنی متعددی را روی دروازه وحید قلیچ خلق کنند. اولین خطر جدی این نیمه در دقیقه 61 روی ارسال عبدلعلی چنگیز شکل گرفت که البته با نوک پای کاشی نژاد تغییر مسیر داد وگرنه دسترس در روی نقطه پنالتی اماده گل کردن این پاس تماشایی بود.

در دربی جنگ تن به تن مهره ها دیدنی تر از بازی گروهی بود. در عکس چنگیز با پیراهن سفید با عربشاهی پیراهن تیره هافبک پرسپولیس بر سر یک توپ درگیر هستند. کمی دورتر فریبا ناظر این صحنه است
**(دنیای ورزش - 18 مهر 1360)**

شش دقیقه بعد برهان زاده یک موقعیت عالی برای استقلالی ها را با ضربه ای کم دقت از دست داد. در این دقایق بود که استقلالی ها دومین تعویض خود را هم انجام دادند. به دستور حسن عضدی سرمربی استقلال، پرویز مظلومی در شصت و ششمین دقیقه جایگزین برهان زاده در خط حمله این تیم شد. با این تعویض حالا استقلالی ها با دو مهاجم به بازی ادامه می دادند و در عین حال فضا در جناح راست برای نفوذهای نعلچگر باز می شد. اولین نتیجه این تعویض عالی در دقیقه 70 مشاهئه شد. سانتر تماشایی نعلچگر با ضربه سر مظلومی خطرناک از کنار دروازه وحید قلیچ به بیرون رفت. 7 دقیقه بعد در ادامه یک حمله همه جانبه شوت بهتاش فریبا از پشت محوطه جریمه به مدافعان سرخپوش اصابت کرد و در برگشت به پرویز مظلومی رسید. ضربه مظلومی دقیق تر بود اما این بار وحید قلیچ با یک عکس العمل خیره کننده توچ را به کرنر فرستاد. این شاید آخرین بخت جدی گلزنی دو تیم بود. علی رقم اینکه در چند صحنه وحید قلیچ با خروج های شجاعانه مهاجمان حریف را روی هوا مغلوب کرد و همچنین خیمه سنگین پرسپولیسی ها در دقایق پایانی روی دروازه استقلال موقعیت هایی را نسیب این تیم کرد اما در سیزده دقیقه پایانی بازی هم توپی از خط دروازه ها نگذشت تا این بازی با تساوی بدون گل به پایان برسد.

در این بازی درخشان و فریبا در شمار بهترین های تیم های خود بودند. صالحی داور مسابقه هم چنان عالی قضاوت کرد که می توان او را مرد برتر میدان نامید. صالحی که در این صحنه پا بپای توپ داران می دود نشان داد که سطح قضاوت بعضی از داوران ما چنان بالاست که قادرند در صحنه های بین المللی نیز شاخص باشند
**(کیهان ورزشی - 25 مهر 1360)**

با این تساوی تغییری در جایگاه تیم ها در جدول رده بنده ایجاد نشد و این تیم هما بود که با این تساوی به قهرمانی امیدوارتر شد چراکه در هفته آینده باید به مصاف استقلالی میرفت که با این تساوی امیدش برای کسب عنوان قهرمانی را تا حدود زیادی از دست داده بود.