باشگاه های استقلال و پرسپولیس که زورشان به صدا و سیما نمی رسد و سالهاست نمی توانند حق پخش تلویزیونی بازی های خود را از تلویزیون بگیرند، به جای پیگیری حق پخش تلویزیونی، پا روی خرخره رسانه های مستقل، خبرگزاری ها و سایت ها و تلویزیون های اینترنتی می گذارند و با قراردادهایی که بیشتر به شوخی و مانور شبیه است، هر از گاهی باعث آزار این رسانه ها می شوند.
به گزارش طرفداری، چهل روز پس از آن که باشگاه پرسپولیس، ناگهان و بدون هیچ گونه اعلام و اطلاع قبلی، مدعی شد پخش محتوای خود در فضای مجازی را به یک تلویزیون اینترنتی واگذار کرده، باشگاه استقلال هم در اقدامی مشابه از واگذاری پخش محتوای خود به یک کانال و سایت خبر داد. اقدامی که هیچ چارچوب و مبنای قانونی ندارد و بیشتر به یک مانور و نمایش شبیه است!
کدام مزایده؟ کدام توافق؟
پرسپولیس 21 آذر ماه با انتشار تنها یک عکس، مدعی شد محتوای خود را به یک تلویزیون اینترنتی واگذار کرده و از این پس پخش هر گونه محتوا در ارتباط با پرسپولیس، اعم از برنامه‌های تولیدی و ضبطی یا پخش زنده بازی‌های پرسپولیس در اپلیکیشن‌ها، تلویزیون‌ها و برنامه‌های اینترنتی و هر فضای مشابه دیگر، نیازمند اخذ مجوز رسمی و کتبی از باشگاه (شرکت) فرهنگی ورزشی پرسپولیس است.
استقلال هم امروز حوالی ظهر از طریق کانال رسمی باشگاه خود اعلام کرد؛ هرگونه انتشار فیلم از مسابقات خانگی، تمرین و برنامه های اختصاصی استقلال نیازمند تفاهم با این باشگاه است و رسانه ها در صورت تمایل به تصویربرداری باید با باشگاه مذاکره و توافق کنند و ساعتی بعد، خبر فوری مدعی شد با استقلال به توافق رسیده است!
این که این توافق ها بدون برگزاری مزایده تا چه حد ارزش قانونی دارد، پرسشی است که باید از حقوق دان ها و افراد مسلط به دانش عقد قرارداد پرسید اما جالب اینجاست که استقلال و پرسپولیس وقتی زورشان به تلویزیون نمی رسد، حرص شان را سر رسانه ها و خبرگزاری ها و سایت ها خالی می کنند.
از کلاهبردار مشترک تا شوخی مشترک!
سالها پیش دو باشگاه استقلال و پرسپولیس اسپانسر مشترکی داشتند که بیشتر کلاهبردار مشترک برازنده اش بود تا اسپانسر مشترک و همین کلاهبردار، به بازیکنان دو تیم دستور داده بود حق ندارند با رسانه ها گفتگو کنند. عاقبت آن دستور خنده دار را دیدیم و حالا یک شوخی جدید و مشترک با رسانه ها راه افتاده است.
رسانه های ورزشی اگر فیلمی از بازی ها و تمرین و کنفرانس های استقلال و پرسپولیس منتشر می کنند، هیچ کدامش سرقتی یا محتوای اختصاصی جایی نیست که قابل پیگرد قانونی باشد. بازی های استقلال و پرسپولیس از تلویزیون که رسانه ملی است پخش می شود و رسانه های ورزشی خودشان به هیچ وجه از گل ها و بازی های استقلال و پرسپولیس تصویری ضبط و پخش نمی کنند. تا زمانی که تلویزیون فیلم بازی های استقلال و پرسپولیس را پخش می کند، کار رسانه ها بازپخش تصاویر پخش شده از تلویزیون است. کنفرانس ها و تمرین ها هم ابتدا از طریق رسانه رسمی دو باشگاه منتشر می شود و باز هم آنچه رسانه های ورزشی منتشر می کنند، بازنشر فیلم های منتشر شده در فضای مجازی است که معمولا هم لوگوی منبع اصلی را دارد و نمی توان برچسب سرقت محتوا روی آن زد.
طرفداری هم بیانیه صادر کند، کار تمام است؟
استقلال و پرسپولیس نمی توانند در یک فضای عمومی به میدان بروند و با این که بازی شان از تلویزیون پخش سراسری دارد، اجازه بازنشر را از خبرگزاری ها و سایت ها و تلویزیون های اینترنتی بگیرند. اگر به بیانیه صادر کردن باشد، رسانه طرفداری هم با صدور بیانیه ای اعلام می کند این رسانه به عنوان رسانه ای که از وزارت ارشاد مجوز گرفته و زیرنظر ساترا فعال است، برای خود این حق قانونی را قائل است که تمامی تصاویر دارای مجوز که از رسانه های تصویری شامل تلویزیون ملی و تلویزیون های اینترنتی پخش می شود را در چارچوب قانون بازپخش کند و هر باشگاهی که جلوی این حق طبیعی رسانه طرفداری را بگیرد باید در محضر قانون پاسخگو باشد!
باور کنید بیانیه های منتشر شده از سوی استقلال و پرسپولیس هم درست مثل همین چند سطر بیشتر جنبه شوخی دارد تا این که یک پیام جدی تلقی شود.
کاش این دو باشگاه به جای آن که حرص خودشان از تلویزیون را سر رسانه های ورزشی خالی کنند، دنبال راه حلی برای دریافت حق و حقوق خود بودند. این قبیل رفتارها بیشتر چنین باوری را به دنبال دارد که سرخابی ها چون زورشان به تلویزیون نمی رسد، ضعیف کشی می کنند و پا روی خرخره رسانه های ورزشی می گذارند.
سرخابی ها رسانه ها را کنار خود ببینند، نه دشمن خود!
به هرحال رسانه طرفداری این آمادگی را دارد که نه تنها با دو باشگاه استقلال و پرسپولیس برای رسیدن به حق و حقوق مادی و معنوی شان همکاری کند و در این راه کنارشان باشد، بلکه دوشادوش مسئولان فوتبال برای به دست آمدن حق پخش که حق مسلم باشگاه ها است تلاش کند اما به شرطی که فوتبال، رسانه ها را کنار خودش ببیند نه این که هر جا از تلویزیون مشت خورد، لگدش را به رسانه های ورزشی بزند.
انصافا دو باشگاه استقلال و پرسپولیس تصور می کنند اگر رسانه ها صحنه گل آنها یا یا فیلم تمرین شان که در کانال رسمی باشگاه منتشر شده را بازپخش نکنند، صاحب درآمد میلیاردی می شوند؟ آنها درآمد میلیاردی حق پخش را رها کرده و به محتوا چسبیده اند. محتوایی که با توجه به فقدان قانون کپی رایت در ایران، شاید تا ده سال دیگر هم آنها را حتی به هزار تومان درآمدزایی هم نرساند.
مذاکره در چارچوب قانون و با تعاریف قانونی
با این همه رسانه طرفداری، این حق معنوی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس را به رسمیت می شناسد و آمادگی دارد با هر دو باشگاه برای انتشار محتواهای اختصاصی آنها وارد مذاکره شود اما قبل از آن باید چارچوب قانونی این مذاکره و تعاریف محتوای اختصاصی به طور قانونی مشخص باشد. به طور نمونه، دیداری که استقلال یا پرسپولیس در لیگ برتر ایران انجام می دهد حتی اگر میزبان آن باشند، محتوای اختصاصی نیست چرا که اولا این بازی را تلویزیون ایران ضبط و پخش می کند و تلویزیون ایران هم به رسانه تیوا اجازه نشر گزارش بازی های پخش شده از شبکه سوم سیما را داده و رسانه طرفداری هم با تیوا قرارداد دارد و مجاز به پخش تصاویر منتقل شده از این بستر رسانه ای است. در ثانی، بازی استقلال یا پرسپولیس در لیگ برتر در چارچوب لیگ برتر ایران برگزار می شود که مسئول برگزاری اش استقلال یا پرسپولیس نیست. کاش باشگاه استقلال و پرسپولیس ابتدا این تعاریف را مشخص کنند و سپس دنبال واگذاری محتوای اختصاصی باشند.