مسیح مسیح نیا در پروژه برترین های قرن فوتبال و ورزش ایران شرکت کرد. مسیح نیا متولد 2 بهمن 1333 در تهران است. این پیشکسوت فوتبال بازیکن سابق تیم های فوتبال بانک ملی، پرسپولیس، ابومسلم و سپاهان اصفهان بوده است. همچنین مسیح نیا عضوی از تیم ملی ایران در بازیهای آسیایی 1974 تهران بوده و سابقه قهرمانی با این تیم را دارد. بازیکن تیم ملی فوتبال جوانان و کاپیتان این تیم در قهرمانی آسیا در سال 1973 و قهرمانی با پرسپولیس در لیگ اول تخت جمشید در سال 1352از دیگر افتخارات این پیشکسوت فوتبال ایران است. گفتنی است، نام مسیح مسیح نیا بارها در برنامه تیم منتخب مطرح شده و چند بار نیز نام ایشان در فرم ها قرار گرفته است.
مسیح مسیح نیا تیم برتر خود را بدین شکل اعلام کرده است:
دروازه بان:
ناصر حجازی را انتخاب می کنم. حجازی همواره حرفه ای ترین و تاثیرگذارترین دروازه بان تاریخ فوتبال ایران بوده است و با حضورش همه شاهد درخشش از عملکرد او بوده اند.
مدافعان:
جعفر کاشانی انتخاب اولم است. او یک مدافع باشعور و یک فرمانده تیمی داخل میدان بود که با ایشان هم در پرسپولیس و هم در تیم ملی همبازی بودم هرچند در همان زمان نزدیک 10 سال ازایشان کوچکتر بودم. اکبر کارگرجم دیگر انتخابم در این پست است. او قادر به بازی در همه پست های خط دفاعی بود اما من ایشان را در پست خودم یعنی دفاع میانی انتخاب می کنم و اعتقاد دارم ایشان یکی از بهترین مدافعان ایران بوده اند.
دفاع راست،
ابراهیم آشتیانی. مدافعی کلاسیک و مدرن درسمت راست خط دفاعی بود، مدافعی که در فوتبال ایران به همه آموزش داد چطور حمله کنند و چطور تیم حریف را از همان خط دفاع تخت فشار قرار دهند.
دفاع چپ:
مصطفی عرب انتخابم در این پست است. مدافعی قدرتمند و جسور بود، توان بدنی بالایی داشت و حضوری طولانی در سطح اول فوتبال ایران داشت، فکر می کنم 13 سال برای تیم ملی فوتبال بازی کرده است.
هافبک دفاعی:
پرویز قلیچ خانی را در این پست انتخاب می کنم. هافبکی همه کاره بود، در سیستم 3-3-4، او به تنهایی می توانست نقش یک هافبک دفاعی و تهاجمی را بازی کند، هم در دفاع توازن ایجاد می کرد و هم قادر بود در نقشه های تهاجمی شرکت کرده و حتی گل هم بزند.
هافبک راست:
علی پروین. یک هافبک ظریف و با کلاس بود که به جز قدرت بدنی بالا آن هم تنها در برخوردها، همه چیز را به وفور در اختیار داشت و با هر حرکتی، خطری برای تیم ها به وجود می آورد.
هافبک چپ:
ابراهیم قاسمپور انتخاب من در این پست است. من در هافبک چپ علی جباری را هم مد نظر داشتم که البته حالا تصور می کنم که ابراهیم قاسمپور در نقش یک هافبک چپ حرفه ای خصوصیاتی کاملتر داشته است و ایشان را گزینش می کنم.
هافبک هجومی:
علی کریمی. هافبکی با شعوذ تکنیکی و تاکتیکی بالا که از نسل بعد از انقلاب که شاهد توان آنها و درخششان کمتر بوده ام او را بیشتر از دیگران در موقعیت شایسته انتخاب دیده ام.
مهاجمان:
علی دایی انتخاب اولم در این پست است. او هم سمبل درخشش در فوتبال دوران خود است که برای ایران عملکردش افتخار آفرین بوده است ضمن این که تحصیلات بالا هم در انتخاب او دخالت داشته است. دومین انتخابم در این پست همایون بهزادی است. افتخار داشتم که در پرسپولیسی بازی کنم که او را در اختیار داشت، روزی که 3 گل به تیم تاج سابق زد من همبازی روزهای آخر فوتبال ایشان بودم.
سه ورزشکار برتر قرن:
پرویز قلیچ خانی نفر اول، علی پروین نفر دوم و علی دایی نفر سوم.
مربیان قرن:
در بحش مربی ایرانی حشمت الله مهاجرانی. مربی خارجی نیز آلن راجرز.
داورقرن :
علیرضا فغانی
بهترین تیم قرن:
پرسپولیس در سالهای ابتدایی دهه 50.
سه ورزشکار قرن:
نفر اول، عبدالله موحد، نفر دوم محمد نصیری و نفر سوم تیمور غیاثی
