توماس لومرزانتی دوست داشتنی. این لعنتی همیشه 9 از 10 بوده به نظر من. هیچ وقت فوق ستاره نبود ولی همیشه عالی بود. معنای افت کردن رو هرگز درک نکرد. فکر نکنم هیچ بازیکنی به اندازه زانتی تونسته باشه این همه فصل آماده و سرحال فوتبال بازی کنه. به نظرم یه توپ طلا به خاطر یک عمر در اوج بودن باید بهش بدن. کسانی مثل زانتی و مالدینی و کارلوس و تورام و لیزارازو و... چه دورانی بود. چقدر اینتر بزرگ و ترسناک بود. یادش بخیر