پارسیا تابشیانبرای پیاده کردن سه دفاعهٔ مدرن، باید جزئیات و ریزه‌کاری های این تاکتیک رو بلد باشید ...
با توجه به داشته‌های کنونی پرسپولیس، کار کادر فنی در این تغییر تاکتیک بزرگ اون هم پس از حدود هفت سال به هیچ وجه غلط نبود، مشکل اینجا بود که یک سری جزئیات رو درست پیاده نکرده بودند ...
یک مورد به انتخاب اون دفاع میانی برمی‌گرده که دو دفاع در چپ و راست‌ش بازی می‌کنند ...
برای اون پست باید یک دفاع قلدبلند با خصوصیات بسیار بالای رهبری و بازیخوانی انتخاب بشه که دقیقاً مشکل پرسپولیس در همین انتخاب بود ...
انتخاب فرشاد فرجی برای اون پست انتخاب بسیار نامناسبی بود ... جدای از شخص سیدجلال که قطعاً می‌تونه یک انتخاب خیلی خوب برای این پست باشه، بهترین انتخاب ممکن برای این پست کسی نیست جز رضا اسدی! یک بازیکن ۱۹۰ سانتی‌متری، با توانایی بسیار بالا در ارسال پاسهای قطری، تبحر عالی در نبردهای هوایی و البته قدرت رهبری بسیار خوب ...
اگر کادر فنی پرسپولیس از چنین ابتکاری بهره ببره، یک توفیق اجباری هم در خط میانی بوجود میاد، چرا که اون مشکل تداخل وظایف اسدی و سرلک به خودی خود حل میشه ...
اگر اسدی نقش یک مدافع مدرن و لیدر رو در عمق دفاع سه نفرهٔ پرسپولیس بازی کنه، در سمت چپ‌ش علی نعمتی در قالب یک مدافع بازیساز قرار می‌گیره و در سمت راست‌ش هم یک نفر از میان علیرضا ابراهیمی و وحدت هانونوف که هر دو نفر خصوصیات یک مدافع جلورَوَنده و گلزن در این تاکتیک رو دارند ...
این وحی منزل نیست که فرشاد فرجی با هر خصیصه و کیفیتی در ترکیب اصلی بازی کنه ...
