مطلب ارسالی کاربران
خداحافظ لوکا...
مرگ زودهنگام جانلوکا ویالی مرگ فوتبال عاشقانه بود. ستاره ای از دهه ی خروشانِ نود. دهه شور و عشق و احساس. همون سال هایی که وقتی بازیکن ها پا به زمین فوتبال می گذاشتند انگار شاهد یک فشن شو بودیم. با اون لباس های آرتیستی گل و گشاد و یقه دار کاپا. ویالی با اون اسم آهنگین و با اون هیبت جذابش ستاره و نماد اون نسل بود. هرچند در آتزوری زیر سایه بودای کوچک زیاد به چشم نیومد اما در فوتبال باشگاهی حسابی همه رو عاشق و شیفته خودش کرد. با سمپدوریا قهرمان ایتالیا شد و تا فینال لیگ قهرمانان پیش رفت، جایی که فقط شوت مهارنشدنی رونالد کومان دستش رو از جام کوتاه کرد. چندسال بعد اما دوباره همون مسیر رو با یووه طی کرد و این دفعه با پیروزی مقابل آژاکس آخرین قهرمانی یووه در سی ال رو جشن گرفت.
زندگی لوکا بعد از اون با انگلیس گره خورد. به چلسی رفت و سال ها قبل از آبراموویچ یه رنسانس اونجا به پا کرد. یه جام اتحادیه، دو جام اروپایی و دو جام حذفی. همونجا ازدواج کرد و اتفاقا آخرین پایکوبی فوتبالی اش هم در لندن اتفاق افتاد. جایی که وقتی داشت با سرطان می جنگید رویای انگلیسی ها رو با رفیقش مانچو سوزوند و جام قهرمانی یورو ۲۰۲۰ رو به آغوش کشید. دست آخر هم اون زندگی پرشور توی همون لندن به پایان رسید و ششم ژانویه ۲۰۲۳ برای همیشه لوکا رو از فوتبال گرفت.
مرگ ویالی مرگ یک دوران بود. دورانی که لایک ها از جنس واقعیت بودند و ستاره ها توی معابد واقعی پرستیده می شدند. دورانی که ملاک ارزش گذاری بازیکنا تعداد فالوئر در دنیای مجازی نبود و به قول ژوزه مورینیو هیچ بازیکنی بعد از شکست در اینستاگرام نمی خندید. دورانی که ستاره ها فقط نود دقیقه برای کسب احترام و دیده شدن فرصت داشتن و موفقیت شون به موفقیت تیم گره خورده بود. اون روزا چاره ای جز وفاداری نداشتی و برای زنده موندن باید اینو یاد می گرفتی. برعکس امروز که هزاران بهونه برای بی وفایی داری.
لوکا اون قدر به عشق مردم به خودش احترام می گذاشت که بعد از یک دوره کوتاه که مربی چلسی و واتفورد بود، ترجیح داد دیگه مربیگری نکنه. ترجیح داد همه اون خاطرات زیبا رو دست نخورده باقی بذاره و هیچ وقت شمایل یک طلبکار از فوتبال رو به خودش نگرفت. اون همیشه خودشو به فوتبال بدهکار می دونست. حالا همه ی اون وفاداری و عشق باعث شده ما در مرگ او سوگوار باشیم و او رو از یاد نبریم.
مطمئن نیستم این اتفاق برای خیلی از ابرستاره های نسل جدید بیفته. به نظرم اونا فراموش میشن و کسی عاشقشون نمیمونه.