وقتی فکر میکنم میبینم شاید در هیچ چیز مثل این استعداد نداشته باشم ،نه اینکه بخوام بگم خیلی از فوتبال و تاکتیک هاش سر در میارم اما کلا این کار استعداد یابی رو دوست دارم و به نظرم در اون به طور نسبی خوبم .
یادمه جام جهانی جوانان ۲۰۱۷ بود که فکر میکنم در کره برگذار میشد ،من در اون مسابقات چند تا بازیکن خیلی چشمم رو گرفته بودند یکیش همین آلن سن ماکسیم نیوکاسل بود ،یکی دیگش ریتسو دوان آیندهوون و ادمولا لوکمن انگلیس .
حالا کاری نداریم که ابن اسامی هنوز نتونستند به جایگاه واقعیشون در فوتبال برسند و شاید اصلا هیچ گاه هم بهش نرسند اما همین که من در تشخیص مستعد بودن اون ها درست عمل کردم خودش امیدوار کنندست .
یا همین لوئیز دیاز لیورپول دقیقا یادم نیست کدوم تورنمنت که بازیش به چشمم اومد فکر کنم کوپا آمریکا بود ولی هر وقت بود هنوز اونقدر توجهات رسانه ای بهش جلب نشده بود فکر کنم هنوز راهی پورتو نشده بود .
یا یک بازیکن مو بلوند داشت یووه به اسم نیکولوزی اون چند تا بازی آخری که قهرمانی یووه آلگری مسجل شده بود و بهش بازی رسید اون هم بازیش چشم من رو گرفت هرچند الان اصلا نمیدونم کجاست .
کلا به نظرم بازیکن اصلا وقتی توپ رو در اختیار میگیره معلوم میشه طرف اینکاره هست یا نه .
مثلا چند سال پیش که دو تا از تیم های مورد علاقم دنبال آندره گومز بودند،من واقعا کنجکاو بودم ببینم این بازیکن چی در چنته داره ،چون بازی های یورو رو ازش دیده بودم و چیزی خاصی ازش ندیده بودم در اون مسابقات .
واسه همین چند تا بازی دیگه هم ازش دنبال کردم و در نهایت به این نتیجه رسیدم که اصلا هیچ چیز مثبتی در این بازیکن وجود نداره ،از همون جا خدا خدا میکردم که راهی بارسا و یووه نشه که البته این اتفاق نیفتاد .
نمیدونم در فوتبال اروپا کلا چه فرمتی وجود داره برای استعداد یابی و اصلا این کار با چیزی که در ذهن من هست چقدر مطابقت داره و درآمدش چقدر و چگونست اما رو کاغذ شغل جذابی بنظر میرسه ،فکر کن هم کلی فوتبال میبینی و هم علاوه بر اون میتونی از این راه درآمد هم داشته باشی .
نکته آخری هم که کلا درباره استعداد یابی وجود داره اینه که قطعا هنر اینه که وقتی رو یک بازیکن هیچ مانوری وجود نداره شما بتونی استعدادش رو کشف کنی و اون رو با قیمت پایین جذب کنی وگرنه زمانی که اون بازیکن بولد شد دیگه این کار ارزش خودش رو از دست میده .