با رفتن لوئيز سوارز از ليگ برتر، اين رقابت ها بازيكنى حاشيه ساز و جنجالى را از دست داد كه همواره موافقان و مخالفان زيادى داشته، اما در زمين فوتبال او بى ترديد همواره با ارزش ترين بازيكن بوده است. اما چنين عنوانى در اين فصل فوتبال جزيره مى بايست به آنخل دى ماريا داده شود.
دى مارياى آرژانتينى از زمان پيوستن به منچستريونايتد تنها پنج بازى براى اين تيم انجام داده، اما موفق شده كيفيت و تاثيرگذارى خود را حتى در اين مدت زمان كوتاه نيز به اثبات رساند.، به نظر مى رسد كه جذب دى ماريا تاثير بسيار زيادى بر تيمى كه در زمان ديويد مويس به شدت ضعيف شده و در ابتداى اين فصل موفق به برآوردن توقعات نشده بود، داشته است. به همين دليل از نظر شياطين سرخ پرداخت مبلغ 75 ميليون يورو براى نايب قهرمان جام جهانى و اهدا كردن پيراهن شماره هفت مقدس به او كه هميشه بر تن بزرگان اين باشگاه بوده است، منطقى مى رسد.
دى ماريا با استعداد و غرور خود به تيم شادابى، طراوات و درخشش خاصى بخشيده كه در زمان مويس از تيم كاملا گرفته شده بود و در اواخر حضور سر آلكس فرگوسن و به خصوص بعد از خروج كريس رونالدو از تيم نيز به تدريج كمرنگ تر شده بود. در سه بازى از پنج بازى اخير كه دى ماريا در لباس منچستريونايتد انجام داده، وى موفق به ثمر رساندن يك گل و همچنين ارسال يك پاس گل شده است. به عبارتى ديگر در 400 دقيقه حضور در زمين او سه گل و سه پاس منجر به گل داشته است.
دى ماريا از جمله بازيكنانى است كه تماشاچى مى تواند لذت بردن او از فوتبال را حس نمايد، به خصوص در هنگام حركات سريع و انفرادى او، انسان به ناخودآگاه به ياد فيلم "اگر مى توانى من را بگير(Catch Me If You Can)" مى افتد. بازيكنان اتلتيكو مادريد در فينال ليگ قهرمانان سال گذشته به تلخ ترين شكل ممكن چنين موضوع و حركتى را از دى ماريا تجربه كرده اند، حركتى كه دى ماريا در فينال ليسبون در محوطه جريمه اتلتيكو مادريد انجام داد تا پاس گل پيروزى بخش مادريدى ها را براى گرت بيل ارسال نمايد و ژابى آلونسو از آن به عنوان "زيگ زاگ" ياد كرده است.
همانند لوئيز سوارز، دى ماريا نيز از جمله بازيكنانى است كه در طول بازى مدام در حال حركت بوده و به دنبال جستجوي راهى براى نفوذ به ديواره دفاعى حريف مى باشد و تاثير و كارآمدى او براى تيم و فوتبال مدرن امروزى غير قابل چشم پوشى است و مى توان بازى او را اختلاطى از فوتبال موثر و جذاب دانست. در فصل جارى رقابت تنگاتنگى در صدر جدول ليگ جزيره وجود دارد، چلسى كه فصل گذشته با اختلاف كمى قهرمانى را از دست داده بود با ايجاد تغييراتى اندك و جذب ستارگانى نظير ديگو كاستا و سسك فابرگاس به قدرتمندترين تيم جزيره تبديل شده و منچسترسيتى نيز با اعتماد به ستاره هاى قبلى خود و درخشش دوباره سرخيو آگوئرو از مدعيان اصلى قهرمانى به حساب مى آيد.
با اين وجود دى ماريا همانند مبارزى تنها بار سنگينى را در منچستريونايتد و به خصوص در فاز تهاجمى اين تيم به دوش مى كشد، او از فابرگاس هافبك خلاق چلسى موقعيت هاى بيشترى را براى گل زنى خلق مى نمايد اما مهاجمين شياطين سرخ نسبت به همتايان لندنى خود كمتر توان استفاده از چنين موقعيت هايى را دارند، براى نمونه ديگو كاستا در اين فصل 47 درصد از شانس هاى خود را به گل تبديل نموده در حالى كه وين رونى تنها از 25 درصد از شانس هاى خود كمال بهره را برده است.
با همه اين تفاسير از دى ماريا انتظار مى رود كه تاثيرات بيشترى در تيم داشته باشد، جذب ستاره سابق باشگاه رئال مادريد كه تا كنون مثبت ارزيابى شده و به روند پيشرفت شياطين سرخ سرعت صعودى بخشيده است، اما در ادامه نيز وى موفق خواهد بود؟
به نظر مى رسد كه ايده ها و برنامه هاى لوئيز فن خال سرمربى جديد شياطين سرخ نيز دچار تغعييراتى شده باشد. لوئيز فن خال كه در جام جهانى 2014 توانست تيم متوسط هلند را با تكيه بر سيستم 2-5-3 به مقام سومى برساند در منچستر هم به خاطر برخى از كمبودها و عدم تعادل لازم در تيم، تا پيش از جذب دى ماريا مايل به استفاده از روش مشابهى بوده است. اين سرمربى هلندى قبل از پيوستن دى ماريا گفته بود:"در تيم، ما فاقد بازيكن كنارى با كيفيت هستيم كه بتواند در فاز تهاجمى به خط حمله ما عرض بيشترى دهد. به عبارت ديگر ما بازيكن بال با كيفيتى نظير كريس رونالدو و يا دى ماريا در اختيار نداريم و به همين دليل مجبور به استفاده از چنين سيستمى هستيم." حال فن خال ديگر نيازى به پنهان كردن نقاط ضعف تيم ندارد بلكه مى بايست از بازيكنى نظير دى ماريا بيشترين بازدهى و راندمان را بگيرد.
شايد بزرگترين علامت سوال در عملكرد دى ماريا قابليت رهبرى وى در تيم باشد، آيا اين ستاره آرژانتينى از روحيه لازم جهت هدايت تيم برخوردار است؟ تا به حال دى مارياى 26 ساله چه در تيم ملى و چه در باشگاه خود بيشتر نقش موقعيت سازى براى ابر ستاره هايى نظير ليونل مسى و كريس رونالدو را در اختيار داشته است و كمتر نقش فرماندهى تيم در ميدان با او بوده است.
اما در منچستريونايتد ديگر فوق ستاره اى وجود ندارد و او به تنهايى مى بايست تمام بار تهاجمى تيم را بر دوش گيرد و به نوعى تيم به او و هدايت او وابسته است. در تيم ملى آرژانتين برخى از نقاط ضعف و نقص هاى موج در عملكرد دى ماريا توسط مسى و رونالدو پوشيده مى شد اما در منچستريونايتد ديگر چنين حاميان قدرتمندى در كنار دى ماريا وجود ندارند و عملكرد ضعيفى همانند ديدار مقابل بلژيك در مرحله يك هشتم جام جهانى كه وى 51 مرتبه توپ را از دست داد، هرگز از او پذيرفتنى نيست.
لوئيز سوارز در كنار تمامى توانايى ها و قابليت هايى كه دارد توانسته بود تيم متوسطى نظير ليورپول را به سطحى برساند كه بتواند مدعى كسب عنوان قهرمانى باشد، آنخل دى ماريا نيز مى بايست به چنين ويژگى دست يابد تا نه تنها بتواند كيفيت بالاى خود را تاييد كند، بلكه نقش خود به عنوان پرمسئوليت ترين و با ارزش ترين بازيكن ليگ جزيره را نيز به اثبات رساند.
By Ewan Roberts / Goal Deutschland
