تقدیم به استاد حمیدرضا صدر عزیز،
به یاد شعلهور ساختن آتش لیگ قهرمانان اروپا در روزنامهی جهان فوتبال و بعدتر در قاب تلویزیون
دوباره بازگشته. همدم زیبای شبهایمان. رویای نقرهای رنگ شبهای پرستاره. شبهای موسیقی، شبهای شورانگیز، شبهای پراشک و پر التهاب... ساعت 23:30، مهیای یک آتش بازی پرشکوه از کریستیانو، یک جادوی تازه از شاه لئو، یک نمایش فاخر از نویر، سن سیروی مه گرفته، الدترافورد باران زده، آنفیلد پر سر و صدا.... زمانش رسیده، توپ بزرگ با ستارههای ش در وسط زمین به رقص درآمده. با جادوی صدای نتها...
The chaaaaampion...
|
fourfourtwo، به استقبال لیگ قهرمانان اروپا رفته. در مطلبی با عنوان " چیزهایی که از لیگ قهرمانان انتظار داریم" در فضایی متفاوت. انتظاراتی فنی، تاریخی و البته با چاشنی فانتزی....
1- لیورپول و یک اینزاگی دیگر
قرعه های این فصل، انگار قصد دارند هرطور شده وقایع دو دهه قبل را برای لیورپولیها تداعی کنند. دو فینال به فاصلهی سال برابر میلان و دو داستان متفاوت. در جدال دور گروهی برابر میلان، خاطرات فینال 2005 زنده شد و حالا پسران کلاپ باید به مصاف اینترمیلان بروند. سفر دوباره به سن سیرو و البته بازی برابر سیمونه اینزاگی. ضربهی پیپو، برادر بزرگتر سیمونه را در فینال آتن 2007 به قلب لیورپول به یاد دارید؟
2- هالر، آقای گل
پس از سالها، خبری از آن سه نفر در نوک قلهی شکارچیان دروازه نیست. نه کریستیانو، نه مسی و نه لواندوفسکی. و نه حتی یک هم تیمی آنها. مرد 10 گلهی دور گروهی، استعدادی است که پس از درخشش در اینتراخت فرانکفورت، در وستهم به یک نیمکت نشین تبدیل شد و با نصف قیمت به آژاکس رفت... حالا اما داستان تغییر کرده و او آقای گل دور گروهی است. مرد تعیین کنندهی آژاکس، سباستین هالر...
3- رونالدو اتلتیکو
سی و پنج بازی و 25 گل. 10 ملاقات اروپایی و 7 گل. قهرمانی اروپا، هتتریک در تورین، بیرون آوردن لباس و هر نوع دیگری از شادمانی. این روزها صحبت از پایان دوران کریستیانوست. چه رقیبی بهتر از اتلتیکو برای یک آتش بازی یک نفره از سی ار سون؟
4- خروج امری
هر کاری کرد نتوانست در گروهش سوم شود! ویارئال حتی با دو شکست برابر من یونایتد هم به دور دوم رسید و این یعنی امسال لیگ اروپا به اونای امری نخواهد رسید
5- شوک رانگنیک
آخرین خاطرات او در لیگ قهرمانان به 10 سال قبل بازمیگردد. برد 5-2 برابر اینتر در سن سیرو. رانگنیک، شالکه را به بهترین جایگاه تاریخش در لیگ قهرمانان، یعنی نیمه نهایی رسانده. کاری ظاهرا محال.یک مربی آلمانی، در وسط فصل یک تیم انگلیسی را از ستارهی ناکام سابقش تحویل میگیرد و تنها امید آنها قهرمانی اروپاست چنین چیزی برایتان آشنا نیست؟
6- نگاه ناگلزمن
"هدف ما اینست که بهترین باشیم"
ناگلزمن مربی 34 سالهی بایرن (خدای من، 34 سال!)، پس از برد 3-0 برابر بارسلونا در نوکمپ این جمله را گفت و پس از آن آمار 6 برد از 6 بازی، 22 گل زده و 3 گل خورده را ثبت کرد. آن جمله فقط برای دوربینها گفته نشده اصرار به مالکیت توپ در بایرن کاهش یافته و به جای آن دوندگی و سرعت انتقال توپ افزایش پیدا کرده. امضای ناگلزمن در باشگاه. و چه کسی جلودار اوست؟ به آخرین عکسهای مانو نویر در بیمارستان نگاهی کنید....
7- اعجوبهی بعدی سالزبورگ
حتی جوانتر از ناگلزمن. ماتیاس جیسل، سرمربی 33 سالهی ردبول سالزبورگ، با جوانترین تیم حاضر در دور دوم. میانگین سنی آنها 23 سال. 6 سال جوانتر از اینترمیلان! 8 گل هالند در 5 بازی اول فصل 2019/20 را با لباس سالزبورگ به یاد دارید؟ و قبل از او بازی مانه، کیتا، اوپامکانو و سوبوسلای در سالزبورگ؟
در همین تابستان، پاستون داکا و انوک امپیو دو استعداد دیگر این تیم 53 میلیون پاند هزینه روی دست تیمهای انگلیسی گذاشتند. حالا باید حواستان به کریم آدیمی، ملیپوش 20 سالهی آلمانی در خط حملهی سالزبورگ باشد
8- رونمایی کیلین امباپه از تتوی جدید رئال مادرید
معمولا، جدال بازیکنان بزرگ با تیمهای سابق خود در لیگ قهرمانان سر و صدای زیادی به پا میکند. ملاقات راموس با تیم 16 سال قبل خود، لحظهی ماندگاریست. حرکات مدام دوربین از صورت مرد ریشوی آنارشیست، به هواداران، ضربات متعصبانهی او به توپ (و شاید به ساق پای هم تیمیهای سابقش) و شاید یک کارت قرمز احمقانه چیزهای مورد انتظار از ملاقات راموس با مادریدیهاست. بسیار آرامتر و ملایمتر از داستانهای دیماریا و کارلتو برابر تیمهای سابق خود.
مورد امباپه اما مورد نادریاست. پسرک فرانسوی عاشق پوسترهای رئال مادرید در کودکی، حالا در آستانهی انتقال به مادرید قرار دارد. لطفا به او یادآوری کنید که در بازی سه شنبه او هنوز عضوی از پاریسیهاست و نباید از تتوهای جدید خود با نشان رئال مادرید رونمایی کند!!! جذابیتهای بیپایان این بازی، با ورود لئو تکمیل خواهد شد. او، و طرفدارانش میتوانند چشمهایشان را ببندند و تصور کنند جایی وسط الکلاسیکوهای یک دهه قبل ایستادهاند. روزگار خوش شاه لئو
9- وهآ ی پسر برابر چلسی
بیست سال از دوران کوتاه بازی ژرژ وهآی بزرگ در چلسی میگذرد. 15 بازی و 5 گل در انتقال قرضی وه آ از میلان. حالا تیموتی وهآ، پسر ژرژ و متولد نیویورک در 21 سالگی با لباس لیل پای به استمفوردبریج خواهد گذاشت. خوش آمدی پسر
10- پپ، اینبار جان استونز را در پست شمار 9 کاذب قرار میدهد و سرانجام نتیجه میگیرد!!!
مبتکر ابدی، بالاخره باید یک بار پیروز شود! حذف هافبک دفاعی در فینال فصل قبل، آخرین ابداع پپ بود. در این فصل با جلو آمدن جان استونز در ترکیب، پپ یک ابداع تازه انجام داده. استفاده از تواناییهای فرانکو بارسی بارنزلی (لقب استونز). به نظر میآید قطعات پازل تکمیل شده. آنهم در حالیکه سال بعد قرارداد پپ تمام خواهد شد و علیرغم درو کردن همهی عناوین فوتبال انگلستان و صدرنشینی بی چون و چرای این فصل، لیگ قهرمانان ضامن قرارداد تازهی اوست...
خیال پپ از رقابت مرگبار در لیگ کمی راحت شده، گریلیش بازگشته و دیبروینه و فودن در فرم خوبی قرار دارند. این تیم، شاید پر زرق و برقترین تیم من سیتی نباشد، اما یکی از متعادلترین آنهاست. با این حال هنوز هم کسانی هستند که حاضر به شرط بستن روی سیتی نیستند. به خاطر نبود یک مهاجم نوک بزرگ. به هر حال راه دور حذفی برابر اسپورتینگ آغاز میشود. و چه کسی میداند چه در سر پپ میگذرد؟ استفاده از ادرسون در پست سوییپر؟ بهرهگیری از پالمر به عنوان ستون کنارههای زمین؟ وارد محوطهی جریمهی حریف شو جان (استونز) این طرح تازهی دیوانه کنندهی ماست...
11- رونمایی از مورینیوی جدید در اسپورتینگ
در سال 2018، دوران عجیب باشگاه اسپورتینگ ، با خروج برونو دیکاروالیو به پایان رسیده. آغاز درخشان دیکاروالیو با نجات باشگاه از ورشکستگی، خیلی زود تبدیل به بحرانهای تازه میشود: خطاب کردن بازیکنان به عنوان "تیم دختران" در فیسبوک توسط دیکاروالیو، ورود الترهای نقابدار به زمین تمرین باشگاه و اتهامات تروریسم، آدم ربایی و حملات خشونتبار به مربی باشگاه دورانی گیج کننده را در باشگاه به وجود آورد. تا زمان ورود روبن آموریم 37 ساله و سر و سامان گرفتن باشگاه. خرید و فروشهای سودآور توسط یک مربی جسور، باهوش، با شم اقتصادی... و سرانجام فتح لیگ پس از 19 سال. اگر قرار به ظهور مورینیوی جدید است، چه رقیبی بهتر پپ؟
12- سرانجام یوونتوس با رنگ و لعاب؟
یوونتوس پس از الگری در مسیر پر دستاندازی قرار گرفته. ناکامی پیاپی ساری و پیرلو در عبور از دور دوم لیگ قهرمانان اروپا، بازتابی از وضعیت تیم پس از الگری است. و ناکامی در فتح دهمین اسکودتوی پیاپی با مربیگری پیرلو. مشکلاتی که با بازگشت الگری در لیگ هنوز حل نشده به نظر میرسد. با این وجود عملکرد یووه در لیگ قهرمانان اروپا نشانههایی از امیدواری را به وجود آورده. خریدهای درخشان زمستانی و تیمی که در تورین موفق به شکست چلسی شده. ایتالیاییها از قهرمانیهای پیشبینی ناپذیر لذت میبرند. شما چطور؟