به نام خدا
بعد از مدت ها تصمیم گرفتم یه پست بذارم و امیدوارم ک هنوز کسایی توی سایت وجود داشته باشن ک به این نوع اطلاعات علاقه من باشن .
به طور کلی مهاجما به چند دسته تقسیم میشن و شرح وظایف هر بازیکن با بازیکن دیگه متفاوته .
البته شرح وظایف هر بازیکن فقط به نوع بازی فردی خودش ربط نداره و به تیم خودی و حریف و رقابتی ک در اون حضور داره مرتبط میشه .
گاهی اوقات شرایط جوری میشه ک یک مهاجم باید برگرده توی زمین خودی و دفاع کنه لذا هر چیزی ک اینجا راجبش صحبت میشه بصورت نسبی هست و صد در صدی نیست . بازیکن های توی کریرشون عموما سبک بازی ، شرح وظایفشون با گذر زمان تغییر میکنه لذا توی هر مبحثی از هر بازیکنی بخوام اسم ببرم مقطعی ک توی اون پست درخشش داشته هم ذکر میکنم .
پست های تهاجمی و انواع اون ها :
۱_ وینگر
وینگر ها به سه دسته تقسیم میشن ، وینگر های سنتی ، وینگر های مدرن و وینگر های کامل .
۲_ مهاجم دوم یا second striker :
ک اینها هم به دو دسته تقسیم میشن
دسته ی اول hole player
دسته ی دوم creative playmaker
۳_ شماره ۹ کاذب یا false 9
ک اینها هم دقیقا مثل ss به همون دو دسته تقسیم میشن
۴_سنتر فوروارد یا striker
ک این ها به 5 دسته تقسیم میشن
دسته ی اول post player
دسته ی دوم hole player
دسته ی سوم advansive striker
دسته ی چهارم fox in the box
دسته ی پنجم goal poacher
ک هر کدوم شرح وظایفی جدا گونه دارن ک بعدا توی همین پست هر کدوم رو جداگونه توضیح میدم و واستون مثال میزنم ک روشن بشه منظورم چی هست . البته شرح وظایف جداگونه به این منظور نیست ک نقاط مشترک و شرح وظایف مشترک ندارن ، منظورم اینه ک تفاوت هایی درون ها هست . گاهی این تفاوت ها جزئی و سطحی و گاهی بسیار بزرگ و پیچیده هستن .
انتظارات از یک مهاجم کامل ؛ به عبارتی یک مهاجم کامل باید چه ویژگی هایی داشته باشه .
۱_ سرعت و شتاب
۲_ استقامت و قدرت بدنی
۳_ آگاهی محیطی
۴_ ارتباط و هماهنگی با هم تیمی ها
۵_ هوش بالا و بازیخونی
۶_بازی بدون توپ و جاگیری
۷_گلزنی
۸_ کمک به گلزنی
۹_مهارت در توپ های هوایی و سرزنی
۱۰_ تکنیک و دریبل
۱۱_ خلاقیت
۱۲_ کنترل توپ
۱۳ _ حرکات بدنی یا به عبارتی agility
۱۴_ کمک به دفاع ( پرسینگ و ایجاد فشار روی بازیکنای حریف _ تکل زنی و توپ گیری از حریف _ قطع توپ _ دفع توپ روی کرنر ها و ضربات ایستگاهی ک‌به عبارتی پاکسازی گفته میشه )
۱۵_ شوت زنی
همه ی این ۱۵ ویژگی مهم هستن و اینکه کدوم مهم تر هست بیشتر به سبک تیم و جایی ک فوتبال بازی میکنن داره مثلا توی تیمی مثل بارسای پپ نیاز مبرم به یه شوت زن وجود نداشت اما توی سری آی دهه ی ۸۰ و ۹۰ شوتزنی بسیار بسیار مهم و حیاتی بوده و تیم ها خیلی روی شوت های راه دور
اصطلاحا long range حساب بازی میکردن .
انواع مهاجم ها و شرح دادن اونها :
۱_ وینگر
اولین دسته وینگر سنتی:وینگرهای لب خط هستن ک به ندرت به مرکز نفوذ میکردن و زیاد به عمق دفاع حریف وارد نمیشدن نمونه ی بارزش استنلی متیوس ، گارینشا بودن ، بازیکنای راست پایی ک سمت راست زمین بازی میکردن و عموما بازیکنای لب خط رو دریبل میزدن و توپ رو به محوطه ارسال میکردن . جرج بست و جیرزینهو دو نمونه ی دیگه ازین مدل وینگرها هستن، البته سنتی بودن اونها به این معنا نیست ک تکامل نداشتن ، اتفاقا بسیار با مهارت و همه فن حریف بودن ولی فوتبال اون دوران به بلوغ تاکتیکی نرسیده بود و وظایف وینگر ها محدود به محوطه ی فعالیت خودشون میشد و توی مناطق دیگه زیاد فعال نبودن .
وینگر های مدرن :
وینگرهایی مثل هازارد ریبری و روبن ک بیشتر یه عمق دفاع میزدن ، بیشتر توی جریان بازی بودن و اصطلاحا به اون ها inverted winger هم میگن . شرح وظایفشون به بازی لب خط و عرض زمین محدود نمیشد و بیشتر توی عمق زمین و بیشتر توی محوطه حضور داشتن . مشارکت بیشتر در امور بازیسازی و گلزنی و حضور پررنگ تر توی مناطق مرکزی . تیری هانری هم دورانش توی بارسا یه وینگر مدرن بود .اون هم در صورتی ک از طرفی پا به سن گذاشته بود و از طرفی دیگه پستش توی آرسنال چیزی دیگه بود اما تونست خودش رو با ۴ ۳ ۳ و فوتبال روز اون دوران به خوبی وفق بده .
وینگرهای کامل :
میشه از مسی ۲۰۰۹ و ۲۰۱۵
نیمار ۲۰۱۵_۲۰۱۷
کریس رونالدوی ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ توی این سگمنت مثال زد .
وینگرهایی ک هم توی هافبک هم توی هجوم هم توی عمق و هم توی عرض فعال بودن .
مسی و رونالدو توی این سالهایی ک مثال زدم یه مقدار متمایل به فوروارد هم بودن لذا نیمار مثال بهتری برای یک وینگر کامل هست چرا ک بازیش بیشتر یه یه وینگر میخورد تا یک فوروارد .
۲_ مهاجم دوم یا second striker
زمانی یک بازیکن مهاجم دوم لقب میگیره ک تیم با ۲ مهاجم بازی کنه و یک مهاجم مرکزی داشته باشه و اون بازیکنی ک پشت سر مهاجم مرکزی بازی میکنه مهاجم دوم محسوب میشه ک وظیفش فضا سازی و موقعیت سازی برای مهاجم اصلی تیم هست . گلزنی وظیفه ی دومش محسوب میشه .
البته میشه تیم با دو مهاجم و یه وینگر هم بازی کنه مثل بارسای انریکه ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ ک مسی عملا پشت سر سوارز بازی میکرد و نسبت به ۲۰۱۵ پست مرکزی تری داشت ، توی شماتیک ترکیب اولیه بین ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ هیچ تفاوتی وجود نداره اما از لحاظ تاکتیکی بین این سه سال تفاوت های بسیار زیادی وجود داره .
مهاجمای دوم به دو دسته تقسیم میشن ک اولین دسته hole player یا به عبارتی بازیکن توی عمق دفاع حریف هستن و دسته ی دوم بازیسازهای خلاق هستن ک تفاوت زیادی بین این دو دسته وجود نداره و یه مقدار توی جایگیری و شرح وظایف متفاوتن . بازیکنای توی عمق از بازیساز های خلاق یه مقدار نفوذی تر هستن و به دروازه ی حریف نزدیک تر هستن .
برای hole player میشه از کرویف جام جهانی۱۹۷۴ و مسی ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ اسم برد .
برای creative playmaker میشه از مارادونای ۸۶ و مسی ۲۰۱۴ اسم برد .
۳_ شماره ی ۹ کاذب
زمانی ک تیم بدون مهاجم مرکزی بازی کنه و یک مهاجم دوم نقش مهاجم مرکزی رو ایفا کنه به اون مهاجم دوم اصطلاحا شماره ۹ کاذب گفته میشه .
عموما زمانی ازین سیستم استفاده میشه ک تیم دو وینگر با توانایی نفوذ به محوطه جریمه داشته باشه و یه مهاجم دوم کامل توی تیم حضور داشته باشه .
برای این پست بهترین مثال ها پله جام جهانی ۱۹۷۰ ، مارادونا ی ۱۹۸۰و ۱۹۷۹ و مسی توی سالهای ۲۰۱۰_۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ هستن .
۴_ سنتر فوروارد ها
ک به پنج دسته تقسیم میشن ، سنتر فوروارد الزاما همیشه توی مرکز فعال نیست و امکان داره گهگاهی گوشه هم حضور داشته باشه .
دسته ی اول : post player یا همون مهاجم هایی ک توی ضد حملات پشت به دروازه ی حریف صاحب توپ میشن و حفظ توپ میکنن تا بازیکنای خودی برسن ، مثالش زلاتان و دروگبا و توی فوتبال امروز لوکاکو هستن .
دسته دوم hole player : ک این دسته هم تا حدودی به مهاجمای دوم شبیه هستن ولی خب تفاوت هایی بینشون هست و مشخصه کدوم مهاجم نوک هستن و کدوم مهاجم دوم ، نمونه ی با کیفیت این نوع مهاجم رونالدوی برزیلی توی دهه ی ۹۰ و بنزما در مقطعی ک کریس رونالدو توی تیم حضور داشت . به عبارتی مهاجم های مرکزی ای ک بین خطوط دفاعی حریف بسیار فعالن و توی تعیین ریتم هجومی و طراحی حرکات هجومی بسیار تاثیر گذارن .
دسته ی سوم : advansive striker ک دقیقا به مهاجمی گفته میشه ک بین دو دفاع مرکزی حریف قرار بگیره و مدام پشت دفاع حرکت کنه . برای این نوع بازیکن رونالدوی برزیلی توی رئال بهترین بازیکنی هست ک این کار رو انجام میداد ، وظایف تاکتیکی مد نظرم هست نه آمار و ارقام بازیکن . رونالدو نازاریو توی اون دوران اضافه وزن داشت و عملا با یه پا بازی میکرد اما نگاه به کارایی ک توی رئال انجام داده بندازید تا متوجه بشید این بازیکن از لحاظ تاکتیکی چه بازیکن باهوش و کم نقص و خطرناکی بوده . فان باستن هم دقیقا ازین دست مهاجما بود .اتوو هم همینطور .
دسته ی چهارم fox in the box ینی روباه های محوطه جریمه هستن ک عموما به مهاجمایی گفته میشه ک بیرون از محوطه زیاد توی کارای تیمی فعالیت و مشارکت ندارن ولی وقتی توی محوطه توپ گیرشون بیاد کار حریف تمومه ، این نوع مهاجما بشدت خونسرد وسریع و دقیق هستن و مسئله فقط به گلزنی اونها مربوط نمیشه بلکه همه ی حرکاتشون توی محوطه برای حریف یک خطره . بهترین مثالایی ک از بازیکنای قرن ۲۱ میتونم بزنم نیستلروی و هرنان کرسپو هستن ، مخصوصا نیستلروی و دوران حضورش توی منچستر ک یه عملکرد کم نظیر از یه بازیکنی با این استایل هست .
دسته ی پنجم goal poacher یا مهاجمایی ک وظیفه ی اول دوم سوم چهارم .... گلزنی هست . گلزنی گلزنی گلزنی .
نمونه ی بارز این مهاجما روماریو هست ، به فوتبالش نگاه کنید تا بفهمید goal poacher چه معنایی داره . مخصوصا زمانی ک به عنوان تک مهاجم توی سیستم استفاده شده . گرد مولر هم دقیقا از این دست مهاجما بود .
و در آخر یه سری مهاجما هستن ک مهاجمای کامل هستن و تقریبا توی تمامی مناطق هجومی توانایی فعالیت و درخشش داشتن ، مسی ، کریستیانو ، پله ، اوزه بیو ، کرویف ، دی استفانو، پوشکاش ، رونالدو نازاریو ، تیری هانری .
بازیکنای دیگه ای هم بودن ک تقریبا کامل بوده ولی بهترینا و مهم ترین هاشون همینا هستن .
پ.ن : به خاطر اینکه قبل از دهه ی ۵۰ سیستم های فوتبال بسیار متفاوت بودن و نقش بازیکنا مثل امروز نبود از هیچ بازیکنی ک قبل از دهه ی ۵۰ فعالیت داشته اسم نبردم .
